Верш А ты, сіраціна

…А ты, сіраціна, жыві, Як ветрам лісток адарваны, – Ні месца табе на зямлі, Ні радасці з песень жаданай, Нясі сваю ношку жыцця Між наспаў-курганаў магільных, Без веры ў свой цэль, без пуцця, Расплаканы ў жальбах бяссільных. Як цень з таго свету, ідзі, Не знаючы ў долі сірочай Ні сэрца з дзявочай грудзі, Ні сонечнай ласкі дзявочай. Жыві і сні сны аб вясне, Ды думай адно, сіраціна. Што нават ніхто не ўздыхне Калісь над тваёй дамавінай.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Жыві ў Беларусі Жыві ў Беларусі, Да месцаў тых бяжы, Дзе ты, як малый бусьлік, З сям’ёй бацькоўскай жыў. Жыві ў Беларусі І […]...

Пакуль яшчэ ногі носяць Пакуль яшчэ ногі носяць, Пакуль яшчэ бачаць вочы, Павінен я столькі зведаць, Хапіла каб назаўсёды! Ніколі не будзе досыць Мне […]...

Дзьмухаўцы Сонца ім ласкі не шкадавала, сонечнай фарбаю пафарбавала. Ой жа якія прыгожыя кветкі! Ляцяць да іх пчолкі, бягуць да іх […]...

Жыві гады, жыві стагоддзе Жыві гады, жыві стагоддзе, Чакай, шукай і сустракай, Каб дзень праходзячы ніводзін Жыцьцю дарэмным днём не стаў. Жыві гады, жыві […]...

Птушка хакнула ўначы Птушка хакнула ўначы, Можа, аб сваёй нядолі?.. Сціхла рэха ў наваколлі, Ані ветрыку у полі… І здалося, што ніколі Не […]...

Жыві, Беларусь! Жыві, Беларусь! Веру, будзеш жыць заўсёды. Святло “Пагоні” будзе сэрцы нашы акрыляць. Жыве, жыве наш край пакутны і свабодны, Нескароная […]...

Калі лісце над крыжам пажоўкне Калі лісце над крыжам пажоўкне гэта будзе, напэўна, субота. дзень, калі ад сусвету ты вольны і як восень – безабаронны […]...

Жыві, мой чмель! Жыві, мой чмель! Не прусакі казычуць вушы, Жывуць у душы маёй чмялі, Жывуць бязвідна і бязгучна Ёй носяць нектар залаты, […]...

IСНАСЦЬ Як лiсце залатое У сонечнай алеi, Твая – прысутнасць, мiлая, Патрэбна на зямлi. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...

ІСНАСЦЬ Як лісце залатое У сонечнай алеі, Твая – прысутнасць, мілая, Патрэбна на зямлі. Хай свет наш вар’яцее, Хай непагадзь шалее […]...

БАЛАДА ФРАНЦІШКА БАГУШЭВІЧА (9.03.1840–15.04.1900) “Яснавяльможнай пані, напэўна, вядома, што яе высакароднаму сыну я абавязаны ўсёй сваёй будучыняй; мабыць і да сянняшняга дня я […]...

У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...

Асірацелыя хаціны Дзе я расла – зелянеюць палі, Дзе я хадзіла лясамі, Там стаяць курганы, Насыпкі зроблены намі. Дзе я жыла – […]...

Марыська чарнаброва, галубка мая Марыська чарнаброва, галубка мая, Гдзе ж падзелася шчасце і ясна доля Твая; Усё прайшло – прайшло як бы не бывала, […]...

Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...

Вішня Ад ласкі сонечнай стамлёная, Цяжкая ад зямных шчадрот, Галінка з вішнямі чырвонымі Перахілілася праз плот. Дождж сыпануў, ліпнёвы, цёплы, Гарачы […]...

Адзінка, адзінота, роспач, жаль Адзінка, адзінота, роспач, жаль, Калі цябе накрые думак хмарь, Ты душу ў смутак не тапі, Жыццё падаравана, дык жыві. Дурная […]...

Раманс Глыбее ноч. Мне сумна, я знываю: Ні цёплых слоў, ні ласкі… Цішыня… Не спіцца мне, мінутамі чакаю, Калі замігаціць жаданы […]...

