Верш АДСУТНАСЦЬ
АДСУТНАСЦЬ
Вось ёсць, а ў момант і мяне няма,
Як змены пораў года, а цяпер зіма;
Народжаны любімаю вясною
Я маем захапляюся і ёю,
Чаромхі пахам, ландышаў і бэзу –
Прымройваю зімой імпрэзу:
А раптам ды не зменіцца пара?
І не таму, што Хтосьці пакараў.
Паспрабаваў схавацца у сабе
Ці будзе чалавецтва у журбе?
Узімку замарожаны пачуцці –
Стаецца незаўважнаю адсутнасць.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Зменіцца ранак Зменіцца ранак калісьці аднойчы, Сонца не ўзыдзе над нашай зямлей. І назаўседы заплюшчацца вочы, Згіне жыцце, што завецца гульней. Сэрца, […]...
- Пераклад санета 102 У. Шэкспіра Люблю не менш – ды меней дэманструю, Хаця пачуцці сталі ‘шчэ мацней; Але нашто любоў сваю святую Нібы тавар, праносіць […]...
- Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
- ПОЗНЯЯ ВОСЕНЬ Першага снежня Раніцай снежнай Ліст на пацеху Вылез з-пад снегу Жоўта-зялёны Пад голым клёнам Колерам грае Прыпамінае… Час той увосень […]...
- Я аддаю сябе журбе Я аддаю сябе журбе Ўсёпаглынальнай, звыклай – цалкам. Каторы раз кажу сабе: “Ўдавілася адным кавалкам”. Ні пракаўтнуць, ні пражаваць, Ні […]...
- Парады харчавання Таўсты ты сёння ці худы, Пачні ўжываць парады прэсы: Не трэба есці ад нуды І заядаць смачненькім стрэсы. Не еш […]...
- ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ ЗЛУЧЫЎШЫ РУКІ На страту Паўла Шарамета На пару ходзяць зайздрасць-злоба, Ім белы свет спрадвек не да спадобы; Жывёльны страх і […]...
- Я скамарох сама сабе Я скамарох сама сабе і паднімаю ўверх настрой. Калі душа плыве ў журбе, не проста захаваць спакой. Ды й хвалявацца […]...
- Скарга на бабра З суседам скаргу напісалі, І ваўку мы адаслалі,- “Абіжая нас бабёр, Адабраў дарогу, двор. Дарогу ту пацук купіў, Ен бабра […]...
- Сонныя цені Мелкі дробат дажджу за акном Будзіць сонныя цені ў пакоі, Па халоднай падлозе паўзком Лезуць ціха сляпыя настроі. Горад моўчкі […]...
- Ад зайздрасці Зайздрасць гэта – пачуццё? Дык чаму яна з’ядае, Лезе ў самае нутро, І грызе там забівая? Нам пачуцці ўсе даны […]...
- Зорачка надзей Як мары адбываліся ва ў сне, Застаўся ад маленства ўспамін. Надзеі зорка зіхацела мне, Кудысьці лятучы з вышынь. Няма ўжо […]...
- У старонцы роднай я не зломкам У старонцы роднай я не зломкам Гады зыйшоўшыя пражыў, Дзе маладзік аб долі бомкаў, А лес ёй казку зваражыў. Дзе […]...
- … куды падзецца ад усяго Куды падзецца ад ўясго, куды схавацца, Брыдота ўся каб прэч з вачэй сышла Каб знайсці, дзе галаве падняцца Каб хворая […]...
- Маналог самадзейных артыстаў Маналог самадзейных артыстаў Хтосьці кпліва нам кіне: Артысткі! Хтосьці з зайздрасцю ўслед азірнецца. Хтосьці шчыра для нас усміхнецца- Вось такім […]...
- На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай На зыходзе сонца ўзнялася ўвырай Восенню бяскрылай сціплая душа. А па целе стылым, да зямлі туллівым, Хтосьці будзе плакаць і […]...
- Мае настаўнікі З пажоўклых пергаментаў, З прапыленых фаліянтаў, З усіх шчылін мінулых стагоддзяў Вылазяць галовы Мудрых разбойнікаў, Кволых філосафаў, Фанатыкаў і прарокаў, […]...
- Льецца сонца Льецца сонца апошнім святлом На змоклыя пожні, лясы. І хмары, і ноч чорным крылом Нагадалі твае валасы. Не цябе. Зусім […]...
