Верш Песняры Прысвечана Я. Коласу і Я. Купале

Як два браты для Беларусі,
Два волата святой зямлі.
Яны з дзяцінства ўзялі гуслі
І за сабой народ вялі.
Вялі людзей праз багну, імшары,
Услаўлялі родны кут яны.
Здзяйсняліся не ўсе іх мары.
Завуць іх, дружа, – Песняры.
Спявалі нам на роднай мове
Вучылі як патрэбна жыць,
Такой нам долі і нядолі
Ніколі, мабыць не забыць.
Яны змагаліся за тое,
Каб вольным быў і ты, мужык,
каб не казаў ” жыццё такое”.
Ты звык, я ведаю ты звык.
Але сыны ўсіх пабудзілі,
Народ прачнуўся і пайшоў.
Паэзіяй ўсё змянілі,
Казалі людзі : “Бог прыйшоў!”
Ды не, не Бог – яны з народу,
Яны такія як і мы.
І пелі шчыра пра свабоду,
Бо маці родныя сыны.
Купала, Колас – іх імёны
Вядомы ўсім, усім на зямлі.
Сыны! Вам шчырыя паклоны
Ад нас усіх аж да зямлі.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ахвярам кампутарных гульняў прысвечана Ночы пашча рыхтуе сустрэчу з таемным. Бачу, чую: расліны паднялі галовы, Па-над імі плывуць неймаверныя словы, Я схіляюся нізка. Здаецца […]...

Якубу Коласу Чытаю “Новую зямлю” І думу думаю адну: Якой душа павінна быць, Каб так свой родный край любіць? Каб так прыгожа, […]...

Прысвечана L А на небе лагодныя зоркі Штосьці шэпчуць маркотнай луне. Але ж ты не шкадуеш мяне – Толькі позірк кідаеш свой […]...

Мясцовая цемрашалка Наследаванне Якубу Коласу Не сядзіцца ў хаце Хлопчыку малому: Выцягнуў ён маму У кнігарню з дому. — Мамачка-галубка!– Просіць сын так міла.– Можа […]...

Я хачу прайсці па зямлі Я хачу прайсці па зямлі Самым верным, любімым сынам. Каб дарогі мяне вялі Пад вятрамі прасторам сінім, Каб нямоўчна ў […]...

Колькі разоў з берагоў Дзвіны Колькі разоў з берагоў Дзвіны людзі свет пазнаваць хадзілі? Звалася Беларусь тады – край Літва, а народ – ліцвіны. Колькі […]...

Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Ёсць зямля, дзе Анёлы з блакіту прадуць Пражу дзіўнай красы для нябесных абрусаў. На зямлі той прыгожай шчасліва жывуць, Праслаўляючы […]...

Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...

Дзявочая вясна Усё зелянінаю пакрылася наспешна, Усё квітнее-навакол вясна, І радасць у сэрца ўсе прыносіць гэта вешняе, І з той вясной квітнее […]...

Усхваленне Радзімы Край мой родны, скажу без падману: Куды б сцежкі твае ні вялі,- Я душой прыкіпеў да Ашмянаў,- Няма лепшай на […]...

Маё Палессе Быў я на поўначы, Быў я і ў Сочы, Там не такія Салодкія ночы, Там не такія Вясельныя святы, Там […]...

Частка 3. Да 350-годзьдзя вайны Да 350-годзьдзя трынаццацігадовай вайны на Беларусі, (1654-1667г. г.). Беларусь такая стала Пасьля гэтае вайны: Пад накінутым арканам, Народ прымусам вялі. […]...

Выповедзь вэгетарыйца Жывёлы, даруйце! Сабакі ды коткі, Выбачце, жа людзі Да вас гэтак жорсткі Стагнаю крывёю, Сваёю душою За тысячы, сотні, Што […]...

Навошта браты такія Навошта браты такія, Што гледзячы коса ў спіну, Гнуць краіну да нізу І коней трымаюць за грыву? Не зганьбіць народ […]...

Зразумець, што ты – народ Зразумець, што ты – народ, I ад радасці ўзвінуцца, На любы яго зварот, Як на імя адгукнуцца. Са сваёй Радзімай […]...

НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...

НАРОД НАШ Народ наш жыў спакон вякоў Галодным, быў і бітым… Было герояў шмат, дзялкоў, І правячай эліты… Былі цары, калісьці, ў […]...

