Верш У прыроды свае законы

Ещё вершы:

1. Кантрасты прыроды Даволі невясёлыя пачуцці Да нас прыходзяць напярэдадні зімы, Калі прырода мусіць цалкам апрануцца Ў беласнежны і пяшчотны аксаміт. Калі ўсё […]...
2. Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну Хтось прыроды пясняр, нехта славіць Айчыну, Я ж абраў сабе шлях – ён далёка не райскі: Мой радок для жанчын, […]...
3. Законы логікі і фройда Дзяўчына падобная на экскаватар – яна капае яму а пасля зарывае ў ёй і калі ты крычыш “за што?!” то […]...
4. На гэтай зямлі чалавечыне трэба На гэтай зямлі чалавечыне трэба Спакою душы над кавалачкам хлеба, Ды кволаму моцы прад доляй сваёй, Ад моцных спагаду ды […]...
5. Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
6. Я імкнуся сваё дачыненне Ххх Светлай памяці маці Анастасіі Маркаўны Я імкнуся сваё дачыненне да Высокага духу знайсці. Божа, дай да Твайго ўзвышэння даляцець […]...
7. Сваё Хацеў бы я вершы пiсаць каханне спаткаць у каханнi прызнацца пасля каб не знiкнуць не заблытацца ва ўласных мне думках […]...
8. Вясенні дзень Вясенні дзень расправіў крылы, Як быццам птушка, мякка прызямліўся, Ізноў прырода набірае сілы, Трывожыць нас, каб кожны абудзіўся. І чалавек, […]...
9. Калі здраджваеш сваё сэрца Калі здраджваеш сваё сэрца, Дык чакай у жыцці бяды. Ты не зможаш без сэрца сагрэцца, Без яго ты не будзеш […]...
10. Спальваем сэрцы свае маладосьцю Спальваем сэрцы свае маладосьцю – П’яныя шчасьцем ці цёмнаю злосьцю, П’яныя радасьцю, сном альбо болем – Як усе і заўжды, […]...
11. Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
12. Беларуская мова – святая Беларуская мова – святая, Хоць пакрыўджаная яна. Не гучыць яна часта з экранаў, Успрымаецца – бы не свая. А паслухаўшы […]...
13. Парушыўшы законы прыцягнення Парушыўшы законы прыцягнення, Планетамі сярод другіх планет Існуем мы з табой як выключэнне, Мая любоў, – як свет і антысвет. […]...
14. Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...
15. Законы Ньютана з класічнай фізікі Законы Ньютана з класічнай фізікі я вывучыў, ходзячы ў восьмы клас. I ўсё ж які малец баіцца рызыкі – наколькі […]...
16. Зямны госць Пакуль жывы – не песці цела. Пакуль жывы – забудзь пра млосць. Пакуль душа не адляцела, – Успомні: на Зямлі […]...
17. Патрэба Патрэба. Патрэбу маю да жыцьця, Пакуль яшчэ яно са мной, Пакуль краінай забыцьця Не запыніўся гук, зрок мой. Патрэбу маю […]...
18. Лета маленства Крыніцы, жыта, лес і неба, І многа, вельмі многа сонца! Баравікі пад колер хлеба І павуціна на сасонцы. А часам […]...
19. З ЮБiЛЕЕМ (Пяршайскаму народнаму тэатру) Вiншую з важнай датай Майстроў народнай сцэны Пяршайскага тэатра i ўсёй культуры ў цэлым. Спачатку было цяжка, […]...
20. Ні табе, ні сабе Ні табе, ні сабе, нікому Я ніякай ня дам парады. Проста – ганьба у горле комам, Ў навакольлі – смурод […]...
21. Навокал мяне атачаюць прасторы Навокал мяне атачаюць прасторы Цябе, Беларусі, прыгожых мясцін і гледзячы ўдалеч я ганаруся Што тут, у цябе, народжаны быў Праз […]...
