Верш Навобмацак
Навобмацак рушу, нібы кацяня,
Шукае якое матчынай грудзі,
Блукаю ў сэнсе, смаку жыцця,
Павушы схаваўшыся ў брудзе.
Адзінае выйсце-сэрца паслухаць,
Маё ж памыляецца колькі ўжо раз
Ратунак у абдымках боскага духа-
Для тленнага целу лепшы адказ.
Ещё вершы:
- Навобмацак да праўды ідучы Навобмацак да праўды ідучы, Блукаю я сярод праклятых соснаў. Святлом зіхоткім вабіць далячынь, Звіняць цудоўна залатыя росы, Гладзь возера празрыстая, […]...
- Рушу нэрвамі Рушу нэрвамі–сьцятым лезівам Над пустэчаю здрадных душ, Рушу подыхам, садкім бэзавым З адзінотаю аберуч. Мушу змрокамі пад аблокамі, Пад дажджом […]...
- Я раскрываю сшытак Я раскрываю сшытак і пішу, Я давяраю аркушу паперы. Я ўсё аддам… Адзінае – Прашу: Не зачыняйце, калі ласка, дзверы, […]...
- Выключваеш святло і знікаеш Выключваеш святло і знікаеш. Навобмацак мо патрапіш – кранаеш. Твае рукі, мае сціскаеш, губляеш.. Зноў навобмацак..не мяне. Святло. Праява. Рэчы […]...
- Далонню па стале Не злосна кажучы, – даволі… Праслухаць можна усяго. Але паслухаць, страціць волю, магчыма побач з тым, хто ё. Існуе шмат […]...
- Ты бачышся мне Праз пэўныя рэчы будзённых рэалій, каторым я сілы і час аддаю, твае галаграмы, як радыёхвалі, хлынаюць у яву маю. Ты […]...
- Летнім ранкам на выправу Летнім ранкам на выправу, Ды з імпэтам я нашча, Рушу з вудай шыбка варта, Мо злаўлю я акуня? Мроіць мне […]...
- Тапельніца Нябогу хвалі ўзьнесьлі тройчы: Як невідушчая рука Навобмацак шукае дна, Тапельніца, не знаўшы броду, Шапоча пацеры да Ойчы. Ня Богу […]...
- Хаўрус Хаўрус. Як сухмень – спатыкаюсь, Прыйдзе дождж – пасьлізгнусь, Жыцьцё гэтым не лаю, Зь ім ня рушу хаўрус. Мо чыясьці […]...
- Так цяжка на душы бывае Так цяжка на душы бывае, Не ведаеш і ад чаго, Калі сумота наплывае і, Не чакаючы таго, Зноў надыходзяць успаміны. […]...
- Выйсце Ледзь адчыніць хачу я вочы, Ізноў на спіну сон мне крочыць, Вачыма закрывае, б’е рукамі, Іх калупае дужа, як граблямі! […]...
- Быць аптымістам па жыцці складана *** Быць аптымістам па жыцці складана, Бо сумнае ў момант можа акружыць. Ёсць выйсце, праўда, й тут: аддана Радзіме-Беларусі паслужыць! […]...
- Пачуцці Я памятаю тую восень, Той цёплы вечар, тую ноч. Сустрэў цябе, і мне здалося, Пайшоў, нібы-то, цёплы дождж. Той дождж […]...
- Твае недамоўкі, мае недаверы Твае недамоўкі, мае недаверы Расплавіць спагадна ратунак вачэй, I выплача рэўнасць няспаных начэй Твае надамоўкі, мае недаверы. Рассеюцца здані, прывіды, […]...
- Што ёсьць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
- Што ёсць каханне? Што ёсьць каханне? То сэрца, якое Ператвараецца ў птушку. Гне, разрывае Жалезны абруч Грудной клеткі – І вылятае на волю. […]...
- За хвіліну да сэрца салюта Заставалася хвіліна Пасярод тытунёвага ветра Да сэрца майго аўтаспына, Да таго як замерла паветра, Да таго як замоўклі ўсе людзі, […]...
- Ці варта жыць без сэрца? Ці варта жыць без сэрца? Ці варта без кахання жыць? Жыццё ж ўжо не б’ецца – Пустота толькі і свярбіць. […]...
