Верш Калядная раніца

Сонца сёння ізноў уздымаецца ўгору,
Пасылае пагляд да паўночных шырот,
Дзе так многа ўчынілася ўвосені гора,
Покуль людзі жылі без ягоных шчадрот.

Пераблыталі там: дзе Эдэм, дзе Гамора.
Разгаўляліся ўсе ўсю піліпаўку спрэс.
Вочы долу няслі да вялікіх кантораў
I збавеннем душы называлі прагрэс.

Кожнай ноччу Адам клікаў іншую Евай,
А паслужлівы змей яблык новы даваў.
I чарга надышла да бязвіннае Дзевы,
Але тут херувім звеставанне падаў.

Поруч рукі ляглі, пальцаў дотык цнатлівы
Астудзіў п’яны шал, мройна ўлонне акрыў.
I забыты даўно медны воблік Ярылы
Асцярожна паплыў з-за далёкай гары.

Затрымцелі званы пад нясмелым ударам, –
Званаровай руцэ яшчэ сіл не стае.
Але з новым штуршком неўтаймоўным пажарам
Залатое чало на паўсвету ўстае.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Цуда-раніца Я думай заняты з відна да змяркання: Шукаю, сяброўка, табе параўнання. Цябе велічаў бы я яснай заранкай, Ды ўсім яна […]...

Калядная зорка У вечар калядны, святы, дабрахочы забудуцца крыўды і боль заадно, І будзе з надзеяй між цемры і ночы калядная зорка […]...

Асцярожна-лicтапад! Рэшты мiласцi асенняй Мокрым смеццем зiхацяць. У палон пайшлi алеi, Асцярожна, лiстапад! Крокi бесслядоўна знiклi, Падыйшоў туман да хат. Так […]...

Залатая, асенняя раніца Залатая, асенняя раніца! Хараством ты на свеце адна. Сонца ў пушчы глыбокай купаецца і ніяк не дастане да дна… Мітусіцца […]...

Ад пяшчоты Задыхаючыся ад пяшчоты, Ловячы тваіх пальцаў дотык, Памятаючы нашы вусны ўпотай – Задыхаюся ад пяшчоты! Задыхаючыся ад пяшчоты, Губляючы паступова […]...

Заспаная раніца мжыстая Заспаная раніца мжыстая, На фарбы і гукі скупая. Нібыта сцяжынаю мшыстаю, Прыціхлай зямлёю ступаеш. I вёдры прыглушана бразгаюць Каля адсырэлае […]...

Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...

Летняя раніца Сонца сарамліва зазірнула ў вокны хаткі на лясной паляне, потым асмялела – агарнула стройную сасонку прамянямі. I ад сну начнога […]...

Раніца Раней за сонца ўстану рана я. Крылаты золак не прасплю. Прайдуся сцежкамі крамянымі ўлюбёная ў сваю зямлю. Прамчуся за вятрамі […]...

Да каханка Каханку мой! Твае рукі належаць будучыні, І я належу цяпер тваім рукам. Я адчуваю твае ласкі і адраджаюся У цябе. […]...

Ты прыйшла Ну няўжо ўсё было са мной: Чысты воблік і вобраз твой? Ты прыйшла, як святло ў пакой, У трывогі мае […]...

СУНІЧНАЯ РАНІЦА Над бліштастаю расою, На краю Зямлі, бы блізка, Хоць дастань яго рукою, Шыльда-месяц вісіць нізка. З-за спічастай сцяны лесу Сонца […]...

Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...

Сінь калядная Адвядзі сябе ў сінь калядную – У цямрэчы з сабой схаваць Мары плоскія, другарадныя І кашмараў нязбыўных раць. Ад нары, […]...

Калядная імпрэсія Не стае моцы подыхам адным спыніць сплін застылы млын сніць зніч які яго сагрэе але няма моцы зорцы даляцець не […]...

Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў Забыты ўжо позірк і памяць бяз слоў, Пустая бутэлька благога віна. Тваёй тугі цені пяюць ля акна, Забыты ўжо позірк […]...

Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў Цябе, напэўна, мне сам Бог паслаў, Каб разагнаць тугу імгненняў стылых. Такіх радкоў я шчэ і не пісаў – Адкрытых, […]...

Хлопцы іграюць джаз У маладосці нядоўгі век – ведае кожны з нас. Сумныя жарты рыхтуе лёс, і непазбежны скон… Ды, не зважаючы ні […]...

