Верш Чаромхавай парою па вясне
Чаромхавай парою па вясне
у сны прыводжу восень я самую,
а сон-трава прыгадваецца мне,
калі дажджы асеннія сумуюць.
Зімою вабяць росныя лугі
і васількі, і жаўранкі над жытам,
а летам сняцца сінія снягі,
халодны лёд, святлом начным заліты.
Ды ўсякі раз, калі жыцця вясло
выкідвае мой човен на каменні,
глыбінным абуджаюся цяплом,
што родная зямля мая праменіць.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Вясло Ты помніш? Ноччу чорнай, Як месяц не сьвяціў, Крадком – у дзедаў човен. І наўпрасткі – у ціш. Нас туманы […]...
- Што было, то было Што было, то было, адышло, адгуло, і няма нам туды вяртання. Па вірах пранясло, паламалі вясло, але вытрымаў човен кахання. […]...
- Я прыехаў дахаты ноччу Я прыехаў дахаты ноччу. Вёска спіць, прыкарнуўшы ад стомы, і не свецяць мне вокны-вочы тым святлом запрашальна-знаёмым. Застывае ў начным […]...
- ***Час каменні пазбіраць * * * Час каменні пазбіраць, Не раскідваючы болей, І фундаменты пара Пазакладваць нам з любоўю. Брукаванкаю яны Могуць класціся […]...
- He разменьвацца, не разменьвацца He разменьвацца, не разменьвацца, He развязваць душы перавясла. А штодзённым святлом выпраменьвацца, Пакуль сонца ў табе не згасла. Доля – […]...
- Анёл жыцця майго Анёл жыцця майго, Мая пясчотная лілея, Адаграваеш сэрца ты маё, Дрыжачым позіркам ірдзея… Размахі вольных валасоў Па ветру крыламі шапочуць, […]...
- Я будаваў свой карабель Я будаваў свой карабель. Ды дзе мне плыць? Усюды мель… І ён вялізны быў Бы гмах, Ды чэрап быў на […]...
- Песня аб вясне Уцякай, мароз-дзядуля, Чуеш ты, стары, ці не? На пагорках – булі-гулі! – Песні чуюцца вясне. Звоніць, скача, як дзіцятка, Гэты […]...
- Гімн Вясне Прачніся на досвітку, выйдзі на двор, Сустрэнь сонца першыя промні! Вясной патыхае абуджаны бор І свежая кроў грэе скроні. Расчынены […]...
- Малiтва (акраверш) Каханая мая, даруй маўчанне мне. Аддалены адчайнасцю растання, Хварэю ўсё табой, ты ў самым цяжкім сне Адаграеш мяне цяплом свайго […]...
- Спiленая лiпа па вясне Спiленая лiпа па вясне Маладыя парасткi пускае, А вачыма ў высi яна мкне, Гаварыць з нябёсамi жадае. Калi так, цвязора, […]...
- Я прасіў Я прасіў: Заблудзіся ў душы! Я маліў: He ляці з пачуцця! Ты стрыжом Ля акна пакружы Над маім Вадападам жыцця. […]...
- Беларусь мая Аксамітны летні вечар ахінуў зямлю, Я вазёрную сінечу вуснамі лаўлю. Моўчкі слухаю ў росах песьню салаўя. Над маім лунае лёсам […]...
- Дзеі Датыкаюся да вытокаў блытаюся ў нябачнай сетцы дранцвею атручаны чаканнем абуджаюся прасветлены цемраю Выкоўзваюся з абдымкаў сну выкоўзваюся ў бяссонне […]...
- Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна ** Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна… Далоні ў далоні пад поўні святлом. Мілосці аматаркі ночы распуснай Агорнуць пачуцці нязгасным цяплом. Дрыготкі […]...
- Харугвы жоўтых дзьмухаўцоў Харугвы жоўтых дзьмухаўцоў Нападкі снегу перажыўшы, Сваім упэўненым святлом Бяруць ў абдоймы траваў сціжмы. Утравянелым веснім днём Пасля ваўчыных песняў […]...
- Човен Паміж хваляў човен чорны. Ў рэчцы – чорная вада. Не відаць на дне нічога – Барада вадзяніка Захінае дно старанна […]...
- Жыцьцё, якое рэй вяло Жыцьцё, якое рэй вяло, Гуло, сьмяялася, цьвіло, Кахала, плакала, кляло, Атруту, як віно, ліло, Паблытала дабро і зло, Згубіла пэўнасьці […]...
- Сэрца не кавун вам і не не свечка Дзесьці вые ў снежані завея, а ў нас дажджы так безнадзейна, дробныя халодныя дажджы… Зрэшты, я ў дажджах не эрудыт. […]...
