Верш Ёсць тыпаў некалькі дамаў

Ещё вершы:

1. Чалавек ёсць сацыяльная істота Чалавек ёсць сацыяльная істота, Якая існуе ў грамадзкіх рамках. І пастаянна ў жыцці сваім няпростым Выконвае ён шэраг абавязкаў. Ён […]...
2. Ёсць толькі новы час Ёсць толькі новы час З кожнай першай пралескай, З першым промнем над Росным пералескам. Ёсць толькі новы час З кожным […]...
3. Ёсць матчына любоў Ёсць матчына любоў, Яе не зблытай З ніякай, бо няма нідзе такой – Пяшчотнай, бескарыслівай, адкрытай. Шчаслівы ты, пакуль яна […]...
4. Быў. Ёсць. Буду Быў. Ёсць. Буду. Таму, што заўжды, як пракляты, Жыву бяздоннай трывогай, Таму, што сэрца маё распята За ўсе мільярды двухногіх. […]...
5. Я выдумаў цябе, ці ёсць Я выдумаў цябе, ці ёсць Ты сапраўды на гэтым свеце, Як ёсць адчай, як ёсць мілосць, Як ёсць спякота ў […]...
6. Ёсць два словы Ёсць два словы, займеннікі два, Што ратоўча гучаць з нематы І якім падуладна трава, Лесу гонкага шолах густы. Ёсць два […]...
7. Ёсць у паэта свой аблог цалінны Ёсць у паэта свой аблог цалінны, Некрануты прастор для баразён, Дзе ён працуе з першае хвіліны І да апошніх вечаровых […]...
8. Для чакання ў мяне ёсць Для чакання ў мяне ёсць Многа летаў і многа зім, Ты мой самы чаканы госць, Ты ніколі не станеш чужым. […]...
9. Рана есць па мне камы! Стан быў чоткі, так сабе, Пан сабе пляснуў быў водкі Ды прачнуўся ля Чукоткі Па калена ў дрыгве. Ёсць антэна […]...
10. А можа, там і ёсць той бераг А можа, там і ёсць той бераг, Дзе сонца цмокае рака, Дзе ў туманах сцюдзёна шэрых Бляск аксамітны лазняка? А […]...
11. Ёсць прыпынак у кожнай мары Ёсць прыпынак у кожнай мары, Ёсць ратунак для кожнай сустрэчы, Нават, часам, калі недарэчы Закрываем рукамі твары. Закрываем рукамі душы […]...
12. Мы ёсць пакуль мы жывём Мы ёсць пакуль мы жывём, Пакуль свеціць у далячынь нам сонца. А потым…потым мы памром, Там не будзе сонца… Гэта […]...
13. Ёсць! Гэта слова – чэсць і гарт саддата Ў мірных днях, ў паходах баявых, Хай з вайсковых статутаў узята – Стала […]...
14. Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Ёсць два няведанні, ў якіх вучуся Шчаслівым быць і знаць сваю пару: Не ведаў дня, калі я нараджуся, Ў якую […]...
15. Ёсць на свеце мой алень Ёсць на свеце мой алень, Ёсць і гэткае маленне: Будзь заўсёды у аленя, Цёмны мох і светлы дзень! Вы, разумныя […]...
16. Белыя крылы Я веру сваім белым крылам, яны трапечуцца ў клетцы, яны ў змове з маім сэрцам. А ты ніколі не ілжывы! […]...
17. Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Ці ёсць што-небудзь лепей за Радзіму? Хоць штосьці..ёсць? Спякота у летку, зной у зіму, Складанасць – маладосць. І вартасць матчынага […]...
18. Ёсць яшчэ каго бараніць Ёсць яшчэ каго бараніць Жыццё, пэўна ідзе ўжо на злом: П’юць мужчыны, падлеткі, дзяўчаты. Проста так п’юць ці блізкім назло- […]...
