Верш Не ўсе скрыжаваннi развязаны
Не ўсе скрыжаваннi развязаны
i боль чалавечы расказаны.
Як жыта ў жнiво перавясламi,
Мы лёсам адзiным – павязаны.
Хадзiць – дык шляхамi яснымi,
Лятаць – дык высокiмi трасамi.
Арбiтай любовi, дарогай спагады
Заглянеш ты ў дом мой – i я буду рады.
Ещё вершы:
- Я мог лятаць Я мог лятаць… З лістотай у восень ападаць, Жаўруком вітаць у аблоках, Ноччу з зорамі маўчаць І снегам белым замятаць. […]...
- СКРЫЖАВАННI Безумоуна, аднойчы зноу сустрэнемся мы. Хай не бачыуся доуга з табою, але Я нічога павер, пра цябе не забыу. Толькі […]...
- Мне лётчык сказаў Мне лётчык сказаў: навучыся лятаць, І ўжо не лятаць будзе цяжка. Я ведаю: вершы пачаўшы пісаць – Без вершаў жыцця […]...
- Бурлівая кроў Бурлівая кроў ваяроў Навакольны свет разбурыла сіла і гонар – жыццё змагароў Непакорлівыя грані разбіла Праз поўначы сінія далі з […]...
- Памiж летам i восенню Памiж летам i восенню Ёсць пара – Спачуванне. Спачувае лес возеру, Лесу – я спачуваю. Мы пад небам адзiным Тры […]...
- Бегемоцiк “Бегемоцiк, Бегемоцiк! Ты чаму разявiў роцiк? Цi сабраўся песню пець? Можа муха заляцець”. I гаворыць Бегемоцiк: “Я таму разявiў роцiк, […]...
- КАРАВАЙ Прыслала восень? каравай, Руплiвай працы шчодры плён; Яго ўзрасцiў прыгожы край – Валожынскi раён. Хлеб сiлу сонца увабраў (i спеласць […]...
- І пашыта не то паліто І пашыта не то паліто, І не дом мармуровы пастаўлен, І ўсё, што завецца жыцьцём Раствараецца ў зорным астрале. Нам […]...
- Спрадвеку ў свеце так вядзецца Спрадвеку ў свеце так вядзецца, Вядзецца так ад веку ў век: Красы шукае чалавек i да красы душой iмкнецца. Чаго […]...
- Не веру мемуарам Усмешка на вуснах Упартыя думкі І планы з калыскі Дабрацца да высі… Такія асобы Робяць усё… Каб некалі здзейсніць Злачынны […]...
- Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...
- Пазова Пазова. Дух хаціны той сьляпечай, З пахілёнаю шулой, Дух двара, дзе хлеў асеўшы – Як павязаны са мной. Дух драўляный, […]...
- СШЫТАК Душа жаночая спявала Ў дарозе, дома, на таку… Калi зацiрку гатавала Цi шыла нешта мужыку. Душа спявала ад любовi Да […]...
- Вечарэе Вечарэе… Пацямнелі воды У вірах няспыннае ракі. Дзень, які знікае назаўсёды, Прыгарнуўся да тваёй шчакі. З поля, дзе стаіць сцяною […]...
- ПУШЧА Валожынскi край – Налiбоцкiм завуць, Падзей адбылося тут гушча. Тут iслач з Бярэзiнай вольна плывуць, А край акаляе наш – […]...
- Што мысліцца чалавеку Што мысліцца чалавеку Краіны яго пасярод Ён думкай ляціць далёка На захад ці на ўсход Шчомысліца – мяне знову Цягнік […]...
- ПЕСНЯ ПРА ХЛЕБ Так з даўнiны ў баку нашым вялося, Што лепшыя ўсе песнi ў нас – пра Хлеб… Бач, нездарма – жытнёвае […]...
- Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Прамень сцюдзёны на скале Прамень сцюдзёны на скале, Блiскучы й мауклiвы; I ён – не сонейка на тле, Не мёд саспелай слiвы; Але жыцця […]...
- Раз’ехалiся – разышлiся Раз’ехалiся – разышлiся… Жывём на розных астравах. i кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
- Незнаёмка Зайшла, насупраць села у ззянні маладосці – і сэрца анямела ад блізкай прыгажосці. Праз тры прыпынкі выйшла Без кропелькі спагады, […]...
- Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
- Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...
- Чорная хмарка Чорная хмарка па маім жыцці – варонай-пляткаркай. Куды ісці? Схавацца ў полі, у зелках высокіх? Цяжкая доля ўзыдзе асокай. Заснуць? […]...
- Пра сябе Я ніколі не буду лепшая. Я заўсёды буду такая як ёсць, Крыху стомленай, крыху замешканай, крыху дурніцай, Але буду такая […]...
- ПОЗНЯЕ ПРЫЗНАННЕ Т. А. Лячу з дарогай – у нябёсы… А крылы дома засталiся. Я часта думаю пра лёс свой: Цi ўсе […]...
- Дзе б знайсцi тое шчасце зямное Дзе б знайсцi тое шчасце зямное, Каб не страцiць яго, не згубiць, I да скону шчаслiва ў спакоi Свой адлiчаны […]...
- Эpатагpафiя для нявiнных …Я з губ тваiх любовi п’ю атруту – I цноты шаўкавiстая мяжа Паволi тлее, нiбы губка труту, Пакуль душы даможацца […]...
- Цягне Сусвет Неба правісла ад колькасці зорак ледзь не да самай зямлі! Цягне Сусвет і ў 15, і ў 40… Там, у […]...
- ДАЙ БОГ! В. Гiруць-Русакевiч У Ваш асеннi юбiлей, Хоць мы не побач, бач, але: Жадаю жыць, любiць, здзiўляцца. Жадаю – верыць i […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- ГУРБЫ СПАКОЮ ГУРБЫ СПАКОЮ Я іду белым полем Па бяскрайняму снегу Без краёў наваколле Згубіў мэту для бегу. Выглядаю удалеч, Каб пабачыць […]...
- У гэтым сне з Табою бачыў неба У гэтым сне з Табою бачыў неба, І мы ляталі ў сонных гарадах. Пакліч ізноў! Табе ж сягоння трэба Да […]...
- Путы Маё жыццё, мае пакуты, Усё адзiным стала раптам. I быццам бы звязалi путы, Звязалi зноу атрутным страхам, Што дзесьці не […]...
- БАЛАДА МІХАЛА ЦЮНДЗЯВІЦКАГА (1836 – 2.06.1863) “Мужыцкую праўду” сялянам чытаеш У дымнай карчме каля пыльнай дарогі. Чытаеш, нібыта агонь раздзімаеш, Агонь, што асвечвае […]...
- У скверы Вясновы сквер. Юнак калека. Здрадліва-пуста да пляча… А позірк б’ецца аб калені І грудзі вострыя дзяўчат. Спаднічак гучная прэм’ера. І […]...
- Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
- Старасць – не радасць Старасць – не радасць… ****************************************** Што чалавеку старэнькаму трэба? Позірк ласкавы, лустачка хлеба. Лепей, каб мякіш, а не скарынка. Пагаварыць […]...
- …І тады закрычаў. І роспачны крык …І тады закрычаў. І роспачны крык праз храмы канфесій, праз выбухі й кулі вырваўся ў космас і ў вечнасці знік. […]...
- Чарка-шкварка – выпіваць і Рэмарка пачытаць Чарка-шкварка – выпіваць, І Рэмарка пачытаць. Тры камрады І пра фронт, Сэрца краты Быццам дронт, Што лятаць не можа, ўзвіцца, […]...