Верш Адасланыя лісты
Сярод лістоў, што ты вярнула,
Знайшоў я шмат лістоў такіх:
Напоўненых вясновым гулам,
Блакітам неба дзён былых,
Шмат слоў, якія не астылі
Ні ад дажджоў, ні ад снягоў
І не згубілі даўняй сілы,
І першага агню свайго.
Сама ты знаеш: на руінах
Былога шчасця, сноў сваіх,
Як цяжка жыць і не загінуць, –
І мо таму баішся іх.
І мо таму ты пазаўчора
Усё адаслала ў дальні край…
Лісты, лісты! Яны, як порах,
Ад сэрца іх далей трымай!
(2 votes, average: 3,50 out of 5)Ещё вершы:
- Ападаюць з бяроз лісты Ападаюць з бяроз лісты, Ім яшчэ паспрачацца з ветрам. Што з таго, што мінула лета І ў праменях гараць кусты?.. […]...
- Два самотныя лісты Два самотныя лісты Уваскрэслі з нематы, Нібы гэтыя лісты – Я і Ты. Лісце падала з галін, Адлятаў апошні клін, […]...
- Лісты Вы, лісты мае! Колькі вас, колькі Паабапал траншэй і канаў? Вас варожыя збілі асколкі, А не вецер з галін пазрываў. […]...
- Беларускія лісты Восень золатам пакрые, Абгарне ўвесь сусвет. І з бярозы ліст бяскрылы Забярэ ў чужы свет. Адарвала ад радзімы, Гоніць шэльма […]...
- Пішыце лісты Пішыце лісты, адпраўляйце паштоўкі, Дзе почыркам вашым пісаўся радок. Пішыце асадкай, пішыце алоўкам. Глядзіце, каб толькі чытаўся лісток! Сьпявайце прыгожыя […]...
- Птушка на яры жыцця Ты бяжыш, ты ляціш, Ты спыняешся і трымціш.. Бы пялёстка Сярод сухога асенняга лісця. Ты адна, ты баішся ўсяго не […]...
- Лісты да С 1 Дабранач. Позна ўжо. Зіма Не сёння-заўтра ўсіх абдыме, І я ў цыгарэтным дыме Буду хавацца. Ад віна, Якое я […]...
- На Навагрудскай гары Тут жыў Міцкевіч. Тут яшчэ гудуць І веюць ветры тыя, што калісці Па свеце неслі хмары яго дум, Пад вокнамі […]...
- Ірынка Ірынцы спадабалася Цудоўная вясна. Як восені даждалася, Пайшла прасіць яна, Прасіць нябёс ня хмарыцца, Вятроў – не галасіць, Срабрыстых росаў […]...
- БЕЛАЯ ВЕЖА Калі туман хавае да зары Сцяжынку, што вядзе ў лес і цягнецца халодным па кары, Старыя кажуць: “Продак уваскрэс!” Сярод […]...
- Пра восень Замаўкаюць птушыныя звонкія спевы, Калі восень прыходзіць у край наш лясны, І, як свечкі, вакол ярка ўспыхваюць дрэвы На праводзінах […]...
- Нам па жыцьці так цяжка жыць Нам па жыцьці так цяжка жыць: Шукаць адказаў на пытаньні, Праходзіць праз выпрабаваньні, І быць сабой. Асобай быць. Нам цяжка […]...
- Божа мілы Ах, Божа мілы, як жа жыць, скажы, Калі наўкола поўзаюць вужы, Калі замест людзей стаяць крыжы?! Ах, Божа мілы, як […]...
- Спатканьне Прайдуць гады, мінуюць тыднi У жыцьцi сустрэну шмат людзей, Але адзіны вобраз у сэрцы Застанецца сярод падзей… Адзіны ён, бо […]...
- На рубяжы Заходні вецер з нетраў баравых нясе з сабой пажоўклыя лісты, нясе, цярушыць на падзол сівы, на ўзгорак безымянны і круты, […]...
- Прабач мяне, я крыху старамодны Прабач мяне, я крыху старамодны, І веру ў чараўніцтва ды любоў. Сярод натоўпу буду я самотны, Не пераношу чорна-белых сноў. […]...
- Лісце каштанаў За шэрым схіленым парканам скрыпіць пясок сырых дарог, спадае медны ліст каштанаў на жоўты стоптаны мурог. Ідзеш, яго рукамі ловіш, […]...
- Жыві Сярод дзяцей, Сярод людзей, Сярод нябачаных прывідаў Цябе я адшукаю, мілы, Цябе знайду я зноў Сярод снягоў, Сярод забытых часам […]...
