Верш Кветак больш няма

Ещё вершы:

1. У гэтым доме вокнаў больш няма У гэтым доме вокнаў больш няма, Дар нябёсаў – ўсё пакрылі гурбы. Зачыніла дзверы снежныя зіма, Волю прапявала гукам трубным. […]...
2. Ліхтар у паветры больш за волю Ліхтар у паветры больш за волю Не запаліць, не падыйсці. Атрутны дым ужо пад столлю, І больш нікуды не ўцячы. […]...
3. Няма узросту у паэта Няма узросту у паэта, Не будзе часу ён лічыць, Бо у сярэдзіне сусвету У вечным роздуме стаіць. Яскравы сонечны праменьчык, […]...
4. Хасід больш граць не будзе рок, бо хутка прыйдзе Рагнарёк Бубнач – хач, бас-гітарыст – ісламіст, Гітара-лідэр – п..дэр, а на вакале Сара. Такая вось у сіяністаў мара… Стварыць жадаюць […]...
5. Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы Мы больш сваёй ахвярнасцю вядомы, Мы, беларусы, Мы – народ такі. Ахвотна забываем, што мы, Хто мы. Згадаюць Нашай памяці […]...
6. Цела паэта не вечна Р. Барадуліну Цела паэта не вечна, Толькі душа, неба свет. Круціцца лёс чалавечы У жорнавах гучных планет. Светлыя, хуткія птушкі-гады, […]...
7. У свеце, дзе няма любові вечнай У свеце, дзе няма любові вечнай, мне не патрэбна вечнае жыццё. Які быў сэнс імчацца па сустрэчнай туды, дзе ўсіх […]...
8. Піалкі расквітнелы кветак Піалкі расквітнелы кветак Опятнанные паветрам бяздумным Падхопяць, натхняць тых – без кайданоў Хто на ўдары крылы распускаюць мудра Аб шаленства […]...
9. Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...
10. Вып’ю кубачак кавы Вып’ю кубачак кавы і пайду на канаву ўзгадваць маленства… Сястра Алёнушка пад старым лунінецкім вязам кажа: — Паеду на мора. […]...
11. Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...
12. ЗМЯРКАННЕ ЗМЯРКАННЕ Заблукаліся вечарам думак цені, Не знаходзячы выйсця ў калыханнях галін. Позірк марыць паўз дрэў у закатных трымценнях Ад зямлі […]...
13. Лепей Лепей быў бы дурным, Каб ня мог зразумець, што наўкол адбываецца… Лепей быў бы сьляпым, Каб ня бачыць, як бедны […]...
14. ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...
15. Душа паэта Душа паэта Не ў ладах я сама з сабою. Супакоіцца чым – не знаю. Не знаходзіць душа спакою, Я на […]...
16. Няма хады сярод балот Няма хады сярод балот, Толькі дрыгва, толькі багна, Аб чымсьці шапаціць чарот, Ды вольхі чорныя дрыжаць. Лясное, дзікае прывольле З […]...
17. Луг паэта Луг паэта поўны траў. На жалейцы ветрык йграў І аб праўдзе, і аб волі І аб горкай нашай долі… Луг […]...
18. Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
19. Дождж, не плач!.. Я з табою сумую Дождж, не плач!.. Я з табою сумую. Свае слёзы мне ў шыбы не лі. Я ж слабая – сябе не […]...
20. За Цябе ухапіцца хачу За цябе ухапіцца хачу, Як за посах сляпы – ухапіцца, Знаю, ведаеш Ты таямніцы і на сэрцы глухую тугу… Далучыцца […]...
21. Прачытаўшы верш Пімена Панчанкі “Развітанне” Родны мой Пімен Панчанка, Вы сказалі: настала змярканне? Вы сказалі на маці мачыха? Бо настала Вам развітанне? З яе словам […]...
22. Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць дахаты Каравы iдуць ў хлявы Статак бочачак рагатых Налупiўшыхся травы Iх бакi, нiбыта дзежкi Ў шырыню амаль што […]...
