Верш У слова – свая вага

Ещё вершы:

1. Не зракайцеся роднага слова Не зракайцеся роднага слова, Каб не страціць сябе і дзядоў! Хай ідзе цераз люд паступова, Дзецям нашым ідзе ад бацькоў. […]...
2. Спачатку было Слова Спачатку было Слова. І Слова было ў Бога. І Слова было Бог. У цемры жылі людзі. У іх не было […]...
3. Пра слова “Пра слова” Я чуў, у жыцьці вось так бывала Што слова нават забівала Сказаў і потым не дакажаш Што гэта […]...
4. Роднае слова Роднае слова, маё ты багацце, Як сонейка ў сэрцы свяціла маё. Яго ў агонь сябрукі не кідайце, Шануйце браты, як […]...
5. Ляцела слова Ляцела слова. Слова па свеце ляцела. Знайсці чалавека хацела. Што прыме, схавае да скону, Што пусціць у родную мову, Што […]...
6. Мост праз Нёман Мост праз Нёман Ля шашы Ліда – Бярозаўка, за мастом праз Нёман, стаіць помнік у выглядзе жанчыны-маці з забітым юнаком […]...
7. Я маю слова, вам панове Я маю слова, вам панове, Якому многія вякі, Зямны наклон кладу якому І як жыву, дышу якім. Не згаснуць зоркі […]...
8. Слова пра словы Свет скаланаюць словы і словы, што з нашых вуснаў ляцяць стрымгалоў. Сядайце ў лодку, бярыце вясло вы, плывіце ў паводцы […]...
9. СПЕЎ РАЗ’ЯТРАНАГА СЭРЦА Мацнейшая за лёс, За смерць і за каханне, Над акіянам слёз Аднойчы ты паўстанеш. Рассеецца імгла, Калі твой гімн зайграе. […]...
10. Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...
11. Слова Кожнае слова верша Прыносіць усім асалоду. Апошняе яно, ці першае, Мужчынскага, ці жаночага роду. І ў кожным слове-мэта, Вялікая, ці […]...
12. Апошняе слова маё Апошняе слова маё – табе. Апошні світанак. І сонечны ранак. Апошні мой позірк і покліч, і дотык – усё, усё, […]...
13. Зьнікла энэргія слова і цела Зьнікла энэргія слова і цела, І засталося вяршэнства сноў. Божа, як непасрэдна хацела Гэта жанчына маіх замоў. Як жа шаптала […]...
14. Чароўнае слова Выспела. ўпала чароўнае слова. скача каляровым мячом. толькі табе, нікому другому квола-пяшчотае, ни прашто. ўпала. стала светла у хаце. не […]...
15. Ляжа Слова не чорнай замовай Ляжа Слова не чорнай замовай І не змовай – каб багацець, Ды й, па сьпінах і па галовах, Да ўладных, […]...
16. Маё слова Слова маё зруйнаванае, Веру я – час прыйдзе новы. Быццам зямля ўзараная, Ты аддасі свае ўсходы. Прыйдуць жняяркі – радамі […]...
17. Зоркі слова Зоркі ззяюць у цемным небе, зоркі слова Беларусі. Думкі іх аб чорствым хлебе, што ўчора крышыў гусям. Можа вочы іх […]...
18. Ты, роднае слова Ты, роднае слова, Мне люба і міла, Ты сэрца сабою Маё паланіла. Гучыць зразумела, Так шчыра, так блізка – “Матуля”, […]...
19. Прагну роднага слова Прагну роднага слова Ачарэпкам душы, Наталіцца ўволю Гукам песні. Скажы Мне ласкава:”Натуля, Шчабятушка мая − Майго сэрца прытулак, Роднай нівы […]...
20. Не шкадуйце сябе ад нягод *** Ледзь трымаецца зброя надзей на спавітых пачуцьцямі снах. Колькі з сэрцам разьбітым людзей і з пустымі вачыма? О, жах! […]...
