Верш Рэльеф
Скарынку сонца напалам
Зламаў заходу бор рукасты.
Вясёлка мёд не дапіла
І зацягнула вузел кайстры.
Каўтаў у схове сухавей
Захраслай глоткай чад кялейны:
Яго каханку салавей
Украў на дзёрзкае калена.
Ды непазьбежна – дзесь пад Спас –
Загадка думкай кіравала,
Што пакрысе сплываў запас
Ня толькі, мабыць, карнавала.
Гамонку вабіў перабор:
Хістаўся звычай незалечны.
А мост з раструшчаным рабром
Усьлед за полазам заенчыў.
Сьпіхнула зорку на сумёт
Гурма суродзічаў на кручы,
А ёй хацелася самой
Ляцець і цешыцца бліскуча.
Схіляла ноч спакусны стан
У кажушку, як барва печы,
І мела вызнаную з тайн,
Калі нямка рабіла пеўчым.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Засынай Эмоцыі торбамі, Радасць пакункамі Табе дасылаю. Пад левым рабром У такт імю грукае. Абдымаю думкамі. Хадзі. Засынай пад нябачным крылом....
- Мост праз Нёман Мост праз Нёман Ля шашы Ліда – Бярозаўка, за мастом праз Нёман, стаіць помнік у выглядзе жанчыны-маці з забітым юнаком […]...
- Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
- Мая Зорка, мая Зорка Мая Зорка, мая Зорка, На прыгорку, на прыгорку. На прыгорку я чакаю, Сваю Зорку выглядаю! Гэта – Ты, гэта – […]...
- Пстронга Любаваўся табой каля млына. Там мост драўляны звужаў раку, Каб вадапад даваў дрына – Калясу, што малола муку. Целам тарпедападобная, […]...
- У ясную ноч I хто ж так унадзіў Палярную зорку да ранку пасьвіцца ў росных сузор’ях? I ці бачыў ты, каб рэшата неба […]...
- ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...
- Снежная Каралеўна Зноў расце за сумётам сумёт. Усе дарогі ўжо замяла. У вачах адбіваецца лёд, І ў сэрцы ні кроплі цяпла. Бы […]...
- У маршрутцы Гэй, мацней на газ маршрутчык, Расцяруш журбу, як лён! Хопіць казак, песень суччых, Брат крыві бензін здавён. Зноў вада з […]...
- Былі на моры Мы з сям’ёй былі на моры, Там каталіся на хвалях. Нібы рыбы на прасторы, Мы плылі ў блакітных далях. На […]...
- БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...
- Белая сукеначка Белая сукеначка мільгнула На начной сьцяжыне ўскрай сяла I мілосыцо вольнай ахінула Сэрца неспакойнае: “Прыйшла…” Быў пасьля і гордым, і […]...
- Зорка Венера ўзышла над зямлёю Зорка Венера ўзышла над зямлёю, Светлыя згадкi з сабой прывяла… Помнiш, калi я спаткаўся з табою, Зорка Венера ўзышла. З […]...
- Жыццёвая паласа Жыццёвая паласа У адчаі не сышоў З фінішу жыццёвага І ў няпрошаных гадоў Долю адваёўваў. Мроі не адолеў лёс Грознымі […]...
- Кола праз ночы Час – не лінейны, Хутка новы цыкл, Цмокам ці Змеем, Хвост каля іклаў. Мост – не адрэзак, Стагодзі – клубочак, […]...
- Не сышліся Можа, й вы былі на тым вяселлі, Бо ж бываюць супадзенні часам: Полька ўсіх кружыла ў каруселі, Аж ляцелі іскры […]...
- Выпіты да дна жыццём Выпіты да дна жыццём, Сэрцам выгарэў балючым. Пазабыты светлым днём, Промнем спалены пякучым. Мне б глыток вады гаючай, Каб забыць, […]...
- Васілёк Як забыць вы мне скажыце, васількі тыя у жыце? Іх блакітныя галоўкі выглядалі з жыта лоўка. Хоць на ўскрайку тых […]...
- Аберуч АБЕРУЧ Аберуч заплюшчу твае вочы, Кранацца да цябе ты мне дазволь, Мы паляцім кудысьці ў ночы, Адтуль не вернемся зусім… […]...
- Звычайны звычай Звычайны звычай – Кантэкст кахання: Сядзець за кавай, Маўчаць да рання, Глядзець у кубак, Расказваць нешта, Смяяцца з жартаў – […]...
