Верш Над горадам Менскам

“Весенняя прогулка” – Влад Ива
пераклад на беларускую мову
Марына Влада-Верасень

Над горадам Мінскам лунала Вясна
Ў садах, рассыпаючы кветак карАлі…
І птушкі, расправіўшы пер’е, спявалі
Ёй гімны ад золку да згаслага дня!

У горадзе Менску гуляла Каханне,
Блукала, шукала сваіх пацыентаў…
І ў косах зіхцелі Вясны дыяменты,
Абуджаны сонцам. – Цудоўная Панна!

Па горадзе Мінску Хлапчына гуляў,
Прыгожы і стройны ён быў, несумненна,
Разумны і моцны, не меў паражэнняў.
Здаецца, ён важнае нешта шукаў.

Па горадзе Мінску Дзяўчына ішла
Ў ёй постаць князёўны, расы чысціня,
Ў вачах яе сініх віроў глыбіня…
І нешта таксама шукала яна.

Ўжо ў горадзе Менску чаромхі цвілі…
Дзе “Белая Вежа”, на скрыжаванне, –
Каханне з Вясною надбалі спатканне, –
Красуню і Хлопца насустрач вялі.

Ён толькі зірнуў – яна вочы да долу…
Руку працягнуў – ледзь убок падалася…
Абняў, прытуліў. – І яна… Засталася.
Ім Лёс падміргнуў – закруцілася Кола!

Па горадзе Мінску з Вясной і ў Каханні
Дзяўчына і Хлопец да золку гулялі…
І ўзяўшысь за рукі, плылі і луналі
Над горадам Менскам у ранішняй рані…

(2 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Бывай, дзяўчына Дзяўчына заблукала У чорным страшным лесе, Шчасце там шукала, А дома плачуць дзеці. Яна шукала шчасце Сярод дубоў ды соснаў, […]...

Закаханыя над горадам (паводле Шагала) Нібы лісткі з калінкі голае, Зноў закаханыя над горадам. Ляцяць высока над зямлёй, Над роспаччу і мітуснёй, Над […]...

За горадам – яшчэ зіма За горадам – яшчэ зіма. Ад сонца весняга упрэлая, Свае сувоі парудзелыя Ужо не выбеліць сама. А ў скверах – […]...

Стаіш на парозе Стаіш на парозе, а я ўсе не веру. Няўжо ты, каханне, пастукала ў дзверы? Няўжо ты прыйшло да мяне нечакана? […]...

Вечар у горадзе Вечар у горадзе. Раскрыліўся цёмна – каштанавы вечар. Стаміўся. Стараўся паспець Падсыпаць сняжку, запаліць зоры-свечы І ў вокны дамоў паглядзець. […]...

У ГОРАДЗЕ, ДЗЕ У горадзе, дзе на дамах і засовы, і краты, І ўсё адно ў тых дамах – павукі і хімеры. У […]...

Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны Ты хацеў не з’яджаць з Барселоны, Не вяртацца ў адвечны праклён. Ты хацеў вандраваць незнаёмым Між Саградай, Рамблай, Камп Ноў. […]...

Жураўлі над Менскам Ня быў ў розных Краінах, Я сведкаю. Але чую вясною, Курлыканне зноў. То ляцяць жураўлі, Над паветкаю. То над Менскам […]...

Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні Ты ведаеш, розна бывае ў змаганні, цябе я вітаю з-за крат… Успомні, дзяўчына, вясну, і каханне, і сцежкі, і жыта, […]...

З поля сцежкай ішла З поля сцежкай ішла Прыгажуня-дзяўчына, А насустрач ёй – дождж. А насустрач ёй дождж Бег імклівай лавінай. Дождж яе абхапіў, […]...

На спатканне з мінулым Я чакаю ЦЯБЕ і іду на спатканне, На спатканне з мінулым. Гляджу на шляхі… Прыцярушвае снег мітуслівае ранне, Манатонна стракочуць-пяюць […]...

Пурпуровае неба над горадам М Я люблю пурпуровае неба над домам маім, Калі дзень адгарэў, калі ў вокнах пагасла сьвятло, І смарагдавых зорак нябачныя кроплі […]...

Іду на спатканне Кусты серабрацца ў расінках, І цягне з ракі прахалодай. Іду я знаёмай сцяжынкай, Увечар, прад сонца заходам. Іду. Прыбярэжныя дрэвы […]...

Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...

