Верш Мадам, в дамавінку ні хцэце?
Дык мы зараз хек с Фыдорцэм
Мы лепшыя самыя людзі
А во гондзе во у стране,
Дзе вёскі ажно ужэ блудзяць,
Кап хоць, ох, знайсьці малачэньк.
Ня трэба нічога бо трутням,
Шо селі улад навярсе ж.
І хай хоць лажацца гаж трупам
Якіяся пеньсійанерк.
Ні больніц, ні лазняў, ні лавак.
Ды, го, счас машынка прыпрэ!
І ўсё пасцірае заўзята ш.
Ташчы токі зь рвань ад жыдэй.
А діткы встають хай ураньні
І, кавы глынуўшыс, на шлех!
Бо звозіма, як таракашак,
У в школку адну токі сь к дзек.
А ў обшчым, жывема жэ ладна.
Бо шо ты шэ хочыш во з белк.
Жынэмо спокойнынько брагу
Да й от: продаем за рубле.
А шо, ты шэ хочыш, мо, бабу?
І шоб, хы, варыла й смытьте
Колы-ныколы прыгрыбала
Ва угал, ек фсе лаборне?
То дай-ко оно ж, гы, заяфку зь
Да грошыкый поотчыслей.
Ну, как і в вылком той заразный,
Шо трафіком бац по мордель.
Шо, ф тэбэ ныма й кілобайта,
Кабы да мобіль-інтырнэтк?
Так этто мы зарэс ісправым!
А вот: ты ж нам шлэш эс7эс?
ПоэтТому, друг мій, катайСІ-К
Уж прамо до Томкы во, хе!
Да упатрыбляй біліняску,
Шо дрань ны ж залупыть ф шызейк.
Усё бо ув Саш як і нада.
Пануе везьдзе сатанетк.
Вярбу сь з ясеня пазрубалі.
Засталася, гой, с пар гольлев.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)