Беларуская паэзія

Вершы на беларускай мове



Верш АПОШНi СНЕГ

Снег апошнi – рэдкi рэкардсмен,
На вачах ён чахне, прападае,
Бо нiхто нiякiх перамен
Ад яго вiзiту – не чакае.
Снег ляжыць, як пудзiла, ў двары
i пужае галiцаў грамады…
Хоць бяры – на сметнiк сабяры,
Нават дзецi снегу больш не рады.


Верш АПОШНi СНЕГ - Міхась Курыла