Што такое канец сьвету? Што такое канец свету, Хто сябры яго пакажа? Можа атакуе чорт планету, Ці вайна сатрэ ўсіх у сажу? Што такое […]...

Чалавеку не добра ў жыцці аднаму Чалавеку не добра ў жыцці аднаму, Сэрца, кветка нібы не раскрытая, Нехапае ні сілы, ні шчасця яму, Сэрца-кветка дабром не […]...

Жаўрукі У бухце паднябёснай жаўрукі Вясны чаканай подых апяваюць. “Было і будзе так ва ўсе вякі! Было і будзе!”- свету абвяшчаюць. […]...

Беларуская кроў У жылах цячэ беларуская кроў, Кроў маладосці, язычных багоў. У нашай крыві зіхаціць чысціня, Наша краіна на свеце адна. Ўдзень […]...

Міністр душы Па вясне стаць міністрам душы Каралеўства паўночных вяснушак, Будуць думкі мае вам пажы, А эмоцыі зграяю служак. Па вясне стану […]...

Вы слухалі музыку ночы Вы слухалі музыку ночы – Высокую музыку свету, Калі нарастае аднойчы Туга, калыхнуўшы планету? Калі патанае ў міжзор’і Зямля і […]...

…І гінулі яны за косы Клеапатры …І гінулі яны за косы Клеапатры, за вочы тыя, што не сняцца нават. Да ног прыносілі, – а неслі ўпарта, […]...

Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...

Заўсёды наперад Ты слухай, паслухай, Таварыш і брат: Заўсёды наперад! Ніколі назад! Глядзі – во імчыцца Жыццю напралом – Па полі, па […]...

Я прысягаў не раз, не двойчы Я прысягаў не раз, не двойчы Не абуджаць у сэрца зноў Тваю паходку, стан дзявочы, Загадкавых апошніх слоў. Я уцякаў, […]...

ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА ПАХНЕ Ў ЛУЗЕ КАНЮШЫНА… Пахне ў лузе канюшына, Горкі слезы л′е дзяўчына, Хлопец не мычыць, не целіцца, Абяцанкі мякка сцелюцца… […]...

Песня мая Песня мая не ўзышла сярод кветак, Кветак цвітучага вечна паўдня… Поўначы сумнай забыты палетак Даў ёй жыццё пасярод палыння. Пушча […]...

Начная размова Ты памятаеш, месяц-брат, як мы з табой гулялі? Як нашы вуліцы й двары да ранку не змаўкалі? Ты памятаеш, месяц-брат, […]...

За травінку, бы за ланцужок …За травінку, бы за ланцужок Зачапілася нагою злёгку – І – як у казцы, – засвістаў салоўка – Каб бяду […]...

Адчайнае АДЧАЙНАЕ Я – нявольнік самотны з забытага краю. Я – пакутнік, закуты людзьмі ў кайданы, – Ані волі святой, ані […]...

Адцвітанне Не шасцяць каласы, Звон не валіцца з касы, Не кладуцца ў стог пласты, Толькі сыплюцца лісты На яловыя кусты, На […]...

Прага Напоўніцу наталіцца… Мая жадае смага. І сквапна напіцца, Дзявочай прагай. Ад цябе не чакаю, Ні кроплі спатолі Анічога не маю, […]...

Зноў… аб каханьні Зноў… аб каханьні. І цяпер непатрэбны пяшчоты, Бо жыцьця засталося на дых, Бо калядную торбу шчадротаў, Ад каханьня нягожа прасіць […]...

Беларусы свету БЕЛАРУСЫ СВЕТУ Беларусь святая, Зноўку нас вітаеш Родных хат дымамі, Крыламі буслоў, І ў маленства наша Зноўку нас вяртаеш, Клічаш […]...

Подыхі восені Подыхі восені… ***************************** Першыя подыхі восені – Золкія ночы і раніцы. Сонейка ўсмешкі апошнія. Хмары гуртамі збіраюцца. Ціха злятае ў […]...

У прадчуванні непазбежнага У прадчуванні непазбежнага, Малю аб літасці адной: Каб цвіў чаромхай беласнежнаю Навокал дзень расстайны мой. Я адплыву не сіняй поўначчу, […]...

Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...