Верш Сонца схавалася, глянулi зорачкi

Ещё вершы:

1. Я вазьму ў далоні свет сонца Я вазьму ў далоні свет сонца, Я вазьму ў далоні зару, І ў тваё іх закіну аконца – Я табе […]...
2. Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...
3. У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
4. Захад сонца Ты глядзела на захад сонца, ты смяялася промнем вясны. І ціха знікала далека, бясконца. Я клікаў цябе і не верыў […]...
5. Ледзьве сонца хмурынка заслоніць Ледзьве сонца хмурынка заслоніць – Памяняюцца фарбы крадком, Па-інакшаму лес загамоніць, I з-пад сэрца дыхне халадком. I заўважыць цікаўнаму можна […]...
6. Позненька, раненька… Дзе ты, каханая? Горнуцца словы да сэрца пяшчотаю. Птушкай бяскрылаю б’ецца пытанне: Дзе ты, каханая, што з табой? Непагадзь вуліцу перапалосквае. Холадна. Хіліцца […]...
7. Дарагая… Каханая Дарагая… каханая… залатая… Ці ты чуеш, як цяжка мне? Можа косы твае расплятаюць там далёка, далёка дзесь… Не магу расказаць […]...
8. Школа ў Навасёлках Светлы дзень прыгожы, сонца свеціць ярка Па-над роднай вёскай, рэчкаю Панаркай. Зіхаціць настрой наш краскамі вясёлкі, І званок склікае ў […]...
9. СОНЦА Бачу: Чуе маё Сонца – Адчувае нават спiнай – Як сягае позiрк донца, Аж трапеча над пахвiнай!.. Ах! Няма у […]...
10. Спі, каханая! Спі, каханая! Хай сніцца Домік удалечыні, І дымок там будзе віцца, У бераг на рацэ чаўны. Спі, каханая! На рэчцы […]...
11. Ты сёння далёка Ты сёння далёка, сяброўка мая. Над фронтам успыхнуў чырвоны маяк – пашчэрблены месяц – і мо’ на яго усе батарэі […]...
12. Дні вераснёўскія натхняюць Дні вераснёўскія натхняюць сказаць, хай не ў апошні раз, што я цябе цяпер кахаю, як і тады, у даўні час. […]...
13. У пустэчы бясконцай У пустэчы бясконцай… Не каханне – пакуты… Без цябе – што без сонца З лiстапада па люты… Не жыццё – […]...
14. Начныя вятры Якія над сьветам скуголяць вятры, Якія над сьветам шугаюць вятры!.. Ты чуеш, каханая, іх?.. Я ведаю: чуеш і хочаш акрыць […]...
15. “Прачніся, сонца – час ужо…” Прачніся, сонца – час ужо, Грукоча ў дзверы зімні ранак. І подых ветрыка яго Па свеце разнясе світанак. Я разгадаю […]...
16. Зімовае сонца Сонца ў студзені дурэе – толькі свеціць, ды не грэе. Снег блішчыць, аж вочы слепіць. Снежных баб ніхто не лепіць. […]...
17. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
18. Калісь глядзеў на сонца я Калісь глядзеў на сонца я, Мне сонца асьляпіла вочы. Ды што мне цемень вечнай ночы. Калісь глядзеў на сонца я. […]...
19. Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
20. Натчына сонца Натчына сонца У ранку ў акенца Сонца зірнула, Лягло на люстэрцы І ціха заснула. Прачнулася Ната, Шчабеча, смяеца: -Ой мама, […]...
21. Зімна Холадна. Ціснецца шчыльна да ног, Быццам сабака бяздомны і сіры, брудны салоны па гораду снег. Можа то бруд местачковы са […]...
22. Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...
23. Намалюйце сонца! Калі ёсць сэнс, дык намалюйце сонца! Хай промні азараюць ваш пакой. Пляваць жа вам, што свеціць не з аконца, Галоўнае […]...
24. Сонца ўсходзіць над ракой Сонца ўсходзіць над ракой – Хоць вазьмі яго рукой. Толькі я яго не брала, Белу свету аддавала, Полю з лесам, […]...
25. Прашу ў цябе прабачэння! Калі пакрыўджу: забі як маскаля! Каханая, давай пачнем з нуля! Ну так. Паводзіў як вар’ят. Я сам сабе уласны кат. […]...
26. ***Заснула сонца на кусце чаромхі * * * Заснула сонца на кусце чаромхі. Гуллівы касцярок гарыць-трашчыць. Гітары пераліў – раманс чароўны… О, як бы галаву […]...
27. Тваё вакно Знаю, што лёс ужо не перайначыць… Знаю: дарэмна. Але ўсё адно… Я еду сюды, каб ізноўку пабачыць Тваё, ў бягоніях […]...
28. З той пары З той пары, Як ты мне падарыла Маленькае сонца – дачку, Параўноўваць цябе Мне хацелася з нівай жывою, Што адведзена […]...
29. СОНЦА СВЕЦІЦЬ І ДОРЫЦЬ ЦЯПЛО Сонца свеціць і дорыць цяпло, Яно сагравае мяне, цябе, яе і яго. Бяжым мы, шчаслівыя, насустрач жыццю. А між тым […]...
30. Сонейка Сонца-сонейка свецiць ласкавае. Пакажы ўсё на свеце цiкавае! Горы, рэкi, азёры, палетачкi – Яны ўсе твае родныя дзетачкi. Мы чакаем […]...
31. Дзеці сонца, вады і зямлі Дзеці сонца, вады і зямлі… Што мы ў спадчыну ваша ўзялі: Цеплыню, каб усіх абагрэць? Глыбіню, каб душой не мялець? […]...
32. За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю За тысячы вёрстаў ад дому, ад роднага краю Любуюся весняй зарою над стромамi гор: Там сонца ўзыходзiць – па iм […]...
33. Зыходзiць сонца па-над Бугам Зыходзiць сонца па-над Бугам, У колер руж фарбуе хмары, I араты iдзе за плугам, Увесь ў сваёй спрадвечнай мары Калi […]...
34. Раней, чым устане сонца Раней, чым устане сонца І падорыць святло і цяпло нам, Устаюць ва ўсім свеце маці І ў печы распальваюць дровы, […]...
35. Як пагасне аднойчы сонца Стане цёмна на ўсёй зямлі – Пабрыду па шляхох бясконцых, Дзе з табою раней жылі. Вось альтанка, тут я калісьці […]...
36. Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
37. Дзяўчыне Яшчэ зіма… Мярэжы-строі Ўраніла зорнасць за акном. Якая ноч… Ў маім пакоі Сон-цішыня даўно, даўно. Сяджу адзін… А на стальніцы […]...
38. Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
39. Полымя Полымя ўварвалася, цішынёй ў начы Сэрца адазвалася, а ў ім тырчаць мячы На небе радовішча, чароўных зорак ззяе Ля ног […]...
40. Ты каханая: жонка мне Не жадаеш ты болей словаў, Не спрабую цябе абняць, Мне не трэба шукаць умоваў Зноў і зноў каб цябе цалаваць […]...