Верш Мы часта любім тых, хто нас не варты
Мы часта любім тых, хто нас не варты,
Хто пазбаўляе смеласці спакой,
Схіліўшы ўсё на кепікі і жарты,
Абы не заміналі пад рукой.
І, як заваркі даўняе гарбата,
Гарчэюць думкі з новым адкрыццём:
Як часта любім тых, хто нас не варты,
Узбунтаваўшы лёс свой і жыццё.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце Як часта мы, застаюч̀ыся ў адзіноце, Той момант ўспамінаем у жыцці, Калі не зналі шлях, якім ісці, Куды падацца, каб […]...
- Мы любім даўнія паданні Мы любім даўнія паданні, Быліцы сівых песняроў. Няхітры іх апавяданні Аб справах мінулых часоў. Нам даспадобы чэрпаць веду Гісторыі з […]...
- Часта думаю: у барацьбе Часта думаю: у барацьбе Лёс не даў мне добрай прыпаркі. На этапах я не гібеў, Не гуляла дубінка па карку. […]...
- Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
- НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА НАМ РЫМ НЕ ТРЭБА Нам Рым не трэба ні адзін, ні трэці, Збудуйма свой з любоўю, непаўторны мір, Каб роўнымі […]...
- Скрыпка Над Гародняй выходзіць Сарамліва сонца з-за хмараў. Здалося б, што яго ня будзе Да далёкага лета, Да няпэўнай вясны, Але […]...
- Знаходка Усе знаходзяць, я губляю… Ці гэта лёс, ці то экзамен? А можа нехта там жартуе, каб лепш адчуць маю натуру? […]...
- Над цёмным карэннем, высока ў сінечы Над цёмным карэннем, высока ў сінечы, У шатах шумлівых, куды ні зірні, Лісты бестурботна трымцяць і трапечуць, Забыўшы заўчасна свае […]...
- Фантазія Знову блукаю па вуліцах сініх. Сэрца кудысьці мяне завяло. Шыльда над вокнамі: “Клуб адрынутых”. З вокнаў на снег – скупое […]...
- Як ты там? Як ты там, за далёкімі шляхамі-дарогамі? Як ты там, у горадзе, дзе пануюць вятры? Я іду да цябе невялічкімі крокамі, […]...
- З новым днём, з новым ранкам! З бессэнсоўным змаганьнем З новым днём, з новым ранкам! З бессэнсоўным змаганьнем За вядомую праўду ў невядомых краях. Новы пошук усьмешкі, той прыгожай […]...
- На тракцір! Для справы таямнічай, цьмянай, Наліце кавы мне духмянай. Мае камрады, мне дапамажыце – Гарбаты мне у рот лінеце! Каб свой […]...
- У Вашым голасе квітнеюць астры У Вашым голасе квітнеюць астры, Якіх не бачыў я раней. Мне зразумела ўсё і ўсё не ясна… У Вашым голасе […]...
- З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай З кожнай новай сустрэчай цяжэе чаканьне наступнай, і зусім недарэчны стаецца адлегласьці сум, кожнай новаю ночай сон болей і болей […]...
- Мінск Шмат прыгожых гарадоў на Беларусі: Віцебск, Слонім, Копыль, Слуцк і інш, Але Мінск – ён усім бліжэй чамусьці, І як […]...
- Абмовіўшыся Толькі адное мы чуем у мове – Не ахвяруйце сябе і людзей. Мова нас просіць праз кожнае слова- Я буду […]...
- Рэсентымент 3 Я ведаю, глупства пісаць пра боль – У кожнага ён, і варты увагі. Я ведаю, кожны пячэцца пра свой. Чужы […]...
- Новы год З новым годам! З новым шчасцем! Я віншую вас сябры! Будзе весела на свяце, Ўсім дарослым, дзетвары. Будзе Дзед Мароз […]...
- У прыцемкаў настрой паволі чах У прыцемкаў настрой паволі чах. Свой плач згубіла за лугамі каня. Бянтэжылася першае спатканне Ў гародаў местачковых на вачах. У […]...
