Верш Смак ліпеня

Ещё вершы:

1. Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...
2. Горкі смак халадоў… Зіма Горкі смак халадоў… Зіма. Ноч ці ранак – ужо ўсё роўна. Калі нават заўважыш поўню – гэта будзе самотны ліхтар. […]...
3. Смак яблыка Ён трошкі і як лёд, і як агонь, – He толькі вуснаў, і душы патрэба. Узважваю, паклаўшы на далонь, Духмяны […]...
4. Трэцяе ліпеня Шпітальным прыуральскім летам з насценнага календара лісток звычайны перад гэтым сарвала ўвечары сястра. Са мной да поўначы не спалі ў […]...
5. Зварот да славян Мы калісці зваліся братамі І жылі на бацкоўскай зямлі. І адзінае сонца над намі Ззяла у светлай святой вышыні. Мы […]...
6. Маё Палессе Быў я на поўначы, Быў я і ў Сочы, Там не такія Салодкія ночы, Там не такія Вясельныя святы, Там […]...
7. ЯКІЯ КРЫЎДЫ? Мяне не пакрыўдзіць той, хто перастаў для мяне існаваць (Э. Марыя-Рэмарк) Мне думкі радасна снаваць, Што не любілі вы, што […]...
8. Лірыка ліпеня Упала з гнязда птушаня – лірыка ліпеня… Падняўся грыбнік да дня – лірыка ліпеня. Капешкамі луг прарос – лірыка ліпеня. […]...
9. Гліна Яна мяла няўмела камяк белай гліны, Выляпляла нервова нішто абы як, І пакуль яе пальцы акрэсьлілі сьпіну – Шмат разоў […]...
10. Якія тут сосны! Якія дубы! Якія тут сосны! Якія дубы! Якія маліны! Якія грыбы! Якія тут студні з гаючай вадой! І на лугах у расе […]...
11. Манная каша Ёсць рэчы, якія змяняюць наш лёс: Сустрэчы з людзьмі і погляд з усмешкай, Кнігі і зоркі, каханне, канешне. …шмат рэчаў, […]...
12. Тварцу Ты прыдумаў Сусвет. У Сусвеце вакантныя месцы на жыццё і на смерць, усё астатняе – не ў цане. Ты ў […]...
13. Не магу жыць без Радзімы У дуброве каля рэчкі Віснуць сонныя парэчкі, У пералеску ля крыніцы Зьзяюць сьпелыя суніцы. І вясной, і цёплым летам Тут […]...
14. НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...
15. Смак дзявочага цела А тваё цела пахне кветкай, Пунсовай кветкай усiх жаданняў. I нечым чыстым, вельмi рэдкiм, У полымi дзiцячых абдыманняў. Знямелi вусны […]...
16. Чаго мы вартыя? Мы вартыя здрады лепшых сяброў, Суседзяў, што кпяць з нас за нашай спіной, І цяжкасцей усіх, што рыхтуе нам лёс, […]...
17. Па паверхні прабеглых часоў Перакрэсленых мараў аскепкі У люстрэччы цьменяюць душы. Пакіданыя ў памяць налепкі На пралесках гібеюць, як сны, Што абодвум заўжды не […]...
18. Спрэчка Спрэчка… ********************************** Гром уверсе грымнуў, ляснуў, На зямлю паліўся дождж. Ноч блукала маё шчасце І прамокла ўсё наскрозь… Не знайшло […]...
19. Усё Усе словы, якія я сказаў, Усе думкі мае не пачуты. Усе рэчы, якія я забраў, Ужо кожны дзень для мяне […]...
20. НАІЎНАСЦЬ Б. С. Пасля сустрэчы, пасля белых лілій Вярнулася наіўнасць смешнай госцяй, Было мне добра – ты мяне акрыліў, І я […]...
21. Жонцы Усе нашы звадкі-спрэчкі сплывуць, як з вадой снягі. Не ў полымі цямяным свечкі, каханне – ў святле веаргінь. Каханне – […]...
22. Дыямент кахання Няма яго, мусіць, на нашай Зямлі. Вядзьмак яго любую плакаць прымусіў, Святлом дыяментаў яе счараваў. “Не любіць! Забыўся”- Нягоднік ёй […]...
23. Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...
24. Смаленне кабана Агонь на дрывотні расклалі мы, I закурыўся дым, Якога тады наглытацца Прыйшлося нам усім, Пакуль кабана смалілі, Пакуль падрумянілі так, […]...
25. Сярод людзей, дзе чалавек? Сярод людзей, дзе чалавек? Ау! Крычу – яго ж няма. Няўжо такі наш час, наш век, Такая вось няўжо зямля. […]...
26. Маё каханне, мусіць, недарэчнасць Маё каханне, мусіць, недрэчнасць. І лёс мой не жадае цеплыні. Імкнецца быць складаным. Альбо спрэчным. Што хочаш роб: хоць смейся, […]...
27. Напрыдумваў сабе – і рагочаш Напрыдумваў сабе – і рагочаш. Ты спачатку рагочаш з сябе. Колькі можна: “Хочаш – не хочаш”? Проста я – не […]...
28. Конь бяжыць Конь бяжыць. I адкуль ён узяўся такі, Нібы з казкі дзіцячай, займальнай. Побач стрэлка чыгункі і стрэлка ракі, Што канавай […]...
29. ЗДАЕЦЦА Здаецца, я ведаю цябе век. Той век, што помню сябе самога. Азярынкі вачэй, з берагамі пушыстых павек. І позірк,– цёплы […]...
30. БАЛАДА КАНСТАНЦІНА ВЕРАНІЦЫНА (1(13).06.1834-1904(?)) Тарас на Парнасе, а ты ў Беларусі, Дзе чорныя вошы і белыя гусі, Дзе наша адвечнае слова “любоў” Не […]...
31. Нічога значнага, проста нядзеля Нічога значнага, проста нядзеля, Бязгучна плача мая надзея. Згубіла сонца восенню хмурай, Ураз неба стала такім панурым. Я абяццала сабе […]...
32. Экскурсія Перад вамі – зямля продкаў маіх і дзяцей. He любіць яна чужынцаў, любіць яна гасцей. Тут вас накормяць, і спаць […]...
33. Цуда-раніца Я думай заняты з відна да змяркання: Шукаю, сяброўка, табе параўнання. Цябе велічаў бы я яснай заранкай, Ды ўсім яна […]...
34. Ода “прадсядателю Усьпяём мы славу “прадсядателю”, Галоўнаму змагацелю Краіны! Толькі гэты “чэсны” аббірацель Нам укажа, як мы жыць павінны. Толькі слова “бацькі […]...
35. Луг паэта Луг паэта поўны траў. На жалейцы ветрык йграў І аб праўдзе, і аб волі І аб горкай нашай долі… Луг […]...
36. Пачатак восені Восені пах пачула, Гладыёлусны, хрызантэмны. Спас мядовы на вуснах адчула З хваляваньнем дарэмным . Кіслыя яблыкі стануць салодкімі, Ночы доўгімі, […]...
37. Цуда лек ЦУДА-ЛЕК Жарт У ТЭЛЕСКРЫНЦЫ ДЗЕД УБАЧЫУ ЦУДА ЛЕК АД УСІХ БАЛЯЧАК ДЫ ЯЩЭ ПАЧУУ АБ ЗМАНЕ ЛЕК МАЦУЕ У ЧАС […]...
38. ТРЫНАЦЦАЦЬ СЛУПОЎ Было аднойчы у краіне, Адной, далёкай ад усіх Недастаткова людскай сілы, Каб утрымаць грамадства ціск. На самым версе піраміды, Перакулённай […]...
39. Грунвальдская балада (Паэма-трыпціх) 1 – Груганы ляцяць, груганы! Крумкачы крычаць, крумкачы! Да вайны крычаць, да вайны… – Памаўчы, сынок, памаўчы! – Ды чаму […]...
40. Кавун Ёсць ягад вялікае мноства, і пералічыць іх няпроста: Суніцы, чарніцы, маліны, Парэчкі, агрэст, журавіны. Трускалкі, каліны, брусніцы, Ажыны, бружмель, касцяніцы… […]...