Верш Цень белых крылаў

Ещё вершы:

1. Цень-цень сініца! Добры дзень! Цень-цень сініца! Добры дзень! Жывеш? Сваім званочкам чыстым Зімовым ранкам прамяністым I абудзі і абнадзей! Цень-цень… А ўсё-такі прамень! Цень-цень… […]...
2. На белых абадах веласіпеда На белых абадах веласіпеда Кацілася два сонцы праз жыты. I бесклапотна каласіла лета, З якім навечна расставаўся ты. I ветразь […]...
3. Цень Я яшчэ, як воблакі, не сплю. Воблакі на захадзе гараць. Цені пахаваліся ў зямлю, I ніхто не пойдзе іх шукаць: […]...
4. Гарадская зіма Зорка вісне, нібы залаты арэх, На з’інелым дроце трамвая. Так нячутна сёння падае снег – Быццам белая рысь ступае. Мне […]...
5. Папараць-кветка, поўня і цень Папараць-кветка, поўня і цень. Толькі апоўнач, не ўбачыш удзень. Толькі адна ноч падорыць дзівосы. Папараць, сосны, яліны, бярозы. Я ж […]...
6. Я не люблю ні белых, ні чырвоных Я не люблю ні белых, ні чырвоных – Рабства і насілля не люблю. Не люблю, калі ў лугах зялёных Росы […]...
7. Людзi без крылаў Дайце мне лейкапластыра Заклеіць на крылах дзірку, Бо людзі бяз крылаў нашчасныя, Бо людзі бяз крылаў знікнуць. Мы дзеці святых […]...
8. Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Яшчэ хлапчук спазнаў ледзь-ледзь Соль словаў запаветных, Яшчэ яму расці, сталець, А маці шые ветразь. Мінаюць доўгія гады Ў турботах […]...
9. Вось яно – побач Вось яно – побач, а ўзяць – немагчыма. Дзве рукі поруч – здаецца, учынак. Нешта наяве – а веры няма… […]...
10. Мроі белых туманоў На зары ліловым вадаспадам Пралілося неба на траву. І рака замроілася садам, Уздыхнуўшы ціха на плыву. Ці то белым полымем […]...
11. Яшчэ пра мову Што напісаць яшчэ пра мову? Ўжо колькі вымаўлена слоў! Аб тым, што родная, гаротная, І перанесла зьдзек і зло. Што […]...
12. З кнігамі Васіля Быкава Як доўжыцца грымотная дарога Паміж крыжоў і спапялёных хат. Яшчэ й дасюль гукае Вас трывога, Таварыш маладзенькі лейтэнант. Там небасхіл […]...
13. Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
14. Прабач Прабач мяне за ўсе… За пылкае каханне, Якім жіву я серцам і душой. Хвіліны без цябе – цяжкое пакаранне, Але […]...
15. Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...
16. ЗНАЁМАЕ Хто напаткае гэты верш, Пакуль не ведае аб кім ён. Або аб чым. Ці яшчэ меньш… Дык, мабыць. нешта не […]...
17. МІРУ Адраджэнне?… Мы згіналі? Не было наогул нас? Ці мы праўду не шукалі, А вось сёння яе час? Мы былі…, жылі, […]...
18. Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...
19. Прытча аб зайздрасці Прыйшоў да Майстра самурай – І ўбачыў геній чалавечы… Ды ўвёў сябе ў такі раздрай, Што сам з сабой бубнеў […]...
20. На дрэвах не відаць На дрэвах не відаць Лісткоў і павуцінак. Зямля, нібыта пляц, – Hi траўкі, Hi сцяблінак. Настрой ва ўсім такі, Што […]...
21. МАЁЙ ЗЯМЛІ Зямля мая – мой звонкаспеўны край, Стятая жыватворная крыніца! Вяртаюся сюды, нібыта ў рай, Каб ля святых вытокаў памаліцца; Вачмі […]...
22. За вокнамі слата і скруха За вокнамі слата і скруха – Вось-вось і восень праміне, Гаротная, як пабіруха… Апошняя ў сусвеце муха Знайшла прытулак у […]...
23. Шэры Джон і Білі Шпіён У шрамах далоні, Упэўнены позірк, Ен бачыць усіх нас, паверце. Ідзе па пероне Душой у рок-н-роле Паходкаю легкай да смерці. […]...
24. Наша каляда Шчыра радуецца маці – Свята сёння ў яе хаце: — Дзеці з розных гарадоў Паз’язджаліся дамоў: Тры нявесткі, тры сыны […]...
25. Крыжаносец Калі мне кажуць пра Іуду, Як пра найгоршага з людзей, Сябе пытаю і Вас, людзі: Ці такі дрэнны той габрэй? […]...
26. Ледзьве відаць яго – Калі свісталі над табою кулі і побач разрываўся ўжо снарад, святыя словы “родная матуля” ты ўспомніў у апошні міг, […]...
27. Ды й, не слава расейскіх паэтаў Ды й, не слава расейскіх паэтаў За сабой зманіла, зьвяла, А зтрымцеўсь я душой, зьбіўся сэрцам, Ва ўсім, што маці […]...
28. Паэма да святога іаана Кармянскага. 8. Вяртанне 8. МАЦі БОЖАЯ, БЛАГАСЛАВі! (Вяртанне) Кожны дзень, нібы верш, – нанова Адкрываю Святое Слова. Сцвердзіць нам Яго ў жыцці – […]...
29. Барадатым Падабаюцца мне барадатыя, Бо не сквапныя, не зацятыя, Не насатыя, не губатыя, А прыгожыя барадатыя! Вось знайду я сабе барадатага, […]...
30. Ціхія пенсіянеры He толькі знікалі паэты народу на гора, Знікалі шэдэўры, знікалі саборы. Над плошчаю Волі Белую вежу Лашчылі сонца і ветрычак […]...
31. Нішто на свеце не праходзіць без наступстваў Нішто на свеце не праходзіць без наступстваў, І на жыццё ўсё накладае свой адбітак. Таму так важна нам пазбегнуць розных […]...
32. Не узвышай магчымасьці Не узвышай магчымасьці. Не прыніжай здольнасьці. Даверысься хцівасьці – Пазбавісься вольнасьці. Няма ніякага чыну У словах пустых шматлікіх. І найсьціплейшы […]...
33. Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
34. Я не ў крыўдзе Я не ў крыўдзе Дзякуй, дружа незнаёмы За тваю ацэнку-“дрэнна”. Твой прыём даўно вядомы, Бо чытаецца імгненна. А калі б […]...
35. БАЛАДА МІХАЛА КАЗІМІРА РАДЗІВІЛА (РЫБАНЬКІ) (13.06.1702-15.05.1762) У Княстве вялікім вялікія людзі І ты сярод іх з беларускай душой Вялікі і ў свята святое, і […]...
36. Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...
37. Хустачка Хустачку тваю ня забыць ніколі. Разам працавалі мы ўлетку ў полі. Разам на сняданку йшлі адной гурбой. Але ня сталося […]...
38. Шлях скрозь жыццё Ці магла калі-небудзь я толькі падумаць, Што сустрэну цябе, Што наогул ты тут, а не дзесці яшчэ. Ты жа можаш, […]...
39. Пчолы і бутон Вось на ганачак вулля Выйшлі пчолы спакваля. Паглядзелі: што за дзень! – Ці не май да нас ідзе? – Шмат […]...
40. Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...