Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Хлебаробу

Восенню ты і вясною
Ніву упарта арэш.
Часам у рукі з любоўю
Пульхную глебу бярэш.

Следам сяўба надыходзіць,
Перадыхнуць не дае.
Зерне далоні лагодзіць,
Рукі залоціць твае.

Як збажына даспявае,
Гладзіш падчас каласы
І пад рукой адчуваеш
Родных дзяцей валасы.

Вось і жніво наступае.
І, прывітаўшы зару,
Шчодры ўраджай ты збіраеш,
Не пакладаючы рук.

Сёння дажынкі спраўляем, –
Рады цябе сустракаць.
Горды стаіш з караваем,
Што, як планета, ў руках.

Хоць і не хлебам адзіным –
Ў вечнай імгненняў сяўбе, –
Мілае сонца радзімы
Рукі цалуе табе.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Хлебаробу - Станіслаў Валодзька