- Усе бачылі, як разгараўся агонь Усе бачылі, як разгараўся агонь. Адной дастаткова іскрынкі, Каб пагрэць зледзянелую ўзіму далонь І хлеба пасмажыць скарынку. Усе бачылі, як […]...
- Крыж у кожнага свой Крыж у кожнага свой Захварэла. Пасцельны рэжым, А за вокнамі чэрвеня гукі. На зямлі, без ніякай прынукі, Усе носім свае […]...
- ВЯРНУЎСЯ САКАВІК На двор вярнуўся сакавік Сумётамі падталымі, Загаласілі капяжы – Зіма адгаспадарыла. Ня ведаючы сам таго, Я разьвітаўся зь ёю – […]...
- Праз стагоддзі У далёкія дні, калі йшчэ Усяслаў Чарадзей Уладарыў на землях Вялікага княства літоўскага, Супраць войска маскоўскага, іга татара-мангольскага… І сустрэч […]...
- СПЕЎ РАЗ’ЯТРАНАГА СЭРЦА Мацнейшая за лёс, За смерць і за каханне, Над акіянам слёз Аднойчы ты паўстанеш. Рассеецца імгла, Калі твой гімн зайграе. […]...
- Вярнуцца ў Плісу У вечаровых туманах Каровы з пашы йдуць на голас. Гусьцее змрок. У сьветлых снах Мястэчку сьняцца Вільня й Полацк. Гудуць […]...
- Гуцульская рака Навокал горы ў шыпах еляў, Нібыта вожыкаў сям’я. Між іх, як яшчарка, праз зелень Імкне крыштальная бруя, Дзе па каменнях […]...
- Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...
- Думкі пра мову “Думкі пра мову” На сваей Радзіме Ды ў роднай хаце Госцяю зрабілі Нашу мову браце Пасялілі з ею Чужую паненку […]...
- СЬНЕГАПАД Ноч мінула ў дрымоце мітрэнжнай: Сны – ня сны, нэўратычны каляж. Усьлед сьвінцовая непазьбежна Прыйшла раніца спакваля. Пераймаючы ў ночы […]...
- Не спіцца Ну вось і Спас прайшоў арэхавы… Туман хусцінкай над вадой, А неба зоркамі-прарэхамі Ізноў спрачаецца з імглой. Гуляе месяц па-над […]...
- Па снезе Разам па сугробам, па снезе ў калена, ішлі мы на свет, матылямі кахання. Шаптала на вуха, мне мяцель-завіруха, што каханне […]...
- Рак-прамоўца Пачалі рыбу хваляваць I чуткі, і размовы, Што Рак збіраецца сказаць Цікавую прамову. I вось прыйшоў жаданы час, Сплылося многа […]...
- Ноч. Цемень Хоць вочы выкалі. Аспрэчваю тэму: Кахаць адвыклі мы? Бяссонніцу лаўлю за хвост – Не ловіцца. Ад цяжкіх думак ложак, нібы […]...
- Водар сьнежаньскай адзіноты Водар сьнежаньскай адзіноты. Гэты верш – і нічога апроч, Толькі ветру бязгучны дотык. Востры месяц сьвяткуе ноч, Ды на золку […]...
- Урачыстае віншаваньне з нагоды сьвята Дзядоў Землякі, браты, сябры, Доўжым звычай мы стары: Ушаноўваць памяць тых, Хто нас у сьвет прывёў усіх. Кім бы продкі ні […]...
- Глыбокая восень Дрэвы ў змроку за Сожам – Вываратнямі-карчамі. Усю ноч каля іх трывожна Птахі начныя крычалі. Пад навіссю хмар азызлых У […]...
- Яўгеніі Янішчыц Восень ў лістападзе красавала, Рассыпала колераў суквецці. Мудрая зямля, яна чакала… Зорка загаралася ў Сусвеце. Восень ў лістападзе дагарала. Сум […]...
- 8 сакавіка 8 САКАВІКА Вясна, на жаль, хварэла ў дзень такі, Адлежвалася ў лесе, бліз дарогі. Спяшалася праз Нёман, напрасткі, Ды па […]...
- А неба смяецца Па мокрай траве кацяцца слезы… Разрывае душу маўклівы адчай, А неба смяецца і ціха вуркоча, Рвецца маланка за вечнасці край. […]...