23. Лiпеньскiм лiўнем Лiпеньскiм лiўнем у Лiепаi Пры фiлiжанцы адметнай кавы Трошкi аздобленай Рыжскiм бальзамам, Гойдаюць гукi сапраўднага блюзу, – Хвалi прынеслi заморскiх […]...
24. Са мною нешта адбылося Са мною нешта адбылося Як сорак год мiнула мне Як птушка, сэрца узнялося Як быў я ў роднай старане Я […]...
25. Лепей сідр Намалюеш памерлыя кветкі, У абгорткі завернеш, сурветкі Бо з крывёю на смак яны горкі. Кратавіны з зямлёю ім лекі, Адсоткі […]...
26. Шанец Не адмаўляй, адказваючы мне, Паветра набяры, заплюшчы вочы, Адчуй – усё сумуе па вясне, Надвор’я стан капрызны, бы дзявочы. Калі […]...
27. Паэта аб каханні не змаўкаюць Паэта аб каханні не змаўкаюць з часоў, як свет стаіць. Яно нясе пакуты, здзекі, ды кожны мроіць, сніць і аж […]...
28. Берагіня Ты такая прыгожая, Нібы Берагіня Ў фатэлі З кубачкам кавы духмянай… Тваех валасоў кілімы Бярэзінай альбо Волмай Змягчэламу сэрцу Даюць […]...
29. Паэтам Што для паэта лепей за натхненьне? Кар’ера, слава ці пачуцьцяў чысьціня? А можа, што адкажа пакаленьне? Чытаючы радкі – яго […]...
30. ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ ПРЫХОДЗЬЦЕ Ў ГОСЦІ ДА КУПАЛЫ Адкіньце прэч журбы навалу, Душы ляноцце. Прыходзьце ў госці да Купалы, Часцей прыходзьце. Ён вас […]...
31. Калi б усiм вядомы генiй Калi б усiм вядомы генiй Пакiнуў толькi б нам сваё “Я помню чудное мгновенье” Лiчыўся цi б паэтам ён? Калi […]...
32. Роднаму слову Я хачу, каб ты жыло, маё харошае, трапяткое, мужнае і сціплае… Ведаю, што не куплю цябе за грошы я, шапаткое, […]...
33. Балюе веснавая квецень Балюе веснавая квецень, а мне самотна на душы. Нішто не вечнае на свеце. Ніхто не абміне імшы. Сярод гульбы і […]...
34. Даня Даня няўцешна плача, у Дані рэжуцца зубы, праразаюцца словы – рэдукцыя ненаціскных малочных. Арганізатар масавага непарадку – зжаваў у фаршмак […]...
35. Лексу Я так хачу назваць цябе сваім, Глядзець у вочы млявымі вачыма. Я адчуваць цябе хачу адзінага, І вылятаць з рэальнасьці, […]...
36. Цукеркі Я на крэсла ўзняўся смела, За цукеркамі палез: Нешта ў вазе зіхацела, Сілкавала інтарэс. Крэсла хруснула імгненна, Пахіснулася. Лячу… Вам, […]...
37. У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца У вечар веснавы дымок ледзь кавы ўецца, Суцішэў дождж, і просінь як адліга. Вось першая заззяла зорка і, здаецца, Для […]...
38. Нас няма Нас няма. Мы спачылі, сыйшлі ў небыцьцё, Гадаванцы сумніўнае славы. Адзінота і змрок. Толькі ветру выцьцё Набажэнствы па нас адпраўляе. […]...
39. Няма жадання Няма жадання спакушацца болей Тваёй усмешкай бесклапотных дзён, Шукаць шчаслівае ў суцэльным горы, Мая прымова, мой бясонцы боль. І не […]...
40. Няма жыцьця Няма жыцьця… Няма таго, што ўжо было раней. Застаўся шэры ліст, нічога болей, Згубіўся сэнс… Атручанай крыві я абяцаю не […]...