Першае каханне… Што гэта такое? Першае каханне… Што гэта такое? Гэта радасць, шчасце, казка, мрыя, сон, Гэта тваё фота, сэрцу дарагое, Гэта песня лiецца – […]...

Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...

Подлых шчасця Як быццам першае спатканне Хварае сэрца у грудзі І Няма сіл стрымаць каханне Калі сустрэў яго у жыцці Кожны крок […]...

Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...

Успамін былога вяскоўца У горадзе жыць – жыць зручна. Кран павярнуў – і тут жа вада ў цябе пад рукой. А помніцца, як […]...

Ліпа Зноў вясною ліпа зацвіце, Мне яна нібы напамінанне. Колькі год прайшло, але яшчэ Не забыла першае спатканне. З неба зоркі […]...

“Пакахай мяне, салдацік” да аповесці В. Быкава Вайна. Каханне. Ты і ён. Надзеі. Мары. Гэта сон. Не, не магчыма шчасця тут, Здаецца, чуеш ты “Капут!” “Ах, Франя, […]...

Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...

Там, дзе зоркі цалуюцца Там, дзе зоркі цалуюцца На высокай страсе. Там, дзе травы мілуюцца У празрыстай расе. Дзе шукае дзяўчына Кветку шчасця свайго, […]...

Знаёмства ў інтэрнэце Знайсці сабе хлопца – задача не з простых, Каб быў ён прыгожы, разумны, дарослы. Плячо каб падставіў у хвіліну цяжкУю, […]...

Гомельская восень Цвітуць белым цветам каштаны. У восеньскім парку старым. Калышуць іх вэлюм туманы І травіць ад вогнішчаў дым. А вецер, зрываючы […]...

Зноў месячык Зноў месячык сярэбранай падковай над вечаровым горадам павіс… Каго ж сягоння стрэну… “выпадкова”? Хто ж скажа мне: “Чаго, дружок, раскіс?” […]...

Пад шоргат кропель дажджавых Пад шоргат кропель дажджавых Ён з тэлефоннай будкі бачыў, Як па галінах верхавых Зялёны вецер пругка скача. Ён наглядаў. Ён […]...

СЕДЗЯЧЫ Ў ЭЛЕКТРЫЧЦЫ “асіповічы – менск” і пішучы гэты верлібр я выразна ўсвядоміў што ня ўмею пісаць пра тое пра што ня маю […]...

НЕ СОНЕЧНА І смех, і злосць змяшаліся ў адно Незразумелае надзіва адчуванне, Я ім жыву, пакутую даўно, Сустрэчу пераблытаўшы з расстаннем. Разлуку […]...

Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Згубіў цябе. Куды ж пайсці? Hi адраса, ні тэлефона. Як промень воч тваіх знайсці У горадзе мільённым? Я без цябе […]...

Рэха зваленага дрэва На золку шэрым Конік бег – Яшчэ й дугі не відно. На золку гулкім Валілася ў снег На хату будучую […]...

ДЗЕ МОЙ КРАЙ На зямлі, дзе гонкія яліны Дастаюць да небе галавой, Думаць я ніколі не пакіну Пра свой край – блакітную Айчыну,- […]...

Скрутак Тук, тук, нехта грукае ў дверы. Хлопец бачыць у вочка сваёй кватэры Як босая дзяўчына скрутак трымае “Ўпусці мяне.” А […]...

Не праспі Спі, дзяўчына, покуль сонца Не зайграла над хацінай; А як сонца на аконца Бліскі кіне – ўстань, дзяўчына! Ўстань, зніміся, […]...

Навагрудак Мне снішся Ты і Навагрудак. І я па горадзе сумую Ў зіму завейную і злую, Мне снішся Ты і Навагрудак. […]...

Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...

Жыві перамога Жыві перамога! Загойвай раны, Узвышайся ўрачыста сцягамі палкоў, Гары медалямі сівых ветэранаў- Яны у страі з тых далёкіх гадоў. Каб […]...

Ліцэю модніц і мадэлей Мяне, чужаземца, зімой запрасілі Чытаў каб вам вершы мае Стаў я перад класам. І ў пaмяці ўсплылі Імёны жывых кутерье. […]...

Маё каханне Маё каханне-птушка легкакрылая, Яно не любіць клетак і замкоў. Маё каханне-песня тая мілая, Што у душы гучыць ўсё зноў і […]...

Над ракою ў спакою Над ракою ў спакою Зацвітала каліна; У сяле за ракою Вырастала дзяўчына. Да зялёнай каліны Прылятала зазюля; Да дзяўчыны-маліны Удаваўся […]...