Верш Лiпеньскiм лiўнем
Лiпеньскiм лiўнем у Лiепаi
Пры фiлiжанцы адметнай кавы
Трошкi аздобленай Рыжскiм бальзамам,
Гойдаюць гукi сапраўднага блюзу, –
Хвалi прынеслi заморскiх вiнiлагў, –
Здымкi над столiкамi у кавярнi
Хвалюючы гожай
Дзяўчыны аголенай…
Рэшткi краiны, што больш не iснуе.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Хвалi Не хвалюй мяне, не хвалi, Не кранай цяжкiх думак хвалi, Не касi жыцця кавылi, Кавалi мой настрой кавалi. Хай расце […]...
- У гэтай дзяўчыны У гэтай дзяўчыны вочы – Агеньчыкаў двух свячэнне, У цемрыве змрочнай ночы Раптоўнае азарэнне! У гэтай дзяўчыны вочы Як двух […]...
- Па-над Свiслаччу Дзе лугі-мурагі сон дзіцячы хавалі, Дзе бяроз гаманкіх дзіўны спеў я пачуў, Яе воды спрадвеку мяне калыхалі. Даль жыццёвы лічу […]...
- Акаляючае асяродзе Акаляемы вершам прыватны сусьвет. Мой прытулак — сузор’е чароўных кабет. Нетаропкая раніца з водарам кавы паляпшае мне верш мой нязвыклаю […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- ЗАМАЛЁУКА Лапаталi дэманы крыламi На свiтанку; недзе, каля гор, Дагарэлi рэшткi сiнiх зор; Куст лазы кранууся з павукамi; Адыходзiлi вышэй казлы; […]...
- Надзеі У інтэрнэце – Вашае фота; апанпвала сэрцам пяшчота. Ах, як шкада, што да Вас так далёка – вусны ня могуць […]...
- Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...
- НА ВЯРШЫНІ СТРАСЦІ Нам расстацца б на вяршыні страсці І на памяць у жыццё з сабой Ночы казачныя тыя ўкрасці, Нібы ў ракавіне […]...
- Затое не хочацца спаць Дзіўнаю кветкай май распусціўся, Гожай красою зацвіў. Ты мне і сёння ізноў не прысніўся: Сніліся гоні тых ніў, Дзе басанож […]...
- У пакоi пустым У пакоі пустым ты аголенай снілася мне. Знаю я што распуста і нельга, ды што з гэтым зробіш, Ты стаяла […]...
- Гайдае шпак галiнку зялёную Гайдае шпак галiнку зялёную, Цвiркочуць конiкi у траве. I тугiмi, як струны, промнямi Сонца iграе у лiстве. Чмялi – чубатыя […]...
- Цяпер у модзе магiстралi Цяпер у модзе магiстралi: iмклiвы век – iмклiвы рытм… Аднак здзiўляць не перасталi Нябёс бязвоблачныя далi, Пажар малiнавай зары… Душу […]...
- НОВАЕ ЖЫЦЦЁ Цяпер мне студзень поўніць сэрца цеплынёю, Сярод зімы гарыць святы агонь. Бог адарыў дзіця сваёй душою, Прыклаўшы да яго магутную […]...
- НАРАДЗIСЯ IЗНОЎ Бог з усмешкай закрые старонку, Прачытае напамяць радок. Пакладзе да сябе ў скарбонку Верша добрага ладны слупок. Прарыфмуюцца словы з […]...
- Жыць хочацца, бадай што, як ніколі Жыць хочацца, бадай што, як ніколі, тым больш любіць, тым больш, калі вясна, тым больш, калі ў цябе дачка на […]...
- У лесе Лес вiтаў нас нячутнымi словамi, Нам сьмяялася неба празрыстае, Над каронамi соснаў хваёвымi Хмаркi таялi лёгкiя, чыстыя! Па узгорках, па […]...
- Прыгажосць дзяўчыны Прыгажосць дзяўчыны Заварожвае свядомасць, І вусны шэпчуцць: Не шукай прычыны! Хваробу гэтую не лечаць, А сэрца зноў трапечыць, З грудзей […]...
- Родныя словы Яны даспадобы мне, хай і старыя, Не толькі ў гучанні хвалюючы змест. Як многа гавораць мне назвы такія – Мінск, […]...
