Верш Дажджы ўжо надакучылі
Дажджы ўжо надакучылі…
Рыпіце, палазы!
Цалуюць твар пякучыя
Гарэзы-маразы.
Бярозкі ціха журацца,
Смялеюць капыты.
Ад прадчування жмурацца
Вясёлыя сваты.
Завеяны, замецены
I поле, і рака…
Твая каса расплецена
Для любага дружка.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Над Беларуссю дажджы Над Беларуссю дажджы, Вецер заходне-паўночны. Жнівень сваё аджыў, А студзень – жыць неахвочы. Асенняму сонцу не вер: То выблісне, то […]...
- Дажджы восені Коліш вострымі абцасамі Кляновы восені дыван, А я падошвамі, як прасамі, Разпрасоўваю валан. Мяне ты раніш словамі, А я стараюся […]...
- Едуць маладыя Сонца высіць над вёскай, Як вясельны каравай. – Едуць, едуць! – пагалоска Паляцела з краю ў край. Песьняй даўняй сьвет […]...
- Голас цішыні Імклівы голас цішыні Трывожыць вечар развітання, Самотны бусел увышы Клякоча – сэрца замірае. Душу напоўніла туга, Агортваў подых прадчування, З […]...
- Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
- АДЛЕГЛАСЦЬ АДЛЕГЛАСЦЬ Побач – навароджаная рака праклюнулася з-пад ледніка, некуды ўніз пабегла. І побач – абветраная твая рука, так блізка – […]...
- Дзвіна Знаёмая сцяжынка рада ўбачыць, – Віляючы хвастом, мяне вядзе, – Дзе некалі заўзята я рыбачыў – Вудзільнам пасвіў воблакі ў […]...
- Я цябе кахаю Паглядзі на неба… Я твая зорка… Чырвоная ружа, твая дзяўчынка. Ціха для сaбе малітву паўтараю. Ты – мой герой… Мой […]...
- Цымбалы Звіняць вясёлыя цымбалы, І кружыцца лісток апалы… Зняверам, нібы землятрусам, Паруйнаваны нашы душы… Мы больш не полымя, мы – скрухі… […]...
- Пакуль жыве рака маёй надзеi – Пакуль жыве рака маёй надзеi – Гарыць у хаце бацькавай святло, i памяць ходзiць сцежкаю былой – Пакуль жыве рака […]...
- Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
- Я з табой пяю Я гляджу на мiлую маю I чульлiва край мой пазнаю; У цябе бялявая каса, А я ў думках кузаль расчасаў. […]...
- Касі, каса “Касі, каса, пакуль раса. Раса далоў. Мы косім зноў”. А пад касою той трава. Трава – не кроў, не галава. […]...
- Сцежкі (урывак) Халодны яр, а на азёрах веі, ў зыбучай шэрані заснулі хутары. А там снягі, і ў снегавых завеях дадолу хіляцца […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Купаліся русалкі Купаліся русалкі На Русальным тыдні, Гайдаліся на гнуткіх Бярозавых галінах. Шаптаў ім ціха ветрык, Пры месячка сьвятле: “Прыгожыя, вясёлыя, Што […]...
- БАЛАДА ВАСІЛЯ БЫКАВА (19.06.1924-22.06.2003) Ён вярнуўся дамоў, каб памерці, Як спазнаныя словы сказаць, Што няма і не будзе нам смерці І нятрэба па […]...
- Паслухай Паслухай чалавек цябе чакае Зямля Матуля спадчына твая Яна Вясною громами гукае І кліча з Неба крыкам жураўля Глянь распасцёрла […]...
- Рака За кустом стаиць рака, Белыя бярозы и зяленая трава Цягнуцца як грозы. З падцишка бяжыть ручай, Цягнецца да рэчки, А […]...
- Міражы Глядзі, як быццам міражы, Гэта – лістотныя дажджы. Што ўсё сапраўдна, дакажы. Ты абяцаў яшчэ вясной, Што будзем разам мы […]...