- Баязліўка – Што хвалюешся Ты, Люся? – Настаўнік пытае. – Ці мяне ты так баішся, Ці маіх пытанняў? Ціха, ціха, неахвотна […]...
- Як цудоўна жыць! Як хвалюецца сэрца вясною! З капяжамі надзея звініць. Што такое, скажыце, са мною?! Як цудоўна і радасна жыць! Сонца ў […]...
- Пальцы Жоўтых Кляновых Лістоў Пальцы жоўтых кляновых лістоў мкнуцца восень схапіць за шыю. Не парушаць яе хараство, не парушаць лісты залатыя. Клён у вокны […]...
- Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...
- БАЛАДА ФРАНЦІШКІ УРШУЛІ РАДЗІВІЛ (1705-1753) Жонка князя, паэтка, красуня, княгіня, Кіраўніца тэатра-і гэта ўсё ты. Прад камінам сядзіш і агонь, што ў каміне, Асвятляе […]...
- БАЛАДА ЦІТУСА ДАЛЕЎСКАГА (13.05.1840-11.01.1864) Не баішся нічога, і нават памерці Не баішся– абрыдзелі цені-віжы, І штодня ў тваім плача зажураным сэрцы Родны край, […]...
- Нашы лісты 1. Нібы лісточак на рацэ – Маё пісьмо у тваёй руцэ… Патоне ён – ці паплыве? Душа мая у ім […]...
- Векавыя муры Старых каменняў пыл стагоддзяў, на замкавых мурах палёг. Ды на святых рачных разводдзях, як на люстэрка ціха лёг. Руіны замкаў […]...
- Залатая, асенняя раніца Залатая, асенняя раніца! Хараством ты на свеце адна. Сонца ў пушчы глыбокай купаецца і ніяк не дастане да дна… Мітусіцца […]...
- Прыходзіш з нагоды ці з суму Прыходзіш з нагоды ці з суму, З віны, а ці з лютай зімы? О, колькі няўдзячнага шуму Трымаюць трывожна дамы! […]...
- Зіхаціш ты на фота ўсмешкай Зіхаціш ты на фота ўсмешкай, Выстаўляеш фальшывы альбом. А ў душы скрабуць усё кошкі, І развальваецца картачны дом. І пясок […]...
- Лістапад закружыў галаву Лістапад закружыў галаву, Сыпле золата восень пад ногі. Журавы па аблоках плывуць, Нібы мары мае і трывогі. Па сумётах кляновых […]...
- Змагар Там, дзе ты, інакш птушкі спяваюць, Нават прыслухайся, не так клён шуміць. А памятаеш, што цябе я кахаю Ды жадаю […]...
- Нешта на сэрдцы цяжка Нешта на сэрдцы цяжка. Няма спакою ў думках. Я не знахожу шчасьця Нават у пацалунках. Зьбіўся са шляху зямнога, Мушу […]...
- БАЛАДА КАСТУСЯ ЕЗАВІТАВА (17.11.1893-23.05.1946) У куце больш не маю бажніц- Мапа там. А на ёй-Беларусь. Кастусь Езавітаў Не ў кожнага народа ёсць свая […]...
- Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...
- Я КАХАЮ! Я Кахаю – маё ў гэтым шчасьце! Я Кахаю – маё ў гэтым гора… Я з Каханьнем ня бачу нянасьця! […]...
- Быць Чалавекам Ранак, як рамонкавы пялёстак, Забялеў пад сонца капяжом. Першародным быць цяпер няпроста- Чыстым ветрам, снегам ці дажджом. Ды няўпрост застацца […]...
- Пішу Вам з yahoo на tut. by Пішу Вам з yahoo на tut. by, а ў сеціве страйкуе пошта, не заўважаючы таго, што Вам дасылаюць “баю-бай!” Не […]...
- Фартысіма Расклад зімы вясна ў архівы спіша. З вясны пачнецца мой наступны год. Фартысіма – расколатая ціша. Фартысіма – які глабальны […]...
- Я казала Я казала ‘ люблю! ‘ Гэта значыць, прызнала Чалавека ў табе І ў сэрцы сваім. Тваіх пісем чакала, Вельмі доўга […]...
- Міні-паэма “Як жыць?” Восень. Шэрая брудная вуліца. Дзеянне адбываецца каля газэтнага шапіку. Інтэлегент (хавае нешта ў торбу і азіраецца): – Як жыць, то […]...