Верш Прысвячаецца жанчыне

Ещё вершы:

1. Мы з паэтам ярчэлі ў вачах Мы з паэтам ярчэлі ў вачах, нібы ў сутве шаленства сівога. І чаканне згоднага “так” пажаўцела ў сланечнік Ван Гога. […]...
2. АДСУТНАСЦЬ АДСУТНАСЦЬ Вось ёсць, а ў момант і мяне няма, Як змены пораў года, а цяпер зіма; Народжаны любімаю вясною Я […]...
3. Матулечцы прысвячаецца Немагчыма. Зусім немагчыма Без пяшчоты кранацца вачыма. Немагчыма зацята маўчаць Пра тваю памяркоўную стаць. Немагчыма далоні кранаці І без ласкі […]...
4. Я не скамянелая, я жывая Я не скамянелая, я жывая, Я ў далонях сэрца твае трымаю, І яно мне ў бедах дапамагае. Болей, чым жыццё […]...
5. Я гляджу ў твае мілыя вочы Я гляджу ў твае мілыя вочы, Я апамятацца не магу нават, Вочы погляд прыбраць не хочаць Ад тваіх мілавідных плямак. […]...
6. Паўднёвы ўспамін Вінаваты паўднёвы вечар… Проста так, без якой прычыны, абдымаю чужыя плечы, пешчу косы чужой жанчыны. Гэта проста на момант хвалі […]...
7. Пяшчота.(Прысвячаецца маей дачушке) Сонейка мілае, усмешкай палае, Бацьку й маці бачыць жадае, Чароўныя вочы сэрца змінаюць, Дзіўныя ручкі, душу сьціскаюць. Палаюць пачуцці да […]...
8. Твае цёмна-зялёныя вочы Твае цёмна-зялёныя вочы, Як магнітам мяне прыцягнулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Цеплынёй маё сэрца кранулі. Твае цёмна-зялёныя вочы Глыбінёю душу паланілі. […]...
9. Маналог “Што такое сяброўства? – Запытаўся хлопец дзяўчыну. А ці ёсць яно сапраўдным? А ці бывае яно шчырым?..” Углядаючыся ў вочы, […]...
10. Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...
11. Жанчыне Ты майго сэрца часцінка, Ты маіх мысляў узлёт, Надзей і кахання іскрнка І лёсу круты паварот. Ты маё сонца, што […]...
12. МУЗЫ МУЗЫ На лясной паляне Дзве красуюць Музы. Янка на баяне Грае. Яны кружаць. Кружаць, пазіраюць Гляне на якую – Хлопец […]...
13. Адзвінела птушынае лета Адзвінела птушынае лета, Нам ужо не вярнуцца туды, Дзе былі мы пяшчотай сагрэты, Дзе прабеглі юнацтва гады, Дзе лічыў сабе […]...
14. Жанчыне кросны, кухня Жанчыне кросны, кухня, дзеткі, Яшчэ магчыма ў царкву хадзіць, І ёй не быць ніколі разумнейшай, І грошаў больш не зарабіць., […]...
15. Вярні жанчыне неба Вярні жанчыне неба, Блакіт над галавой. І большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...
16. Вярнi жанчыне неба Вярнi жанчыне неба, Блакiт над галавой. i большага не трэба Самотнай Ёй. Жыве ў душы патрэба Мудрэйшым быць з людзей […]...
17. Хлопец пашаньку пахае Хлопец пашаньку пахае, ой-ёй-ёй! Ў яго сошанька крывая, ой, божа ж мой! Прыйшла к яму чарнявая, ой-ёй-ёй: – Вазьмі ж […]...
18. Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...
19. Я проста хачу табе сніцца Я проста хачу табе сніцца У цёмныя-цёмныя ночы Я проста хачу адчуваць Як моўчкі глядзяць твае вочы. Мне хочацца раніцай […]...
20. З каханай Я прачнyўся… Тваiм каханьнем сагрэты. Вочы расплюшчыў i ў момант гэты… Я прачнуўся. Далонi Твае мяне абдымаюць… Подых Твой – […]...
21. Прысвячаецца беларускім выданням Часопісы – гэта цудоўныя рэчы. Іх трэба не толькі любіць і бярэгчы “Роднае слова” і “Маладосць” – Часопісы гэтыя ўсім […]...
22. Чараўнiца А твае вочы – свету таямнiца, Зiрнеш – i зацiхае навальнiца. Ласкавы подых твой i цёплыя праменi. Як ты iдзеш, […]...
23. Дзве пралескі Ранняя вясна, Ты мяне чаруеш! Фарбамі святла Землю ты малюеш. Колеры твае – Далікатнасць, свежасць. Краскі ў траве Да цябе […]...
24. Самаўлюбёным аўтарам прысвячаецца Зашоранаму флангаў не відаць, зацыкленым нюансаў не заўважыць і як на сябе з боку паглядаць? на вагах на якіх свой […]...
25. Міжнароднаму дню мовы прысвячаецца Ты мой святочны колер веры. Веры ў будучыню тую, Што зменіць час сумлення шэры, Што зменіць і зямлю святую… Я […]...
26. Класіка – Мой родны ліфт, як ты мне мілы… – шапчу, вярнуўшыся з дарог. Паэтам дадзеныя крылы, іх выбірае з лепшых […]...
27. Нараканне дзяржаўнага мужа НАРАКАННЕ ДЗЯРЖАЎНАГА МУЖА – Ох, душка! Люд такі няўдзячны… Працуеш з ранку да цямна, шчыруеш, як не кожны здатны – […]...
28. Долі дзве – дзве палавіны Аднаго быцця. Мы з табою жыць павінны Вогнем пачуцця. Калі дрэва пазбаўляюць Родных каранёў – Век тады не прычакае Яблыня […]...
29. Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
30. Самаму светламу пачуццю прысвячаецца Самаму светламу пачуццю прысвячаецца… Мне заўсёды цябе не хапала: у вясновым п’янкім паўзмроку, дзе чаромха пялёсткі губляла ў рачаін гаманкіх […]...
31. Помні, братка (70-годдзю Перамогі прысвячаецца) Помні, братка… Помні, братка! Не забудзь ніколі, Як спалілі дзеду хатку, Як жылі ў няволі. Як фашысты захапілі родную краіну: […]...
32. Мне з табою лёгка Мне з табою лёгка, Мне з табою проста Ў дні суровых зімаў І празрыстых вёснаў. Я з табой хацела б […]...
33. Зямля Тут шэрае сонца, сьвінцовае неба, Я – проста істота, я хлопец, як трэба, Блукаю па зорках, шукаю работу, Я – […]...
34. Вынік Я народжаны дзеля таго, каб навучыцца рабіць адпаведныя вынікі… з усяго, што навокал…. з усяго, што дзейнічае на цела і […]...
35. Я і ты Я і ты, быццам зоркі на небе – толькі разам і толькі стагоддзі. Я і ты, дзве макулінкі ў хлебе, […]...
36. Чатыры выпускнікі Чатыры выпускнікі Які цудоўны незвычайны дзень, Святочны нават сонейка прамень. У хаце вэрхал, мітусня і смех Бо сумаваць нам сёння […]...
37. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
38. Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
39. Аднойчы да чалавека прыйшло свята Аднойчы да чалавека прыйшло свята… Неспадзяванае, як першы снег, Шчаслівае, як адчуванне палёту, Урачыстае, як зыход сонца, Прыйшло да чалавека […]...
40. Ты бачышся мне Праз пэўныя рэчы будзённых рэалій, каторым я сілы і час аддаю, твае галаграмы, як радыёхвалі, хлынаюць у яву маю. Ты […]...