22. Мова прадзедаў Мова прадзедаў… **************************** Песціць вуха мілагучная Мова прадзедаў, дзядоў. Мо, для іншых і нязручная Мова нашых каранёў. Ганарымся, не цураемся […]...
23. Верлібр другі. Яны вяртаюцца На мейсцы вырубаных садоў і паркаў Растуць высокія будынкі. Будынкі з тысячамі квартер І мільёнамі чорных вокан. І тым, хто […]...
24. Завея глея Глей, як алей, між дажджоў і завей. Раз’юшаным ветрам Нібыта сурвэткай Свет атуляе, святло ахінае Радзіму рачулак сваю пакідае. Снегам […]...
25. Знаходжу ў Багушэвіча натхненне “Не пакідайце нашай мовы!..” – Той Багушэвіча наказ Жыве і сёння паміж нас, Каго хвалююць яго словы. Сярод захопленых – […]...
26. Калядная імпрэсія Не стае моцы подыхам адным спыніць сплін застылы млын сніць зніч які яго сагрэе але няма моцы зорцы даляцець не […]...
27. А мне ў мілай старане А мне ў мілай старане – Бліжэй да сонца і прыроды… Там дзень праявіцца ў акне Густым малінавым усходам. Дыхне […]...
28. На сцежку маленства ступіў басанож На сцежку маленства ступіў басанож, Ды, мабыць, абуцца мне прыйдзецца ўсё ж: Ад вёскі да рэчкі яе замяло Бутэлек патрушчаных […]...
29. Наша прырода Наша прырода прыгожая вельмі бяздонныя рэкі, палі і лясы. мы часта не заўважаем як высякаем гэтыя лясы, як забруджваць бяздонныя […]...
30. Не свае – чужыя Ехаў дзедка на кірмаш… К. Крапіва Ехаў дзядзька на кірмаш Ды адзін, без бабы. І гарэлку не здарма ж Ён […]...
31. Сваё шчасце Сум і радасць, смех і слёзы – Мае мілыя бярозы, Дзе знайшоў сваё я шчасце Ў вобразе пяшчотнай страсці. Калыханка […]...
32. Я ўсё сваё жыццё Я ўсё сваё жыццё да Вас ішоў, Але здарожыўся на паўдарозе. I зараз у маркоце і трывозе Хацеў бы ў […]...
33. Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць Каб жыцьцё сваё не зьнехтаць І да згубы не аддаць – Душу выкінь, чорным вехцем, Хлеб штодзённый адрабляць. Як заплача […]...
34. БАЛАДА МІХАСЯ РАМАНЮКА (3.01.1944-4.09.1997) Твой саламяны капялюш, нібыта німб, Над беларускімі дарогамі плыве Туды, дзе хат гасціннае святло, агні Кастроў, крыжы, што на […]...
35. За выданні свае я ў адказе За выданні свае ў адказе, Нават дзецям я іх прапаную. Хай чытаюць усе хто чытае Мо падзяку аднойчы пачую… Не […]...
36. У суніцах З самай раніцы не спіцца: Сёння – самая пара, Каб паехаць па суніцы У лясны таемны рай. Промні-ніці залатыя Скрозь […]...
37. Кладзі свае рукі Кладзі свае рукі Мне хутчэй на плечы, Не трэба табе слёзы Ліць зусім, дарэчы. Адчуй майго сэрца Гучнае біенне, Толькі […]...
38. Варта ў крылы паверыць свае Варта ў крылы паверыць свае, Трэба ў крылы свае паверыць, А нам смеласці ўсё не стае, Каб свой край на […]...
39. Сваё сэрца кіну ў кіпень Сваё сэрца кіну ў кіпень: Атрымаецца бульён. Дам напою назву зьбіцень – Прынясе хай паштальён Падарунак ім салёны, Звараны ў […]...
40. Я аддаў свае сэрца даўно Я аддаў свае сэрца даўно не табе, скруціўшы яго у камок цеплыні. Прабач, для цябе пустая душа не верыш-зірні… Я […]...