Верш На Навагрудскай гары

Тут жыў Міцкевіч.
Тут яшчэ гудуць
І веюць ветры тыя, што калісці
Па свеце неслі хмары яго дум,
Пад вокнамі яму шумелі лісцем.

Я на гары спыніўся Ў ноч Дзядоў,
Калі туман заслаў палі, дубравы.
Я чуў, ўто ён прыйшоў у край бацькоў,
Пакінуўшы прытулак вечны – Вавель.

Мо сумна там яму сярод грабніц
І саркафагаў, змрочных каланадаў,
І хоча ён зноў пры агні зарніц
Паслухаць роднай Світазі балады…

Мо на руінах, дзе яго быў дом,
Дзе ён правёў свайго юнацтва годы,
Задумаў кончыць свой пасмертны том –
Пра помсту немцам, помсту Валенрода.

Я не хацеў яму перашкаджаць,-
Калі прыйшоў, няхай намер свой здзейсніць,-
Здалёк я толькі слухаў, як грымяць
Яго, Як з бронзы выкутыя, песні.

Я думаў: гэта сон прысніўся мне.
Ды там, дзе прагулі яго напевы,
Грунт на руінах зноў зазелянеў,
А над магіламі варожымі чарнеў
Апалены, як бліскавіцай, гневам.

1946

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

ДЫМ ДА ГАРЫ Нешта даўгое пяе калаўрот, Голасам сонным, поўсцю авечай. А ад зачыненых нанач варот- Тумана шматкі да самай рэчкі. Ноч абгарне, […]...

З гары на санках! З гары на санках! ************************************ Мяце завея-завіруха І клямку тузае за вуха. Ля студні скача і ў садочку, І ў […]...

Майму прыяцелю Гары Няма спакою конікам уначы Яны як згубленыя душы валацуг Лятуць паводле шляху эліптычных дуг Скрозь час і кантыненты ў свет […]...

Бог прыйшоў на грэшную зямлю Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. Для людзей святло вялікае заззяла. Бог прыйшоў на грэшную зямлю. […]...

Крэва Камяні прамаўчаць, камяні прамаўляць ня ўмеюць, А калі б спавядаліся – хто бы той сповяд прыняў? Лёхі цёмныя тут, і […]...

А ты ўяві, што мяне не было А ты ўяві, што мяне не было, што я толькі сон, летні сон і не болей. Выконвай сваю нудна-шэрую ролю […]...

Вітаўт Князь фанабэрыста трызніў пра веліч краіны, З мечам поўсвету прайшоў ён у пошуках славы, А паміж войнамі дух гартаваў у […]...

Ашмянскае ўзвышша (Прысвячаю 665-годдзю г. Ашмяны) Ашмянскае ўзвышша на карце краіны – Маленькая плямка, а край сам – былінны. Здаўна тут жылі […]...

Я прыйшоў да вас Я прыйшоў да вас, каб сказаць, Што за горадам ноч, як дзень: Каля рэчак вербы не спяць, Ясны месяц стаіць […]...

Ізноў прыйшоў я на ускраек бору Ізноў прыйшоў я на ускраек бору – Я тут не быў пасля зімовых сцюж. З прыемнасцю ўдыхаю пах чабору – […]...

Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...

Майскі дождж Калі мы выйшлі на парад, Сцяг узнялі чырвоны, Праз гарадскі расцвіўшы сад Прарваўся дождж калонай. Не рады перш яму былі, […]...

І калі ночка крадзецца ціха І калі ночка крадзецца ціха, І калі цёмна ўсё навакол, То кожны ўспомніць свае ліха, Свой жах і цемень былых […]...

Адасланыя лісты Сярод лістоў, што ты вярнула, Знайшоў я шмат лістоў такіх: Напоўненых вясновым гулам, Блакітам неба дзён былых, Шмат слоў, якія […]...

Маркота У гэты дзень ніхто не прыйшоў, Абрыдзела людзям – ніхто не прыйшоў. Сонца не свеціць, істоты маўчаць. Пан лагодна згадаў […]...

Зніч Чуеш подых гарачы агню I ахвяраў жахлівыя крыкі? I спалох бачыш духаў вялікі? Гэта ЗНІЧ* зноў прыйшоў на зямлю. Ён […]...

Кастрычніцкі салют Грыміць кастрычніцкі салют… Здаецца – гэта гром Аўроры Ускалыхнуў здалёк зямлю. І, ззяючы, спадаюць зоры Пад гулкі, пераклічны залп, Каторым […]...