- ПРЫВАРАЖУ А я імя сабе яшчэ зраблю: Не заўтра ж паміраць, як ты, сабралася. А ўсё таму, што я жыццё люблю, […]...
- Не папракай Не папракай, схіліўшыся ў журбе, Што я не ўсё аддаў адной табе. Аддаць усё – як трапіць у палон. Адной […]...
- Шчасце на тваім парозе Бачыш, шчасце на тваім парозе? Прыглядзіся на застылы цень. Не трымай узімку на марозе У студзёны, хоць і з сонцам, […]...
- Парк Горкага Вавёркі ярка-агнявы клубок Зрабіў скачок і знік у лапах хвоі. Мы крочылі павольна, бок аб бок. Было нам добра, бо […]...
- Праменад Чорная прастора, неба уверсе, Агні ліхтароў свецяць шлях. Мы крочым па гэтым паверсе, Не думаючы, што мы гэта прах, Але […]...
- Кахаў, кахаю і буду кахаць Кахаў, кахаю і буду кахаць, А ёй падалося, хачу абражаць, Каханых ніколі не абражаюць, Каханых толькі кахаюць. Кахаюць без мэт […]...
- Яшчарка Бы хтосьці заўзята пацягнуў за нябачную нітку вераценца рудое: Перабегла дарожку і знікла ў атаўцы неспадзяваная яшчарка! І хоць бы […]...
- Прыгажосці ранішняга лета Бачыш, першыя праменьчыкі сонца ско́кнулі, – адразу абуджаецца ўсё ў навако́ллі нао́гул. Праменьчык трапляе ў маё акно і валіцца ў […]...
- Бусел адлятае ў вырай Мінула цёплая пара, Трываць мароз няма ўжо сілы, І выправіцца ўжо пара – Ён пакідае край свой мілы. Чакае зноў […]...
- Яшчэ схіляецца ў журбе Яшчэ схіляецца ў журбе Надзея блізкіх і гаротных, Яшчэ не кожны сам сабе Сказаў аб страшным, беззваротным, А ўжо над […]...
- Што мне трэба? Калі б спыталі, што мне трэба, Не ведала б што адказаць. Мая сапраўдная патрэба Не будзе выпадку чакаць. Сама я […]...
- Бізнесмен Бізнесмен Лявон заняўся новай справай, Ён бізнесменам цяпер стаў. І акуляры з моднаю аправай Ужо ў пачатку ён прыдбаў. Ён […]...
- Прысвячаецца жанчыне Засяроджана, Насцярожана Ты глядзіш Недаверліва На мяне. Як дзіця заварожана, Я гляджу Адмарожана Проста ў вочы твае. Твае вочы – […]...
- Непаразуменні Так і жыццё адгаравалі – Ты па сабе, я па сабе. Зязюлі нам адкукавалі Даўно аб шчасці і журбе. Я […]...
- Як жыць, чым дыхаць, што спяваць Ня ўражвае, становіцца сляпой і абсалютна непатрэбнай кропля над чужой шчакой. і вечарыны не расказваюць, каму і з кім прыдзецца […]...
- Каб ведаў хто Каб ведаў хто, як я баюся Згубіць адзінства ў сабе, Згубіць усё то, чым ганаруся, Згубіцца ў жыццевай журбе. Каб […]...
- Заяц і Ліса На сход лясныя жыхары Збіраліся пад горкай. Завочна Заяц у бары Даваў Лісе “праборку”. – Пара Лісу нам правучыць, Пара […]...
- З мура Я – адзіны, хто не змоўкнуў У сцяне з чырвонай цэглы, І мой шэпат чуюць вокны, Крыху чуе вязень беглы. […]...
- Я сабе прыдумаю каханне Я сабе прыдумаю каханне З дотыку пляча, з усмешкі шчырай. Яно будзе яснае, як ранне, Сумнае, нібы адлёт у вырай. […]...
- Не ўсім Пакуль хачу цябе I чуць, і адчуваць Да кожнае радзімкі неадкрытай, Датуль душу журбе Не дам арандаваць, Забараню сабе гады […]...
- Адзінокі верш Ілбом грукаю ў сьцены – замест дыялёгу зь ценем… Прынцыпова ўсё роўна, скончыцца дождж ці не – тлумачу ілбом сьцяне, […]...
- Асенні лес Аляксея Пысіна Асенні лес. Паэтаў сум Застыў на голлі апусцелым, I птушкай роспачы прысела На ім пара журботных дум. Замёр і сцішыўся […]...