- Зорка кахання заззяла ў начы Зорка кахання заззяла ў начы. Захочаш крычаць? Пастой, не крычы! Паслухай сэрца біцце ў цішы, Адказ адшукаеш, спакой на душы. […]...
- Хлопец з гітарай Як толькі гаммы блюзу пачуе слых яго, І быццам трэскат друзу струна парве святло, І рытмы рок-н-роллу зноўку ціш ўзарвуць, […]...
- Азёры За полем, за пожнямi, борам Сiнеюць абшары азераў. Так хочацца iм пакланiцца Сцюдзенай вадзiцы напiцца. У iх акунуцца i ў […]...
- Каханне, блюз і рок-н-рол Ідзе, пляцецца і кідае Маё жыццё, як тое кола, Распавядальны твор чытае З кахання, блюзу й рок-н-ролу. Я нарадзіўся чалавекам, […]...
- Стаў хлапчына ля дзяўчыны, каламыйку грае Стаў хлапчына ля дзяўчыны, каламыйку грае, На дзяўчыніны істужкі нешта пазірае. Ды не так ён на істужкі, як на тыя […]...
- Мой родны куточак Вітаю цябе, мой радзіны куточак, Старэнькая хата, вішнёвы садочак, Ігруша ля ганку ўся ў квецені белай, Калодзеж з драўляным зрубам […]...
- Адказ – Скажы, скуль ты, хлопча? – З зямлi беларускай – стуль, дзе льецца Нёман мiгатлiвай стужкай. Дзе лугi буйныя, ураджайны […]...
- Нашчадак амерыканскага блюзу Мая ручка – гітара зь працяглымі нотамі, Тая ж чэрань і срэбра, тое дрэва, метал. Чарнільныя плямы на паперу прастымі […]...
- Будзіць лёс На лес вятруга гнеў абрынуў, П’яны, галосіць штось вясне, Сваволіць, блазан, у ялінах, – Страсае снег. Разбойным свістам поўніць гоні, […]...
- Белая лебедзь Белая лебедзь сваімі крыламі Разгарнула старонкі душы Той дзяўчыны, што пад нябёсамі Чакае кахання і марыць у цішы. Ёй вельмі […]...
- ШТО ПАТРЭБНА ПАЭТУ Хадзі пасядзі з паэтам Хвіліну, а можа, дваццаць. Калі на зыходзе лета, Манашкай нашто здавацца? Мікола Шабовіч. А лета — […]...
- Дарогай салдата Дарогай вайсковай, Пуцінай цяжкою Прайшоў ён дахаты Скрозь полымя бою. Заныла ад болю Салдацкае сэрца – Не выпала доля З […]...
- Родныя струны Сваю спявае вецер песню ў полi, Шумяць iначай ад вятроў лясы, Ў цудоўных гуках ёсць заўжды даволi Адметнасцi чароўнай i […]...
- Перыяд супастаўляльны Чым болей зробіш самастойных крокаў, Чым больш хвілін пражывеш на свеце, Чым больш сустрэнеш у жыцці сяброў – Тым усё […]...
- Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Ты ведаеш, ёсць два Свiцязi Два, можна сказаць, браты Два светлыя хлопцы-вiцязi Мiж нашай хлуснi й лухты З вадою такой […]...
- Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні Святлом напоўніла пакрыўджаныя дні, Аблокі з неба выгнала з дажджамі. Ў вачах гарэлі сонца прамяні – Дзяўчына з вогненнымі валасамі. […]...
- ЗIМА Зiма! я зноу законнiк твой; Перамагла i лiстапад… Душы маёй зiхоткi сад – Завей, крыштальнасць паласы!.. А шыбы лепяць каласы. […]...
- Са звонкім смехам ручаіны Са звонкім смехам ручаіны Імчалі, радасць несучы, Свой смех пазычыўшы ў дзяўчыны Пад ціхім клёнам уначы. А вецер той, што […]...
- Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
- Не сыдзе боль нічыёй Нібы знішчаны розум На асобах людзей Ад мінулых часоў Да сучасных падзей. Апранулася сонца Ў колер крыві, І кугакаюць хмары […]...
- Не верце Не верце, што дрэвы не тужаць ніколі. Шчымліва журбуюць яны й на прыволлі па песнях птушыных, не чуць якіх болей, […]...