- Каляднае Дажджы зімовыя, дажджы калядныя, І лісце чорнае аж да вясны. Ноч сарамлівая, ноч незгасаная, Бярозка мокрая галлём дрыжыць… А там […]...
- Плача паветра Плача паветра, рака і поле, Гінуць звяры і птушкі і мора. Плача і стогне ўсё наваколле, Цягне сасна к нам […]...
- Чорная гадзюка, белая змяя З народнага Белая гадзюка – белая каса, чорная гадзюка – чорная раса. Белая гадзюка, як дзіцёнак спіць, чорная гадзюка хоча […]...
- Апала сінь… цвіце па-над раўнінай Апала сінь… цвіце па-над раўнінай, Вяргіні цвет асыпалі даўно, І стынуць ў золаце асмуглыя рабіны, Стаяць і журацца увечар пад […]...
- Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...
- Дзе крыўда адвечная спела Дзе крыўда адвечная спела, Дзе сыпала гора курганы, Рукой пралетарскаю смелай Гнілы стары лад зруйнаваны. Старыя паломаны праслы, Электрыка рвецца […]...
- БАЛАДА АДАМА ГУРЫНОВІЧА (13.01.1869-23.01.1894) На могілках не адшукаць магілы, Ды й могілак саміх не адшукаць. Каля дарогі крыж стаяў пахілы, Няма дарогі, быльнягі […]...
- Балада дабрыні Расла нічыя сярод поля шырокага дзічка старая ўдавой адзінокаю. Вятры яе рукі круцілі, ламалі. У слоту дажджы, нібы пугі, хвасталі. […]...
- БАЛАДА АЛЯКСАНДРА ЕЛЬСКАГА (16.06.1834 – 10.09.1916) У снягах задрамала світанне, І паўдня пачынаецца дзень. Для кагосьці за волю паўстанне- Гэта кроў, для кагосьці […]...
- ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ Яблыня лясная шчыра на узлеску Вабіць на знаёмства непадробным блескам. Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы, Выглядае быццам […]...
- Запаветны мой край беларускі Запаветны мой край Беларускі, Добры дзень, я ізноу-ку з табой, Як да цёплай бацькоўскай калыскі Прытулюся да пожні шчакой. -Я […]...
- Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...
- Закружыла восень залатая Закружыла восень залатая сонечнай лістоты карагод. Цёплы поўдзень журавоў склікае: – Гэй, хутчэй, крылатыя, ў палёт! Вецер з поля холадам […]...
- Сваты Сваты… ************************************* У даматканай шэрай спадніцы Восень, прыбраная ў завушніцы, Ў гумавых ботах ходзіць ля хаты. Хутка зазімак прытупае ў […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Ля ракі ў лесе так ціха Ля ракі ў лесе так ціха, І зязюля лічыць нам гады… Рака шэпча ціхім уздыхам… Воблачкі ўздымае – вільгаці клубы. […]...
- Сварка Ты не ўгаварвай лепш мяне! Няма сягоння часу мне Глядзець, як лёд рака ўзрывае, А то вось раззлуюся я. Яшчэ […]...
- Оддай мэне, маці Дзе хорошэ ў хаці…. З палескай песні Аддай мяне, любая маці, Дарозе, прызначанай Богам. Не трэба на лёс наракаці, Калі […]...
- САКАВіК ПРЫПАЗНіЎСЯ Пачынае зямлю грэць Сонейка лагоднае. За павадкам не паспець, Ноч яшчэ халодная. А з узгорка ўніз бягуць Раўчукі вясёлыя. Песенку […]...
- А за вясной акрыленай ня ўгнацца А за вясной акрыленай ня ўгнацца, Як не злавіць струмені ручая… Гляджу – Між майскіх сонечных акацый Мільгае постаць лёгкая […]...