Верш ГАЛГОФА
ГАЛГОФА
Нявызначанасць пройдзенага шляху
Вядзе на нестамляемую плаху,
Дзе прымусова здарыцца адведаць
Чаму сумненні напрыносяць беды.
Як гострая ўзляціць сякера
Ў сапраўднасць рэалізму станеш верыць,
Нікому не разбіць ў апошні момант путаў
І станешся бы ў першы дзень – разутым.
І плаха, як апошняя Галгофа,
Да літары пераправерыць строфы,
Дзе змахляваў, зашмат дзе напрыдумаў,
Дзе перад тым занадта марыў сумна.
Ещё вершы:
- У жыццёвым коле літары, як спіцы У жыццёвым коле літары, як спіцы. І калі спіцы гэтыя дастаць, Павінен будзеш прымусова ты спыніцца І не на год […]...
- Апошняе каханне, бы восеньскі туман Апошняе каханне, бы восеньскі туман – Здаецца, прыйдзе дзень, і вось яно растане… Апошняе каханне – спакуслівы падман Перад сівой […]...
- Хто? Хто першы хмыкнуў і сказаў: “Хай хоць патоп пасля мяне!”? Хто першы шклянку паднімаў З усмешкай: “Ісціна ў віне!”? Хто […]...
- Давай пастаім з табою У бездані на краю! Знай, шчасце бярэцца з боем, Звычайнае і зямное, Як водблеск таго ў раю. І воін ты […]...
- Век Век. Век не кат, не гіцаль век, Твар не крые ад вачэй, На лязо вады не лье, Каб ім секлася […]...
- Свой вораг Ці дзяржава галоўны вораг? Можа і дзяржава… А можа ў душэўных загонах яшчэ горшая справа? Рэвалюцыя пачынаецца з душы, з […]...
- Навошта берагчы струны Навошта берагчы струны, Калі жыцце не беражэ нас… Разбіць цішыню музыкай, Але не разбіць адзіноту… Зорны дождж… Падаюць ціха зоркі… […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Вятры – Дзе, вятры, вы начавалі? – Ў конскіх грывах. – А чаго так рана ўсталі? – Путаў мы баімся. – […]...
- Першы крок Першы крок, рука матулі, Кніжка першая – буквар. З татам на арэлях гулі, За акном – сусвет-абшар. Першы грыб і […]...
- XLі з’езд БРСМ Адчуваю, што сёньня ўсё зьменіцца, Рэзка ўгору кар’ера падыміцца, Бо іду і вакол усё мне праменіцца, Над палацам наш сьцяг […]...
- Мне ўсе памагаюць Мне ўсе памагаюць, а я не скрываю: няздольны камусь памагаць, паколькі-пастолькі сухая трава я, ці скошаная сенажаць. Папера шамоціць, няроўныя […]...
- РАСТАЦЬ РАСТАЦЬ Напоўніцу глытаць у смак паветра, Зазывы слухаць казялкоў на лузе, Таемныя піхаць нагою нетры, Павыкінуць праблемы, сплеценыя ў вузел, […]...
- Яшчэ планета не астыла Яшчэ плывуць ракою крыгі, Ледзь-ледзь праталіна відна, – Паволі раскрывае кнігу, Да нас прыходзячы, вясна. I ёй, закрыўшы кнігу сцюжы, […]...
- Прошча (кастрычнік 1917 – 1937 – снежань 2010-га) У сэрцах Царства Божае жыве… Гасподзь гукае ў храм, а не на плошчы! […]...
- За ўсё За ўсё, што сёння маю, Што даў мне мой народ: За кут у родным краю, За хлеб-соль без клапот, – […]...
- Вясновы дзень Вясновы дзень быў радасцю даўгі, Ды скарацеў, зрабіўшыся зімовым. Цяпер даўжэе ноч маёй тугі, Яна не падуладная замовам. Я разумею […]...
- Наш першы снег Тваё здзіўленне не забуду, Калі нас першы снег сустрэў… І радасна ўсміхацца буду, Бо ты мяне ў той час сагрэў. […]...
- Дзіўны ў парку сядзеў чалавек Дзіўны ў парку сядзеў чалавек, Спяваў рэквіем марным дням, Пакланяўся памерлым агням, Што Дзень знішчыў на веру Багам. Пад цяжа’рам […]...