Даруй мне Даруй мне гэтую памылку, Я не пазнала позірк твой. Ён нейкі новы, мной забыты, Ўжо больш не сушыць маю кроў. […]...

Ноч і раніца 1 Стаю адзін над папялішчам, Не мною спаленых надзей, Стаю, Як лішні, Што ў схіме доўга сірацеў. Мне аплявух мой […]...

Засмяглая рака Засмяглая рака, Змучоныя крыніцы… У цераме шпака Прапісаны сініцы. Буслы, каб не сканаў Магутны дар прыроды, З парэпаных канаў Ляцяць […]...

МАРОЗНАЯ РАНіЦА Полымя ў пячы гудзіць, Дзед на зэдліку сядзіць. Зложаны ў радок паленцы, Зіма зноў не мае сэрца. Блішчыць няпоўная луна, […]...

У праменьні зорнай цішыні У праменьні зорнай цішыні Горад за вакном Даўно маўчыць. І, забыўшы стомленыя дні, Любая заснула на плячы. У імгненьнях мройна-залатых […]...

Ну і раніца – уся з’інелая! Ну і раніца – уся з’інелая! Па калені загрузла ў снег I настыла снягуркаю белаю У чароўным і дзіўным сне. […]...

Вясёлкавая раніца Вясёлкавыая раніца… ************************* Вясёлкавая раніца – Як быццам, на заказ! То сакавік стараецца Спавіць пяшчотай нас. Сясцёр, жанок, каханых, Бабуль, […]...

Павучок У пакоі з маленькім акном За скрыпучым, паломаным ложкам Адзінока жыве і даўно Павучок з пакалечанай ножкай. Ён хаваецца днём […]...

Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...

Так мы і закахаліся Я бязвінны Я проста бог Хоць маленькі Ды людскі, самы… А табе На сёння прынёс Пару фраз Пра каханне адама… […]...

Ля аціхлай ракі Ля аціхлай ракі, Там, дзе пасвяцца коні, — Цёплы дотык рукі На вякі запалоніць. Там цяпло дабрыні З першым промнем […]...

СВЕТЛЫ ШАНЕЦ СВЕТЛЫ ШАНЕЦ Што станецца, цябе як страчу, Як раптам выпраўлюся ў вызначальны свой палёт, Пакінуўшы надзейную удачу, Спатканую зімой, калі […]...

Як да клавішаў, дакранаюся Як да клавішаў, дакранаюся я да пальцаў тваіх. Хваляй цёплаю захлынаюся – белых рук ускалых. Заблукалі далоні чулыя ў прамянях […]...

Грынвіцкі мерыдыян Я думаў: гэта дзіцячая забава – пераступіць цераз медны пасак мерыдыяна і апынуцца ў заходнім паўшар’і, але, зрабіўшы гэты крок, […]...

Ужо не лічыць крокаў Ужо не лічыць крокаў паўночная прагулка. Мы згубімся ў паўзмроку зімовага завулка. Пакуль завея ўвішна нясецца па сцяжынках, – у […]...

На рубяжы Заходні вецер з нетраў баравых нясе з сабой пажоўклыя лісты, нясе, цярушыць на падзол сівы, на ўзгорак безымянны і круты, […]...

Творчасць У майстэрні, у цішы незвычайнай, Бы ў храме нябачнага бога, Творыць майстар, даўно шкпінарам Тут прапахлі і столь, і падлога […]...

Дзве тундры закаханыя Дзве тундры закаханыя, Які душы прастор! Дарогі богам данныя, І промні ясных зор. Рукі две лебядзіныя, Ляглі на плечы мне […]...

Кулон Бога Гэты шарык зямны Замяніў яму крыж І падвесіў кулон ён, цалуючы… Але круціць пакуль Не астылую цвержу Парай пальцаў, ладна […]...

Квітней, краіна Даждьбожая! Шумяць дубовыя гаі, Усё на зямлі жывое Як золата ўсё дарагое Спявае вясна раўчукамі! Парадак кахае прырода, і там за […]...

А даўно было тое, даўно А даўно было тое, даўно… Колькі вёснаў ужо прамінула, Колькі зімаў журбой ахінула, Колькі ўпала сівых туманоў. А даўно было […]...

Ледзьве сонца хмурынка заслоніць Ледзьве сонца хмурынка заслоніць – Памяняюцца фарбы крадком, Па-інакшаму лес загамоніць, I з-пад сэрца дыхне халадком. I заўважыць цікаўнаму можна […]...