- Кветак больш няма Вы мяне прабачце – кветак больш няма, Скончыліся думкі, скончыліся жарты. За акенцам лета, ува мне – зіма. Больш увагі […]...
- Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне перажыць узнёсласць гэту? Як мне подых гэты перажыць? Я ж не ведала, не ведала дагэтуль, Што такое нават […]...
- Трэба пажыць Хопіць мне стрэлаў у спіну, Досыць асечак ужо, Я не ўпаду, не загіну. Стрэльба (іначай – ружжо) Ведае, хто чаго […]...
- Размаўляй са мной Размаўляй са мной на сваёй роднай мове, Абдымай мяне шчырымі словамі. Выпусці думкі на волю, Злейся душою з далёкімі зорамі. […]...
- Каласы Мы – галасы зямной красы, Мы – кроплі ў жытнім моры. Мы – каласы, мы галасы У небывалым хоры. Мы […]...
- КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...
- Віланэль Забытых гусляў гукі. Салодкі напамін. Плылі стамлённа рукі. Над безданню разлукі зацвіў зімой язмін. Забытых гусляў гукі. Гучалі без прынукі […]...
- Жнівень томіць духатою Жнівень томіць духатою, Сонца… Блін спячэш на сцежцы… Імартэлі пад рукою Ледзь жывыя, жальба ў сэрцы… Прыдалося мне: дажджынкай Нейкай […]...
- АДКУЛЬ Я РОДАМ Адкуль я родам – з цеплыні, ці з снежных зім? – З рэпрэсіўных сталінскіх гадоў я родам… У снежні месяцы, […]...
- Мокры позірк восені нячутнай Мокры позірк восені нячутнай, Шэпча нам лістотай ціхі вальс. Нотны стан рукою не крануты, Скрыпкі скачуць парамі для нас. Жаркая […]...
- Я хацела б уславіць Радзіму Я хацела б уславіць Радзіму, але што я скажу пра яе?.. Ад паўсюднага слоўнага здзіву ёй не будзе лягчэй, як […]...
- Кухня. Гарбата і дым Кухня. Гарбата і дым. Ноч. Сказаць аб усім Попел. Аб чым не дамовіў. Тытунь. Мой лёс мне замовіў. Кубак. Немаведамашто. […]...
- ПОЗНЯЕ ПРЫЗНАННЕ Т. А. Лячу з дарогай – у нябёсы… А крылы дома засталiся. Я часта думаю пра лёс свой: Цi ўсе […]...
- У белым-белым ты ў закутак мой У белым-белым ты ў закутак мой Зайшла і ціхай госцяй пасядзела, Здалася мне чаромхаю лясной; Цяпер табою поўны ўвесь пакой, […]...
- Мая дарагая святыня Аклiкаюць мяне часта – дзед, Для Радзiмы застаўся я сынам. Я пакiнуў салдацкi свой след Каля Мiнска, Варшавы, Берлiна. Чую […]...
- Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...
- Напоўнены нашы думкі * * * Напоўнены нашы думкі Напоямі рознымі: Яе – гаркава-зайздросным Настоем восеньскім. Мае – саладжава-самотным З прысмакам верасу. І […]...
- Гарбата Гарбаты, я сказаў гарбаты! Наліце мне хутчэй у шклянку Бо без яе хоць ты сядай за краты Без кубачка – […]...
- Рэкі дзяцінства Рэкі дзяцінства – Самыя глыбокія, Дрэвы дзяцінства – Самыя высокія. Нівы дзяцінства – Самыя шырокія, Сцежкі дзяцінства – Самыя далёкія. […]...
- БАГНІСТЫ БЛЮЗ Ці дзень, ці ноч – усё адно. Гарбата, з цукрам журавіны… Халодным подыхам радзімы Павеяў студзень праз вакно. Сусвет гуляе […]...
- Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Пакуль жывеш, развітвайся з жыццём Штогодна, штогадзінна, штохвілінна, Твой кожны дзень, Забраны забыццём, Лічы сваім найбольшым адкрыццём, Ты – з […]...