- Смак шчасця Вось патухла апошняя зорка, Час не здольны пакуль што стрымаць… Свет расчыніць магічныя створкі, Каб маглі новы дзень распачаць. Ён […]...
- Многакрокавае планаванне Першы крок заужды самы цяжкі – і каб зрабіць учынак важкі, Прымушаны ты часам сілы усе сабраць, Каб выканаць той […]...
- На пляцоўцы йдзе хакей На пляцоўцы йдзе хакей. Варатар – Пятро Бурдзей. Хлопец – майстра “экстра-клас”, хоць на варотах першы раз. Скрып канькоў і […]...
- Спадарыня Спадарыня, дазвольце пачакаць, Пакуль на небе ўзыдуць зоркі ў ночы, Дазвольце папрасіць і Вашы вочы Да ціхай згоды сцежку пашукаць. […]...
- Бітва на полі сэрца Не ведаю хто быў у гэтым вінаваты… І хоць на гэтым полі мы з табою не салдаты, А кожны дзень […]...
- Пра мастака Шчаслівы канец. Не мой – таму плачу. Не зробленай справе маленькі вянец. Я вып’ю віна за чужую удачу І буду […]...
- Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...
- Вечар школьных сяброў Параскідала нас па белым свеце, Калі ж мы зноў вяртаемся сюды, Усё тыя ж мы гарэзлівыя дзеці, І кожны з […]...
- Першы снег, заўсёды ён з падманам Першы снег, заўсёды ён з падманам. Я ж яго чакаю зноў і зноў. Ён з’яўляецца заўсёды нечакана, Як прыходзіць першая […]...
- Нам выпаў горкі лёс Айчыны Нам выпаў горкі лёс Айчыны – Жыць на улогах зменаў-здрад. Час занядбанасці Радзімы, У панаванні вечных страт. Нам выпаў яблыкам […]...
- САМОТНЫ КУПАЛА Уваходжу ў вялікую залу, Ці чырвоную, ці ружовую… Бачу прывіда – Янку Купалу Ці яго душу папяровую. Што напісана ў […]...
- Падыходжу да Хрыстова Падыходжу да Хрыстова. Тут завейнаю зімой Я шчасліва і вяснова Крык падаў свой над зямлёй. Першы крык на гэтым свеце […]...
- Засумавала Былосць засумавала па радзіме, Па той зямлі, Што першаю была. I плакала жніво слязьмі сухімі, Хацеў пазычыць дзень Журбе святла. […]...
- Пытае першаклашку бацька Пытае першаклашку бацька: -Коля! Ну, як твой першы дзень прайшоў у школе? Ці многаму наўчыўся ты, сынок? -Не надта… Хутка […]...
- Першы сьнег Халоднай пабелай магільна залёг На зжатае поле, на скошаны лог. Лёг пухам на лусе, на жоўтых дісьцях, Абсеяў, абсыпаў прысады […]...
- Яго чакаем мы заўжды Яго чакаем мы заўжды, Але яно само прыходзіць, Блукае дзесьці праз гады І ў пэўны час шляхі знаходзіць. Ледзь чутны […]...
- Крыжаносец 2 Другія здольны адмаўляць, І толькі… Больш нічога. Яны ня здольны дадаваць, Укласьці душу, душу бога. У д’ябла шмат, зашмат чаго. […]...
- Першы пацалунак Першы пацалунак напоены цішынёй… Не зразумець – саладосьцю ці горыччу поўны ён, прахалодай, а можа, жарам? – не разабраць. Як […]...
- ЯК СПРАВЫ? Мімаходам, мімаволі Цяжка нешта адшукаць, Мусіць толькі ўзнагароду І каханне напаткаць. Напатканне не сустрэча. Узаемнасці няма. Узнагароды і каханне Мы […]...
- Ля чары (пераклад з рускай мовы) Пра з’яўленне новай катастрофы Мне даўно герольды пратрубілі, Эпітафій прагучалі строфы І паніклі на маёй магіле. […]...
- Не забывай Радзіму аніколі Не забывай Радзіму аніколі: Ні з крыкам птушак, пакідаючых тугу, Ні ў летні дзень, калі грамы сваволяць. Любі яе, не […]...