Верш Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш
Шаноўны крытык, гэта дрэнны верш:
не то каб вельмі крыўдна за дзяржаву;
было — і гордасць адчуваў не менш…
Ды хочацца цяпер вясенняй славы.
Было: і я такога натварыў
ні то ў натхнённым, ці ў спакойным стане…
Ды журавель, якога блаславіў,
жыруе ўзімку ў Афрыцы ў саване.
Па ўсіх прыкметах — надыход вясны:
гракі, шпакі, ляцелі нізка гусі…
Напэўна, зноў да рэчышча Дзвіны
мой паэтычны журавель вярнуўся.
Хай лётае, у вырай свой ляціць,
душу вярэдзіць і казыча нервы!
Шаноўны крытык, небам трэба жыць,
тады й Радзіма не падасца фермай.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Мы на зямельцы ўсе шаноўны П. маці. Мы на зямельцы ўсе шаноўны І ўсе па роўнасьці ідзём, Дзе гучыць нам крышталёвы Ды й замаўкае жыцьця […]...
- Гракі паляцелі шпакі паляцелі Гракі паляцелі, шпакі паляцелі, на балтыку сумную ўпалі завеі, па сціснутым полі струменіцца замець зусім не прыручаным шэранькім зайцам. Дажджлівая […]...
- Ой, ляцелі гусі Паводле народнай песні Ой, ляцелі гусі Ой, да Беларусі. Дый не даляцелі- За Дунаем селі. Што ж вы, мае птахі, […]...
- Песімістычны верш I зноў хлюпоча ля вакон Дажджыста-шэрая зіма… Куплю, напэўна, парасон, Дый ботаў гумавых няма. Ну і надвор’е, божа мой! Так […]...
- Вясновыя матывы Змыла сонца ўсюды снег іржавы, Рамантуюць вуды рыбакі. Як змяніўся горад, – разважаюць Першыя вясновыя шпакі. А начальства звоніць: “Слаба, […]...
- У вырай Зашумела нудна восень Шумам лісцяў, шумам сосен, Даўшы волю хмурам; Ажно з гоняў Беларусі У вырай вылецелі гусі, Паплылі ўдаль […]...
- Мне хораша вясною назіраць Мне хораша вясною назіраць, Як зграі птушак з выраю ляцяць, Як іх мая Радзіма сустракае, І, як прылёту рады, хто […]...
- Дударыкі Ой, ляцелі, Ой, ляцелі, Ой, ляцелі камары. Дударыкі, Дударыкі, Дударыкі-дудары. Ой, сустрэлі, Ой, сустрэлі Майго любага ў бары. Дударыкі, Дударыкі, […]...
- Верш удзячнасці Пімену Панчанку I страшна падумаць, і страшна паверыць, ва ўсё, што было між людзьмі. I што будзе? I страшна, як б’ецца аголена […]...
- А птушкі знікаюць А птушкі знікаюць… Не верце Паклёпніцкім слухам такім. На стомленых крылах праз вецер Вяртаюцца з поўдня гракі. Навошта у верш […]...
- Адчуваючы змены ў прыродзе Адчуваючы змены ў прыродзе, У паветры, у люстрах вады, Птушкі ўвосень ірвуцца на поўдзень – У цяпло – перажыць халады. […]...
- Ляцелі пахавальныя Ляцелі пахавальныя – Вайне лісты пахвальныя, Што так яна стараецца, Што столькі забіваецца… Ляцелі над Еўропаю, Кружыліся над Азіяй – […]...
- Шпакі Завеі снегам неба засцяць. Сядзяць шпакі, нібыта ў сне, і распінаюцца ад шчасця на зацярушанай сасне. Іх тут шпакоўня толькі […]...
- Мацней, крыло! Шпакі – Глядзіце! – Засяляюцца. Шпакоўні – Іх найлепшы дом, Дзе наваселлі пачынаюцца Спрадвечнай бойкай з вераб’ём. Стаіць шпачыны свіст […]...
- Ці гэта кара Ці гэта кара – столькі гора? Ці проста лёс так не ўбярог? Было ў яе сыноў пяцёра, Ды ўсіх узяў […]...
- Хлусня ўсё гэта Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, у пустэчу Імя ўсё тое жа […]...
- Інвалідны верш Марна годы я губляў, Але веру: прыйдзе час, Вырвусь я з штодзённай багны, Запяя натхненне зноў, Праглынуўшы цішыню, А каханне […]...
- Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Хлусня ўсё гэта – час не лечыць! Бо, як забыцца ні хачу, Дасюль, сшалеўшы, ў пустэчу Імя ўсё тое ж […]...
- Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...
- Гэта казка, ці ява, ці сон Гэта казка, ці ява, ці сон – Чуць твае сэрцагрэйныя словы. О, які іх салодкі палон! Так і слухаў бы: […]...
- Хвюрэр Нацыянал-Круткінізму Калі я стану хвюрэрам(а можа толькі Мюллерам) У нас праз кожныя гады чатыры будуць адбывацца: Народныя, свабодныя “Выбары-выбары не галасуюць […]...
- Як утаймуеш горкае ўздыханне Як вясна прышла ў гаі, Разбудзіла ручаі І паклікала ізноў Птушак з выраю дамоў. Прыляцелі жаўрукі, І зязюлі, і шпакі, […]...
- Верш, напісаны за паўгадзіны да таго, як нічога не здарылася Вы ведаеце? не? а я ведаю дакладней я здагадваюся пра гэта я здагадваюся што хутка адбудзецца нешта але пакуль ня […]...
- Калі я дапішу апошні верш Калі я дапішу апошні верш І духам узнімуся над зямлёй, Я палячу туды, Дзе ты Жывеш, Каб стрэцца і развітацца […]...
- Ці ў апошні раз я бачу гэта поле Ці ў апошні раз я бачу гэта поле? хто я такі? Ці проста чалавек? не выбіраем у жыці сабе мы […]...
- Доўмант ці гэта ты? Доўмант, ці гэта ты!? ці зноў я бачу зданні? перада мной стаіць ваяр! у пышным рыцарскім убранні, зямлі пскоўскай уладар. […]...
- Слухай, любы, гэта праўда Слухай, любы, гэта праўда, Гэта праўда, не мана: Апазіцыя каханню Прада мною, як сцяна. Не паверыш, я хадзіла Так і […]...
- Верш, якi разарваў вецер Яшчэ адна душа недзе памерла, Я пасумую над ёй з гітарай у шэрым куце сваім. Не знаю, ці была яна […]...
- Гэта не так ужо і сумна Гэта не так ужо і сумна пакідаць жанчыну, калі ведаеш, што вернецца судна да яе берага, яе зямлі. Калі ты […]...
- Маладосць–гэта цуд Маладосць-гэта цуд… Хтосьці з мудрых сказаў, Свайго поспеху зняўшы плады: Маладосць-гэта цуд, Які з часам бясследна праходзіць. Час чакаць не […]...
- Я вярнуўся ў свой стан Я вярнуўся ў свой стан. Я цябе зноў не бачу. Наша шчасце – падман. Ужо ні што не перайначыш. Усё […]...
- Апошнія гусі Гусі апошнія стомленым клінам Неба ўзаралі, самотна крычаць… Мне, як заўжды, у такую хвіліну Хочацца разам з табой памаўчаць. Хочацца […]...
- Матылі У нашай сонечнай хаціне, Здаецца, сцены расцвілі: То колер жоўты, Колер сіні, То матылі ўсё, Матылі. І ўсё ляцелі, Ўсё […]...
- Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
- Птушкі А птушкі ляцелі высока, Краналі крылом гарызонт. На поўдзень, напэўна, далёка, Далей бы ад гэтых турбот. Радзіму пакінуць нялёгка: Свае […]...
- Дзесьці жаўра ў небе цінькае Дзесьці жаўра ў небе цінькае, Я ж у смерці на краю Басаногае дзяцінства На іржышчы пазнаю. З прагавітымі вачыма, Як […]...
- Я таксама магу быць паэтам (Дзякуй Віталю Рыжкову за гэты верш) Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...
- Сталасць Апоўдзень сёлета. Зяніт. Трава зялёная з-пад пліт На ўзлётным полі. Куды, нашто ляцець цяпер? Якіх шукаць вышэйшых сфер? Ужо даволі. […]...
- Спарахнелі жаданні і мары Спарахнелі жаданні і мары, Ўжо не вабяць пяшчотаю дні. Неўпрыкмет мы чарсцвейшымі сталі Да кахання, дабра, чысціні… Пакрысе забывацца на […]...
- На высокім беразе ракі Ля Немана, на беразе пясчаным, Незнарок, напэўна, тут абраным Стаяць звычайныя каталіцкія крыжы І летаюць вакол іх хуткія стрыжы. Адпачываюць […]...