19. Ёсць нагода Шмат купім гарэлкі і кветак – ахапкі з нас кожны нясе- Няхай жа сябе прыгажунямі сягоння жанчыны адчуюць усе! * […]...
20. Ёсць два будынкі Ёсць два будынкі ( Хатыніцкай СШ-135 год ) На скрыжаванні нялёгкіх жыццёвых дарог Ёсць два будынкі, якія душу саграваюць, Родная […]...
21. Каханне ёсць! Жыццё, без веры ў каханне Шчаслівым не захоча быць, Бо сэрцу доўгае чаканне Не зможа шчасце засланіць. Апошнія сабраўшы сілы, […]...
22. Рэч Паспаліта Рэч Паспаліта, крывёю абліта Колькі ў цябе палегла сыноў? Рэч Паспаліта, полымем змыта З нафтаправоду цячэ чорная кроў Рэч Паспаліта, […]...
23. Ёсць на свеце такія краіны Ёсць на свеце такія краіны, Дзе расце нават хлеб на раллі, А мне нашы бярозы, каліны, Нашы краскі ў душу […]...
24. Час ёсць Час ёсць, Давай напішам мы найперш Прыгожы, мілагучны верш, Каб людзям ён, як птушак пенне, Прыносіў толькі здавальненне. А розныя […]...
25. Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы Ёсць “Дошка гонару”. Няхай бы, паколькі столькі сіл у зла, на відным месцы “Дошка ганьбы” перад вачамі ў нас была. […]...
26. Межы Калі спякотна – прыпячэ. Няхай і ўлезеш у лядоўню. Ня хопіць часу на яе. Не дастаткова спёку звонку… Сваё цяпло […]...
27. Ёсць каханне! Дзень, калі мы будзем побач, ноч, калі мы будзем разам – адрадзіць каханне спроба (чалавек кахае часам). Памыляецца часова, ці […]...
28. Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Два, можна сказаць, браты Два светлыя хлопцы-вiцязi Мiж нашай хлуснi й лухты З вадою такой […]...
29. Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...
30. Калі ёсць права гаварыць А словы я знайду яшчэ. Ды я ўвесь свет пераіначу! Я над радком смяюся, плачу І ноч мая бяз сна […]...
31. Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два Ёсць словы, што прасцей, чым двойчы два: Зямля, вада, паветра і трава. Але чаму ж, як вымаўляю іх, Шчымліва перахоплівае […]...
32. Мне распазнаць яшчэ не позна Мне распазнаць яшчэ не позна, Дзе кіслы квас, а дзе віно. Паміж усіх, што стрэў я, розных Цябе прыкмеціў я […]...
33. Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Ёсць паданне вякоў, што разбурыць калісь Вавілонскую Вежу Адам І няўмольна сальюцца мовы зямлі У адну, няродную нам. І мая […]...
34. У травеньскую ноч Прахалодай травеньскай ночы Пацалуе ветру крыло… Ты расплюшчыш на досвітку вочы У абдымках, каго не было… А назаўтра спатоліўшы прагу […]...
35. Ёсць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Нярускімі мордамі, кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людзей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
36. Есць такі народ – Ліцвіны Ад расейскай навукі імперскай Адыходзьце, браце, хутчэй. Невядомымі мордамі кіруючая зверскімі, Яна шмат пажэрла людей. Казалі яны, што іх злейшым […]...
37. Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
38. Жыццёвы шлях Кожны у жыцці Зробіць нешта сваё, Але што застанецца Пасля яго. Шукаць бяздумные Адказы на пытанні. И не выконваць Ні […]...
39. ЛЮБА Сястрычцы Любе Любча, Любань, Люба – Пешчу словы страсна, Да сястрычкі любай – З пажаданнем шчасця! Як хачу. каб Люба […]...
40. Ластаука-душа Ластаўка, ластаўка, ты куды ляцела? Ластаўка, ластаўка, беленькае цела. Ластаўка белая камянём упала – Што жа ты, ластаўка, ды сабе […]...