Верш Смуткую… Спачуваю

Туга. Адчай. Знямога. Скруха.
Паблізу – слёзы. Ледзь крані.
Не маю сіл навіны слухаць.
У смутку… нават камяні.

Страшэнны выбух. Дым атрутны.
Тэракт на станцыі метро.
Людскія целы, ногі, рукі…
І смерць. Гаротнае таўро.

Чаму? Нашто? Адкуль – такое?
За што і хто знішчае нас?
Бунтуе сэрца пад рукою.
Але… Ці будзе нам адказ?

У мокры твар скуголіць вецер,
Спрабуе высушыць тугу.
Хтось каментуе ў Інтэрнеце,
А я і мовіць не магу.

Іду туды, ўскладаю кветкі.
Раздрай, разгубленасць і жах.
Няўжо мы ўсе – марыянеткі
Ў пачвары-нелюдзі ў руках?

Ў вачах – скалечаныя целы.
І кветкі, кветкі, свечкі, све…
Боль працінае звар’яцелы.
У плачы стыне свет.

Ці ж мы ў закладніках у катаў?
Ці наша доля – жаль, выццё?
Але ж павінна быць адплата –
За кроў, за слёзы, за жыццё!

Няхай зямля ў іх пад нагамі
Пякельным полымем гарыць!
Людскі прысуд – не за гарамі.
І кары Божай не спыніць.

14.04.2011

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Адвернутыя твары Адвернутыя твары глядзяць кожны у сваю далечыню у сваё мінулае у сваю талерку Адвернутыя твары рэдка паварочваюцца найчасцей калі зацякае […]...

Смуткую Смуткую па жыцці. Жыццю спяваю. На адыходзе песню мне зайграй. Калі на ўсходзе сонца засынае, Мяне за гэта ранкам выбачай. […]...

Шэсьць Гадоў Шэсьць гадоў гром грамыхаў. Шэсьць гадоў сьмярдзела сьмерцю. Шэсьць гадоў хтось пратрываў, Хтосьці трапіў ў чэргу першу. Шэсьць гадоў чакала […]...

Шчасце…Гора Над заросшай над поймай збялелай, дзе імгла разышлася ў бакі… На траве слёзы ранку знямелі – гэта слёзы мне роднай […]...

Не надышоў, мо, гэты час Не надышоў, мо, гэты час, Каб нам усцешыцца каханнем. Жыццё віруе паміж нас Сваім бязглуздым спадзяваннем. А я іду цераз […]...

Успенне Кружляюць жоравы, туга чырвоным лістам на дні ружовыя зляцела. Строма стыне выспа, і вір пражорлівы глядзіць задзірыста на цела, шлючы […]...

Руская рулетка Кахаць цябе – вар’яцкая гульня – і жах, і жарсць – як руская рулетка. У сэрца стрэл – і я […]...

Развітанне з Кактэбелем Мора, каб хацеў, дык не сурочыш Разьвітальным пошапкам сваім. Закружыўся чаек крык сірочы. Мы над ім разгублена стаім. Ты яшчэ […]...

Хадзіў я па лесе і сведчу Хадзіў я па лесе і сведчу: Ад звонкіх аглух галасоў. На соснах зялёныя свечкі Зарніцай запалены зноў. Ды што старасвецкія […]...

Калі б наперад людзі ведалі Калі б наперад людзі ведалі І тое загадзя спазналі, Што іх чакае ў Дамадзедаве Ў гаротным аэравакзале! Яны бы планы […]...

Калі цябе ўспамінаю Калі цябе ўспамінаю, Сэрца шалёна калоціцца Калі цябе ўспамінаю, У душы нешта перагортваецца… Калі цябе ўспамінаю, Сумую я, так карацей… […]...

Подых Жыцця Подых Жыцця Свет Ізвечны Жыцця ён нячутна кранае Ён узніме цябе і Душа заспявае Шчырых Слоў Прастата працінае да донца […]...

Букецік ружы Ты мне падараваў букецік ружы, Адчула вуснаў я тваіх салодкі пах. Сагрэеш ты цяплом пры моцнай сцюжы, Растаюць хутка слёзы […]...

Тры кветкі позняй канюшыны Расы світальным халадком гарэлі-грэліся крадком тры кветкі позняй канюшыны ў далонях любае жанчыны. Ды не ставала ім цяпла, далоням гэтым […]...

Выбух. (выбух на станцыі “Кастрычніцкая”) Сярод ахвяр няма маіх знаёмых, Але пачуцці захлынулі сэрцы ўсіх: Вар’яцкі выбух адгукнуўся ў кожным доме, І не пакінуў раўнадушнымі […]...

ЧАС ЗАЛЕЧЫЦЬ Двурым Ці час праведзены ў журбе, Ці ў весялосці цэлы вечар, Ці то зусім заняцца нечым, Ізноў я чую ля […]...

