Верш Над ракою ў спакою

Ещё вершы:

1. Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
2. Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
3. ГУРБЫ СПАКОЮ ГУРБЫ СПАКОЮ Я іду белым полем Па бяскрайняму снегу Без краёў наваколле Згубіў мэту для бегу. Выглядаю удалеч, Каб пабачыць […]...
4. I туды гара I туды гара, I сюды гара, А паміж тымі крутымі гарамі Ўсхадзіла зара. Гэта не зара – Дзяўчына мая. Чорныя […]...
5. Чаканы міг спакою Чаканы міг спакою. I – паварот ключа. Світае у пакоі Ад смуглага пляча. Трывожнага дыхання Трывожны сухавей, Трывожныя ў тумане […]...
6. Мне спакою не ведаць Мне заўсёды чагось не стае, Штосьці вабіць, кудысьці цягне – Знаць, як кожная птушка пяе, Знаць, як кожная кветка пахне; […]...
7. Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
8. Дождж цалуе вусны Зацвіла каліна, Вішня аблятае… Дзе мая дзяўчына, Шасце дзе гукае? Дзесьці ўсё блукае У густой траве… Мо’ цябе шукае Ці […]...
9. Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
10. Каліна горкая Цвіце каліна на падворку, А хаты ўжо даўно няма. Сумуе вёска на ўзгорку, Бо хат жылых усяго адна. Пусцеюць вёскі […]...
11. У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...
12. Матуля Я лячу белакрылаю птушкай праз аблокі і чорныя хмары, дзе старонка пяе, дзе матуля жыве, дзе квітнелі дзіцячыя мары. Сустракаюць […]...
13. З недацветаў Зелянелі лагі, Зацвіталі сады, – З маладою сваёй Я спаткаўся тады. Вецер косы яе Расплятаў, спавіваў, Прыпадаў да грудзей, Калыхаў, […]...
14. Зноў вятрыска хвалі Зноў вятрыска хвалі Кратае на рацэ, Мне цыганкі чыталі Лёс на маёй руцэ. Я паверыла хвалям: Ім у вечнасці плыць, […]...
15. На сход! На сход, на ўсенародны, грозны, бурны сход Ідзі, аграблены, закованы народ! Як роўны йдзі жыхар між роўных жыхароў, Аддай на […]...
16. Дзяўчына пад дажджом Над лесам, над садам дзікім Дожджык забалбатаў, І успыхнулі раптам гвазьдзікі У нетрах абмытых траў. Цёплыя кроплі скачуць Па залацістай […]...
17. Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...
18. Салют Дзяўчына ў празрыстай спадніцы Трымае рамонак ў далоні. Трымцяць па дарозе машыны, Кудысьці спяшаюцца. Мабыць, На свята дзяржаўнага кшталту, Купалле […]...
19. Мілая матуля Цеплынёй атуліць Сонейка зямлю. Мілая матуля, Я цябе люблю. Мне з табой утульна, І спяваю я: “Мамачка, Матуля, Любая мая”. […]...
20. Заламіў асінку хлопец Заламіў асінку хлопец, Думаў – кралю прысушу. А ў яе няма клапотаў, Точыць сэрца і душу. Вусны спелыя, як вішні, […]...
21. Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! – Люлі, люлі, люлі! Спі, мая матуля! Спi, мая матуля, Дзень кароткi вельмi. Ноч ужо пачула Гукi калыбельнай. Спi, мая […]...
22. Вечар асенні, вечар маўклівы Вечар асенні, вечар маўклівы Песціць, цалуе, песціць каліны. Песня зблудзіла, песня у гаі, Зоры ж у высі, зоры мігаюць. Срэбрам […]...
23. БАЛАДА ПАЎЛІНЫ МЯДЗЁЛКІ (12.09.1893–13.02.1974) “Снілася дзяўчыне…” Янка Купала Снілася дзяўчыне залатое ранне, Снілася дзяўчыне вечнае каханне. Ды нічога вечнага не было й не […]...
24. Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні, Аблокі з неба выгнала з дажджамі. Ў вачах гарэлі сонца прамяні – Дзяўчына з вогненнымі валасамі. […]...
25. Чорная хмарка Чорная хмарка па маім жыцці – варонай-пляткаркай. Куды ісці? Схавацца ў полі, у зелках высокіх? Цяжкая доля ўзыдзе асокай. Заснуць? […]...
26. А ў тваёй руцэ А ў тваёй руцэ – не мая рука, а ў маёй рацэ – камяні на дне. Камяні, што кідалі мы, […]...
27. Дулі на вярбе (Пародыя на Уладзіміра Корбана) Ў калгасным полі, пад прышчэпленай вярбой, Якая над вадою голле распусціла, Адна дзяўчына лынды біла… А […]...
28. Мая думка Як вецер, як птушка, дзе сонца, дзе зоры, Так рвецца, нясецца ўдаль думка мая; Абымецца з небам, пакоціцца ў мора, […]...
29. Кожны сам за сябе Кожны сам за сябе. Не чытай мае вершы, не трэба. У гадзіну цяжкую я мушу застацца адзін. У нябёсаў прашу […]...
30. То не гул завірухі мяцежнай То не гул завірухі мяцежнай І не рокаты ўпартага мора, – Гэта Нёман разліўся бязьмежна На грудзях Беларусі прасторнай. Чую […]...
31. Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
32. Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
33. Жыта Бясконцай вечнасці хвіліна. Запомніце яе і зберажыце: I ты, мая асенняя каліна, I позні васілёк у спелым жыце. Як першае […]...
34. МАТУХНА, МАТУЛЯ Матухна, матуля Добрая мая! Чуеш як зязюля Плача ў палях? Мiлы мой сыночак, Мне i не чуваць. Вечар доўгi, ночку […]...
35. Дарогай салдата Дарогай вайсковай, Пуцінай цяжкою Прайшоў ён дахаты Скрозь полымя бою. Заныла ад болю Салдацкае сэрца – Не выпала доля З […]...
36. Каханне, залатое каханне Каханне, залатое каханне, Я стаю, пахiлiўшы чало! Не спаткаў я цябе пры кургане, Не сустрэў у завейных палёх. Ты само […]...
37. З боллю да Беларусі Беларусь сьвятая пад сьвятой Пагоняй! Ты заўжды змагалась супраціў няволі. Маскалі, татары, крыжакі, палякі Рвалі тваё цела нібы вурдалакі. Як […]...
38. Сябруюць вавёркі ды белки Сябруюць вавёркі ды белки А кролики трусам прынеслі гарэлкі, П’янЫ. Ды “если” з “калі” Сябраваць перастала, Нас гэта дастала, Яны […]...
39. Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...
40. Ах, якая над Гайнай купальская ноч Ах, якая над Гайнай купальская ноч! Самы раз бы шукаць кветку-папараць, Самы раз уплятаць летуценьні ў вянок, Самы раз белы […]...