Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш Калі пагляджу я на карту

Калі пагляджу я на карту,
Ах, колькі шляхоў ляжыць!..
Такі ўжо ў мяне характар –
Усюды хачу пабыць.

Хвіліны не знаю спакою,
Не скажаш ты сэрцу: змоўч!
Яно ўжо ў мяне такое –
Вандруе і дзень і ноч.

Нямала патрэбна сёння
Агледзець яму куткоў –
На поўначы ці на поўдні
Наведаць многіх сяброў.

Вялікі прастор Саюза,
Магутны, прыгожы ён, –
I вось я праходжу шлюзы
I слаўлю свой Волга-Дон!

Твой стан, Украіна, бяскрайні,
Калоссе шуміць, шуміць…
Прыемна сядзець на камбайне,
Па моры пшаніцы плыць.

Кахеція! Песні пра радасць.
Дзяўчаты збіраюць ўраджай.
Ўзнімаю я кош вінаграду,
Напоўнены цераз край.

А потым з паморамі стрэцца
Ля Мурманска я пажадаў.
Вось так і хадзіў бы, здаецца,
I стомы б ані не знаў.

Паверце, маніць я не ўмею,
А гэтак бывае ў жыцці, –
За дзень маё сэрца паспее
I свет навакол абысці.

Ўсё яго моцна клапоціць,
Бо праўдаю хоча жыць,
З байцамі-сябрамі на фронце
Даводзіцца побач быць.

Бывае, сустрэць налучыць
Такое, не плачаш ледзь,
Бо вельмі яму балюча
На мёртвых дзяцей глядзець.

А пройдзецца за акіянам,
Ад гневу яно крычыць,
У сэрцы суцэльная рана –
Там вогненны крыж гарыць.

Нагледзіцца там на гора,
Спяшае хутчэй дамоў.
I толькі на родных прасторах
Яно весялее зноў.

Я знаю, паны за граніцай
З трывогай спытаюць не раз:
– Што гэта яму не сядзіцца,
Чаго яму трэба ад нас?

Адказ мой адзін, праўдзівы:
– Святло я і волю люблю,
Хацелася б бачыць шчаслівай
Як ёсць навакол зямлю, –

Каб заўжды быў шчасным, здаровым
Карэец, індус і француз…
Бо сілай вялікай любові
Натхніў нас Савецкі Саюз!

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Верш Калі пагляджу я на карту - Пятрусь Броўка