Што нясеш на плячах, настаўнік? А хто там ідзе?… Я. Купала Што нясеш на плячах, настаўнік? Працу цяжкую, марны лёс? Грошы-слёзы? Галодны страўнік? Што з […]...

БАЛАДА ПАЎЛА ШПІЛЕЎСКАГА (31.10.1823-17.10.1861) Над Айчынай глыбокае неба, У якім наша сонца плыве Праз аблокаў халоднае срэбра, Праз малітвы, якія ў царкве Праспявалі […]...

Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...

Знічка Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]...

Amour Мне не забыць кастрычніцкі той вечар I бляск вачэй у восенскай імгле… Як хуценька канчаюцца сустрэчы, Як хутка і няўмольна […]...

Кроплі, як слёзы Кроплі, як слёзы… Халоднае шкло. Далеч закрыла смуга. Ўсё, што мінула, урэшце, тло. Ўсё, што прыйшло, – туга. Думкаю можна […]...

Кветкі бэзу Кветкі бэзу, кветкі бэзу! Вы такія ж, як тады… Расхінаю вас і лезу Ў незабыўныя гады. Пасвіў тут калісь карову, […]...

Пакліканне душы Як лёгка свечку шчасця пагасіць! Яе паўсюль чакае небяспека. Адкуль жа дапамогі папрасіць? Хто ахвяруе слова ёй ” апека” ? […]...

Тры матылькі ля свечкі-сонейка Тры матылькі ля свечкі-сонейка ўначы Спазнаць імкнуліся: “А што гэта – агонь?” Адзін здалечку баязліва пасачыў – І па вяртанні […]...

БАЛАДА КАМІЛЫ МАРЦІНКЕВІЧ (каля 1837-пасля 1886) Ты ў высылцы за кінутыя кветкі Паўстанцу на яго апошні шлях Глядзіш на свет з усмешкай вельмі […]...

Знявечаны пёс Знявечаны пёс. Хворы. Вецер хістае. Калісьці быу лоск, а цяпер ледзь кульгае. Пад скурай мароз, а у вачах стыне вечнасць. […]...

Жонцы Усе нашы звадкі-спрэчкі сплывуць, як з вадой снягі. Не ў полымі цямяным свечкі, каханне – ў святле веаргінь. Каханне – […]...

На лапах трох скакаў сабака На лапах трох скакаў сабака З такой пакутай на вачах… Слёз не было, а позірк плакаў. Не білі больш, а […]...

Беразвечча Бяроз вечалле. Беразвечча, Нібыта ўзведзены курок… Тут лёсу горкага сустрэча, Магілы, горасны Барок. Ахвяр самотная паляна, Гадамі сцёртыя груды. Тут […]...

*** Я гэты боль перажыву Я гэты боль перажыву. Хоць цераз край – да дна дап’ю. Мой боль – нацятую струну Я не парву – […]...

Монаспектакль Святло падае ніцма як толькі можа падаць зніч атручаны каханнем Святло праз шкло працінае вочы дзідай так, як інквізітар ахвяру […]...

Сёння – ух – які мароз! Сёння – ух – які мароз! Недзе градусаў пад трыццаць! Працінае аж да слёз, Парам выдыху клубіцца! Лезе ў шубу, […]...

Трагедыя ў стыле gothіc. Track 1 – “Усё вакол – метал…” …кап…кап…КАП…КАП!..КАП!!.КАП!!!… Зямля цяжкага металу… Выпаленая пустыня… Зялёнымі плямамі ў вачах аддаецца глухі пошчак радыёактыўнага сэрца. Халодна-ледзяная планета адбівае бліск зорак. […]...

З Дранько-Майсюка Там, дзе ўжо ноч, там спяць, альбо крадуцца Да куртызанак, што таксама спяць, Укрытыя пялёсткамі настурцый – І матылькі ў […]...

Верная…сабе Калі сады ўбіраюцца кветкамі, ці лістота сцелецца долу, ці снягі ахінаюць дрэвы…, ці… …кіроўца сігналіць – жартуе, што вясной на […]...

9 мая Кожны май прыгравае ласкавае сонца, Маладзенькай лістотай шапочуць красуні-бярозы, Сіняй стужкай віецца высокае неба ў аконцы. На вачах ветэранаў з’яўляюцца […]...

Белыя рамонкі Любілі кветкі Пяшчоту мяккіх рук матулі, І з гэтага яны цвілі – Штодзённа! Дарылі кветкі Сваю падзяку, бо адчулі: На […]...

Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...

Як адчайна рыдае гітара Як адчайна рыдае гітара! Я такога не чула ніколі! Бы аплаквае ўсе мае мары: Аб каханні, аб шчасці, аб долі. […]...