Патрыёт Хай расце і змагаецца воля Лепш нам будзе імкнуцца далей Перабітае, вечнае гора Патрыёты, пастаньце з кален! Моцна бейце пачвару […]...

Хірувімы прыляталі Хірувімы прыляталі – Нівідушчаму, сьляпому І глухому штось шапталі… Нівідушчы не пабачыў, Ён глухі, шэпат ня чуў, Ён ў жабрачыне […]...

Прыгажэйжая за кветкі Няма ніводнай кветкі на зямлі, Якая б параўналася з тваёю прыгажосцю; Такія на зямлі яшчэ не зацвілі, Іх ня было, […]...

Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах” ВОЛЬГА ЦЯРЭШЧАНКА ( нар. у 1964г.) Роздум ля помніка “Бітва пры Мілавідах”, пастаўленага савецкай уладай (за некалькі гадзін да пачатку […]...

Забялела ноч снегавеем Забялела ноч снегавеем, Закружлялі сняжынкі зімы… Мы з табою Радзімай хварэеем, У якой захварэлі сыны.. Запалілася цемра завеяй, Снег захутаў […]...

На нашым паўночным паўшар’і На нашым паўночным паўшар’і Зжаўцелая восень імжыць, Ліствы адшугалі пажары, I час наш павольней бяжыць. Ён, можа, бяжыць не павольней, […]...

А БЕЛАЯ РУСЬ ПіШАЦЦА ЗЛіТНА Вы не з Палесся? – Не, мы з Міншчыны, Такія ж вёскі, справы звычныя. Такія ж людзі з працай у […]...

Багдановічу Сцюжны час, бязмежна суровы. Спіць народ, нібы зерне ў раллі. . . . . . . . . . . […]...

Вершы Украіне. Адстрэл украінцаў на Майдане Украінска-крамлёўская мафія Загадала: “Страляйце людзей!” Бо для іх украінцы не людзі- А ніжэй нат за гмыз на вадзе. І ляцяць […]...

ЗА НЕЗАЛЕЖНАСЦЬ, БЕЛАРУСЬ! Святы Міндоўг пачыў, але ж зямлю яго Не змог ніхто паставіць на калені. Прымаючы, як крыж, ад брата цяжкае ярмо […]...

Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...

Чатыры словы Чатыры словы Поле, вёска, лес, дарога – Усяго чатыры словы. Для кагосьці так нямнога; Для мяне ж жыцця аснова. Поле […]...

Я прашу, не маўчыце, сняжынкі Я прашу, не маўчыце, сняжынкі, Супыніце палёт на зямлі, Адкажыце, чаму да сцяжынкі Толькі гора, нянавісць вялі; Калі мы ўбачым […]...

Калі не ведалі Мару ацаліць ад забыцця тую хвіліну калі жыццё ставалася вартым пражывання кожнага іншага шэрага дня таго дня які пражыўшы назаўсім […]...

Мсціслаўцы Мы мудры народ – мсціслаўцы, Мы моцныя духам і сэрцам сваім. Нашчадкі князёў і выдаўцаў. Унукі Альгерда, Лугвеня сыны. Мсціслаў […]...

Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Дзе той народ, хто волатамі зваўся? Каго ня зломіць ні страла, ні меч, Хто галавою ў неба ўпіраўся І сонца […]...

Стары замак Калісьці ў часы старажытных князёў Вялізныя дрэвы раслі. Сярод гэтых дрэваў ўжо колькі вякоў Ляжаў раней замак стары. Ня ведалі […]...

У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...

АХВЯРАМ КАТЫНі Не хваляваўся чорны камісар, Калі паноў вялі да лесу. і толькі нешта, як цяжар, Хавалася за дзённую завесу. Калі раздаўся […]...

Калі Радзіму прадасі Народ! Народ! Бяда! – крычу я – Ты танчыш на сваёй труне! А мой народ ужо ня чуе І разгаўляецца […]...

Зварот да славян Мы калісці зваліся братамі І жылі на бацкоўскай зямлі. І адзінае сонца над намі Ззяла у светлай святой вышыні. Мы […]...

Ідзе за годам год Ідзе за годам год, Сівеюць людзі, хаты, – І ўсё ў ярме народ, А над шляхамі – краты. І ўсё […]...

Зямля з блакiтнымi вачамi Зямля з блакiтнымi вачамi – Раздолле рэчак i лугоў! Тут называюць Васiлькамi На Беларусi хлапчукоў, Звiняць крынiцы, як цымбалы, Сцяжынкi […]...