- Завея Завея у душах правіць бал Ад пустаты і адзіноты. Бо вельмі доўга панаваў У сэрцы прымаразак самоты. І нездарма ўвесь […]...
- Доля Я іду па асоту, каменні, Ногі збіваючы ў кроў. Ды трымаюць маё цярпенне Замовы сівых вякоў. Замовы ад духу злога, […]...
- Пупышачка мая (ад ныркі) Мы шмат чаго ў сваім жыцці Фарбуем толькі ў жоўты колер. Мо, гэта ўжо не ў крыві. І сам ад […]...
- ХІБА ВОСЕНЬ ВІНАВАТА Хіба восень залатая вінавата, Што туманам ноч заслала берагі, Што лугі шалёна пахнучыя мятай Зацерушаць хутка белыя снягі. Не шукайце […]...
- То не гул завірухі мяцежнай То не гул завірухі мяцежнай І не рокаты ўпартага мора, – Гэта Нёман разліўся бязьмежна На грудзях Беларусі прасторнай. Чую […]...
- Прыціхне ў прыцемках Прыпяць Прыціхне ў прыцемках Прыпяць. Журботна вясло прарыпіць. Калі ж тут нам сеці зарыбіць I колькі гадоў іх сушыць? Хваліцца і […]...
- Снягі абложныя прадвесне Снягі абложныя прадвесне Пратне травіначкі лязом, I свет наш прадаўжальна змесціць Паміж усмешкай і слязой, I зноў панітавана будзе Вясёлка […]...
- Мой крыж Ніколі картаю нябітай Не звабяць Лондан і Парыж. Мне дома ўладнаю планідай Наканавана несці крыж. Ішоў заўсёды напрасткі, Ва ўсякі […]...
- Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык Зорачка, зорка! Маленькі ліхтарык, Светлая кропка ў начной вышыні! Недзе здалек на Зямлі дробны шарык Шчодра ты сыплеш свае прамяні. […]...
- Падставіўшы крыўдзіцелю шчаку Падставіўшы крыўдзіцелю шчаку, Да сэрца боль абразы не бяры – Збывай: запісвай крыўды на пяску, Каб сцерлі нават след ад […]...
- Сто песень… Сто жывых паданняў Сто песень… Сто жывых паданняў… Сто дум… I сто адказаў ім… I сто – са ста дарог – жаданняў, I […]...
- На Возеры Нас возера прысніла Нас возера вязло і літасці прасіла Кляновае вясло Спакойная вада На беразе вуголле А нехта спіць, відаць […]...
- Маналог Алеся Гаруна Гараць камяні ў маім вогнішчы, расцвеленыя агнём, нібы ваўчаняты ў логвішчы сонечным прамянём. У твар мне шугае полымя, ды я […]...
- Лоеўская вясна У плацці зялёным вясенняй лістоты, Чаромхавай стужкай касу падвязала, Прабегла вясна скрозь лясы і балоты, Усмешкай і позіркам Лоеў абрала. […]...
- Перапрагляд. Зычэнне кастанэдаўцу Андрэю Дзятлёнку …Сабраць з дарог каменні тыя, Што губяць сілы маладыя… Якуб Колас “Новая зямля” Так і жыццё аднойчы надакучыць, калі больш […]...
- Начное падарожжа Дагарае маўклівасць сутоння. Сотні знічак плануюць вандроўку. Мой рамантык сабраўся ў пагоню, Атрымаўшы начную пуцёўку. Мой рамантык паправіў каўнер, Узяў […]...
- Жаданне Які цудоўны сёння вечар, Зоркі ззяюць у небе начным, Дрэвы ў садзе калыша вецер, А я жыву жаданнем адным, Ізноў […]...
- Сцежкі (урывак) Халодны яр, а на азёрах веі, ў зыбучай шэрані заснулі хутары. А там снягі, і ў снегавых завеях дадолу хіляцца […]...
- Дзіда Харона Працяты дзідай часу, У полымі – жывы – Адным бясконцым сказам Ствараеш ты жыцці. Між зорак і свабоды, Напоўнены святлом, […]...
- НАСТУПіЦЬ ЧАС Калі жыццё апусціць вочы, Прамовіць: “Далей не магу!” Калі найлепшы сябар не захоча, Схавае за спіну сваю руку. Калі замоўкнуць […]...
- Не знае світання, не знае змяркання Не знае світання, не знае змяркання Гарача-кіпучая страсць. І зноўку сустрэча, і зноўку расстанне, Каханне – для сэрца напасць. І […]...