21. Над прорвай Як нам змагацца, Чалавек, За нас з табой змагацца? Ідзём у ХХІ век Над прорваю па кладцы, А ззаду – […]...
22. Чалавеку патрэбна не слова Чалавеку патрэбна не слава, А людская увага і ласка, І сардэчнае шчырае слова, І вясёлая добрая казка. Чалавеку патрэбна усмешка […]...
23. Слова пяшчотнае наша,,Каханьне Слова пяшчотнае наша,,Каханьне,,… Чым жа цябе замяніць? Родную мову аддаць не выгнаньне, Можна ж ці, з нашай зямлі? Жорсткія латы […]...
24. Не каралі Паэту даюць Слова Не каралі Паэту даюць Слова І не народ дрыжыць прад каралём, Толькі натоўп уладарцу падпанован, Таму, што ён натоўп, а […]...
25. Мне да спадобы слова “Незалежнасць” Хто ты такі і дзе твой будзе дом – Усе ў жыцці ад выбару залежыць. Я выбраў у сваім – […]...
26. Слова і мова Бывае і так, што слова Будаража ў жылах кроў, Кліча родная мова, Радзімы даносячы зоў. Звычайныя простыя словы Ў кожным […]...
27. Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Далёка мы ад дому. Хоць бы слова Пачуць і супакоіцца душой. Прыснілася: He чую роднай мовы, Мне цяжка гаварыць не […]...
28. Роднае слова (некрарамантыка) Апошнім разам маці стаяла з крэйдай У хаце. Казала: “Слухай, сынок, ды ведай, Памылка – гэта не вынік, не чыннік […]...
29. Шапні напаследак мне простае слова! Апошняе лета, апошняе лета… я тут пражываю ля Альфы і Бэты і далей лячу да загадкавых вежаў бязмежжа Сусвету, Сусвету […]...
30. Мы шукалі свабоды слова Мы шукалі свабоды слова, Мы метафарай білі лёд Старых ісцін і ісцін новых, Адпраўлялі сябе ў палёт. Ну а зараз […]...
31. Слова на дарогу Ну вось, сынок, ты першы раз – у шлях. Зрабіўся раптам незнаёма-новым: Усхваляваным, дзёрзкім не на жарт. Дазволь жа мовіць […]...
32. Слова наша роднае, хапала Слова наша роднае, хапала На стагоддзі доўгія цябе. Багдановіч, Колас і Купала Прыпадалі да цябе ў журбе. Абкідалі кпіны і […]...
33. Усёй трупе дабрадзея старыцкага беларускае слова Дзякую Вам, брацікі, сястрыцы родныя! За Вашы хвацкія песні народныя, За тую гутарку Вашу вясковую, За праўду светлую, за праўду […]...
34. Мост МОСТ З дурноты нехта ці са злосці Дзве дошкі вылупіу у мосце І прзвычаіуся народ Браць рэчку гэтую уброд А […]...
35. БАЛАДА НІНЫ МАЦЯШ (20.09.1943-19.12.2008) Хавацца ад людзей – не для паэта, Якому родны край – зусім не рай, Якога і не будзе – […]...
36. Ён не згіне Ці дзялю я свой сум з цішынёю, Ці жартую з сябрамі над чарай, Перад мыслью таемна маёю Неадступнай, назойлівай марай, […]...
37. Пстронга Любаваўся табой каля млына. Там мост драўляны звужаў раку, Каб вадапад даваў дрына – Калясу, што малола муку. Целам тарпедападобная, […]...
38. Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
39. Над помнікам сысу Вось і ўсё – закапалі ў Палесскую гліну, Паляцелі далёк журавы… У нагах пасадзілі арабіну… А пад помнікам я – […]...
40. Мова, слова І вякі паміраюць, сыходзяць у небыццё, у насмешлівы свет, А народ наш падцугляны водзяць і сціраюць нам памяць ушчэнт. Мова […]...