- Не падлічыць Колькі сілы ў мары, Мы таго не знаем. Кропель колькі ў моры? – Спробуй, падлічы! Цеплыні бясконца Многа так у […]...
- Апакаліпсіс Кіпеў акіян. Звар’яцелыя хвалі, як цацку, падкідвалі лайнер турысцкі… Да воблакаў з гулам густым узляталі салёныя пырскі. I квола трашчалі […]...
- Воцлаў (What’s love) Усе кажуць: хутка забуду, Што зноўку закіну я вуду Яшчэ на каго-небудзь з хлопцаў. Не вер! Бо кахаю я, Вацлаў! […]...
- НЕ ВЕДАЮ Каб прыйсці да яго, Колькі трэба прайсці? Каб дазнацца прызнання, Што ў сабе адшукаць? Колькі ў сэрцы пяшчоты І ласкі […]...
- СХЛУСІ Немагчыма, што ты мне схлусіў, Што забыўся на ўсё паміж намі. Закажы ў маю вёску таксі І вярні тую добрую […]...
- ДАРОСЛЫЯ ПАЦЕШКI Мая мiлка па вясне Ноччу раптам будзiць: “Паглядзi, як у мяне Паднялiся грудзi. Ты ўсё спiш, а я чакаю Драйвiнга […]...
- Зноў сумуеш, сябра мілы мой Зноў сумуеш, сябра мілы мой: Вочы апусьціў – і твар журыцца. Кружыць сьвет нясталасьцю сваёй – І няма табе дзе […]...
- Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
- Мой сябра Мой лепшы сябра – вольны вецер. Заўжды і ўсюды ён са мною. Ўзбадзёрыць твар, штурхне у плечы, Як запавольнюся хадою. […]...
- Я губляю пачуццё быцця Я губляю пачуццё быцця. Трачу адчуванне цела й духа… Бездапаможная, нібы дзіця, Я уся – агонь, і боль, і скруха. […]...
- Шлях Навобмацак іду, ўзіраючыся ў цемру. Бесперапынны шлях у вечнасць даўжынёй. Агонь жыцця задуць імкнуцца ўсё хімеры, ўсяліць у сэрца страх […]...
- Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей Зямлю, што чужыніцца родных дзяцей, мы, любячы, называем Радзімай. Дзяўчыну, што здраджвае найчасьцей, у нашых сьненнях мроім адзінай. Жыццё – […]...
- Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
- Напрыдумваў сабе – і рагочаш Напрыдумваў сабе – і рагочаш. Ты спачатку рагочаш з сябе. Колькі можна: “Хочаш – не хочаш”? Проста я – не […]...
- Хвала цытаце He родных бацькоў, маму ці тату, якія ад крыўдаў давалі сховішча, уславім яе ўсёмагутнасць Цытату, што выйсце пакажа з любога […]...
- Ноч снегавеем ахутае душу Ноч снегавеем ахутае душу, Ноч напаткае сэрца між зорак… З ёё адною між стылых калюжын Крочым у свеце без здрады […]...
- Макет будынка на тэлеэкране Макет будынка на тэлеэкране Пад лепшы ў Беларусі кнігазбор: Хто колькі можа, дайце, грамадзяне, Каб ні адзін не згінуў рэдкі […]...
- На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...
- Я не супраць Я не супраць трапіць у ад, Не супраць у дрыгву зайсці, Няхай будзе здзеквацца кат, Я праз боль змагу перайсці. […]...
- БОЖЫ ВЫБАР З удзячнасцю старым майстрам майго краю М. Багдановічу, Я. Купалу Злева – Русь, а cправа-Польшча, Лёс не лепшы, лёс не […]...
- Чарнобыльцы Проста быў вясновы дзень. Наляцеў на неба цень. Радуюцца людзі: “Адступіла духата!” Скуль было ім ведаць, што на самай справе […]...
- О, колькі раз прасіла прабачэння О, колькі раз прасіла прабачэння, Чакала, быццам хворы, паляпшэння І мерыла я крокамі пакой. У тварах у чужых шукала рысы, […]...