БАГІНЯ 1.Босай ножкай ступала па пасмах аблок, На руках тваіх птахі спявалі. Яркай брошкай на тозе ірдзеў матылёк, З граду-жэмчугу мела […]...

Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...

Здаваўся часам для людзей Здаваўся часам для людзей Недатыкальным А быў – не знойдзеце прасцей Недаравальна Таму, мажлiва, што глядзеў Я так узнёсла Памiж […]...

Шапаціць вясновый дождж Шапаціць вясновый дождж, З першым громам, бліскавіцай, Быццам у небе коціць хтось, Шар каменный па масьніцы, Быццам з гэтым непакоем, […]...

На ростані Калі ішла дзяльба аблог – Бог вырашыў даволі проста: Даў скрыжаванні ўсіх дарог, Як кажуць у народзе, – ростань. З […]...

Я прыйду Калі б я на бел свет нарадзіўся Ўсяго шчэ адзін толькі раз, Я бы зноукі ўсё там жа з’явіўся, Дзе […]...

Пяшчота траўня Пяшчотай траўня ахутаюць анёлы, За даляглядам водарам абдымуць росы… І бліскавіцай завітаюць крозы – Ушчэнт спаліць мінулае і слёзы… Нябачны […]...

Аддаю шчыры голас салдацкі Я дарос, пасталеў на вайне. І хоць свеціцца срэбра на скронях, Дзядзькам клічаш дарма ты мяне, – Першы раз галасую […]...

Гімн Белазем’я (Беларусі) на мэлёдыю латышскага народнага сьпеву Perkons, Saule, Daugava Сонца Бялзем’е ўсадзіла Там, дзе поруч берагі Белазем’е, зялёны край Край пад белымі крыламі Ключ да дзвераў сэрцаў нашых Нёман […]...

Той чарнобыльскай ноччу Той чарнобыльскай ноччу, Як у жудасным сне, Напамінам прарочым Скаланула мяне – Бліскавіцай урану можна свет спапяліць. І пякельнаю ранай […]...

Водар шакаладу і Eclаt Я прыйшоў, вым’учаны прастудаю, Перайшоў парог, нібы мяжу. Я прыйшоў з праблем надзённых грудаю, Не гані, я трошкі пасяджу. Слухай, […]...

Не трэба Не! Не трэба так здзіўляцца і нясці лухту. Я прыйшоў не за табою, хутка і пайду. Не гарэла, не жадала […]...

Буду ветрам я блукаць Буду ветрам я блукаць У лясах дрымучых, І жывой вадой сцякаць Між пясчвных кручаў. Увечар сонцам дагараць Над сасновым борам, […]...

Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Адгукніся крыху! Нораў свой ўсім пакажы! Дай народу дыху! Кроў гублялі, за Цябе! За сваю Айчыну! […]...

Здымі, дзіця, пагоны Аддала маці хлопца, зусім яшчэ малога вучыцца на вайскоўца ў сувораўскую школу. Жыць без бацькоў нелёгка дзіцяці аднаму, ды й […]...

Векавыя муры Старых каменняў пыл стагоддзяў, на замкавых мурах палёг. Ды на святых рачных разводдзях, як на люстэрка ціха лёг. Руіны замкаў […]...

Лаўлю – і не паспяваю Лаўлю – і не паспяваю Занатаваць на паперы Зорныя імгненні Колераў, гукаў, рыфмаў – Неспазнаных сігналаў Ад космасу да душы, […]...

Не патрэбен Бывае, парою ляціш невысока, А падаць усё ж такі больна, Бывае, у думках збягаеш далека, А робіш у жыцці усё […]...

Трыццаць пяць чалавек Трыццаць пяць чалавек, трыццаць пяць партызан – сабіраў свой атрад удалы атаман. Гнаў ён коней сваіх удалеч сівых бароў, каб […]...

Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...

Вышыні святла Вышыні святла – святыні, Саласпілсы, Хатыні, Крэпасці Брэсцкай руіны, Вы ўжо не толькі ўспаміны, Што душы людскія крояць, А памяць, […]...

Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю Калі трэба, зраблюся вядзьмаркаю, Буду з вуснаў тваіх піць любоў… Калі трэба, праслыну пляткаркаю, Каб сустрэцца з табой зноў і […]...

Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...