Верш Ты нездольна адказаць мне
Тры сотні дзён зусім цябе не бачыў
Тры сотні дзён… Вось толькі ці шкада?
Я зразумеў: душу не перайначыш,
Калі ты атрымаў кахання дар.
Хто б адказаў: навошта мне ўсё гэта?
Ці дрэнна жыў я, калі быў адзін?
Чаму каханне называюць светам?
Чаму каханыя не бачуць бег хвілін?
Ты не адкажаш мне на гэтыя пытанні?
Ты не прагоніш змрок з маёй душы,
Бо трыццаць тыдняў гэтаму каханню
Промнямі смутку давялося жыць…
(1 votes, average: 5,00 out of 5)Ещё вершы:
- Адкажаш! Так болей быць не можа, Так не павінна быць – Абражаць беларусаў, Не даваць ім выбар рабіць, Глуміцца з мовы […]...
- Любы мой, мой любы, мілы Любы мой, мой любы, мілы Мне так хораша з табой! Словы гэтыя бы крылы Уздымаюць над зямлёй, Словы гэтыя бы […]...
- Стары да малая Бегала дзяўчынка басанога Сонейка ззяла яскрава Убачыла дзяўчынка старога І звонкім галасочкам запытала Дзеду, а чаму ты такі вялікі? Дзеду, […]...
- Пачуцьці – закаханым Пачуцьці – закаханым, Калыска – для дзіця – Вось яны, праявы Нашага жыцця, Вось, што мы шукалі, Вось, што бераглі, […]...
- Гэтыя бровы ўразлёт Гэтыя бровы ўразлёт, Гэтыя вольныя вочы Могуць з душы скінуць лёд, Могуць дашчэнту сурочыць. П’ю смелы зірк па глытку, I […]...
- Астравец Нікога. Сумны вечар. Сакавік. Не думка ў галаве – іржавы цвік: “Я тут адзін. Але чаму, навошта?” Ахутвае, бы коўдра, […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- Вось неяк так Вось так адразу нават і не скажаш- Адкуль з’явіўся мне нуды сіндром?… Паўзуць па небе гружаныя баржы- Аблокі, што напоўнены […]...
- Бурлівая радасць Той свет, што навокал мяне існуе, Ён ззяе вясёлкай і птушкай пяе, Ён смела ляціць вадападам з гары, Звіваючы дні […]...
- Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...
- Пра надзею Куляецца надзея ў роспач… Ператварылася ў злачынцы росчырк… І дэмакратыі не разабраць Мне почарк… Пытанні для чаго і чаму Так […]...
- ЫГЫ Я да начальніка ўстановы Па справах гандлю завітаў. -Дзень добры!-ветліва прамовіў, А ён: “Ыгы”- прамармытаў. – Чаму так дорага,- пытаю,- […]...
- Пустым, бясконцым песням У тваёй песні нямыя словы, і сёння Яны растаялі, як учарашні снег. І атняўся твой язык, і заціхла твая мова. […]...
- Крыўда Крыўда Лявон дзівіўся ўжо даўно: “Чаму так жоначка астыла? Ну нібы тое бервяно, Чаму ў жылах кроў застыла?” Ён галівудзіў […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
- З блакаднікамі Ленінграда З блакаднікамі Ленінграда Зноў Дзень прарыву адзначаю: Не знаўшы дзён галодных, рад я Пірог, пячэнне есці з чаем. I гэтым […]...
- А чаму б і не? Адкажы ты мне, Адкажы ты мне! Хіба ты ўсе сцежкі выхадзіш? Хіба ўсім дагодзіш, выгадзіш? Хіба ты ўсе тайны вызнаеш? […]...
- Я вельмі рад! Паляць лісце, паляць лісце! Белы дым ахутаў сад, Як калісці, у дзяцінстве, Гэтаму я вельмі рад! Крыга тоне – быць […]...
- Пачвары Над кабінетамі летаюць хмары, заселі бязлікага гвалту пачвары, не бачуць людзей, не чуюць людзей, бо грошаў усеўладных салодзяць іх чары. […]...
- Ёсць тыпаў некалькі дамаў Есць тыпаў некалькі дамаў: што цягнуць плен жыццёвых драмаў, бясконцы непад’емны клопат дзен, аддаючы ўсю цяплыню, надзею, сон- І проста […]...
- СМАРАГДАВЫЯ ЗОРКІ Зяленыя травы жыцьця, смарагдавыя зоркі Ляжаць на шляхах – прама пад нагамі… Ідзем, топчам, ня заўважаем – як пяшчотны, мяккі […]...
- Родны двор Родны двор апусьцеў, абязьлюдзеў, Не чуваць тут ужо тых галасоў, Што ўзгадваюць радасьць ці роспач, Усіx маіx пасталелых сяброў.. Моўчкі […]...
- Блакітныя гэтыя вочы Блакітныя гэтыя вочы На твары маім дарагім! Як марыў аб Вас я доўгія ночы, Як шукаў Вас па мясцінам чужым! […]...
- Далікатныя замалёўкі Знаёмыя на курорце. -Я з язвай тут ізноў, вядома. -А жонку я сваю пакінуў дома. *** Чаму? -Чаму ты развялася […]...
- Асновы Пагублены мэты, забыты ідэі, усе ў расколінах векавыя асновы. Ў пытанне узнята, было што адказам. Адказам тут стала ўжо нешта […]...
- Сон на яве Учора цемра апантана фантомам грукала ў акно Ў паўночным полыме яно Халодным ззяннем скрыжатала А ты за сотні вёрст спаткала […]...
- Прыйдзі Паглядзі – ужо страцілі бляск назаўжды мае вочы. Я душой ачарсцвеў, мае крылы зламалі вятры. Я па гэтаму соннаму гораду […]...
- Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта Патрэсквае полымя – шэпча пра нешта, Гарачым дыханнем вяртае ўспамін. Чаму ўсё імгненна? Знікае і рэшта Не ўзгаданых яркіх, вясновых […]...
- Я захварэю на цябе крыху Я захварэю на цябе крыху Ты нават гэта не заўважыш інакш зусім я не магу, Бо маё сэрца мне так […]...
- Як спяшаюцца рэкі да вусцяў Як спяшаюцца рэкі да вусцяў, І аблокі зліваюцца ў хмару, А каханыя вусны – да вуснаў, Гэтак я аб Радзіме […]...
- Пераклад санета 100 У. Шэкспіра Ты, Муза, дзе? Чаму цябе няма З тым, хто тваёй магутнасці выток? Няўжо натхненне страчваеш дарма На спеў пусты – […]...
- Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Куды ж вы дзеліся, ліцьвіны? Чаму пакінулі сьвет гэты? Чаму ня бачу “Пагоні” сьцягі? Чаму бачу сьцяг я саветаў? Заўжды […]...
- АБЫ – ХОД Калі Вам трошкі не хапае Пераўзыйсці, перамагчы, Хай гэты вершык нагадае, Як больш патрэбнае знайсці. Да мэты вельмі цяжка крочыць […]...
- Воцлаў (What’s love) Усе кажуць: хутка забуду, Што зноўку закіну я вуду Яшчэ на каго-небудзь з хлопцаў. Не вер! Бо кахаю я, Вацлаў! […]...
- Помнiк каханню Заімшэлыя далоні Нерухомых цягнікоу, Мы з табой каханню помнік Пабудуем паміж слоу. Як пачуем крокі кропель Па запэцканаму шклу. Ты […]...
- Зоркі слова Зоркі ззяюць у цемным небе, зоркі слова Беларусі. Думкі іх аб чорствым хлебе, што ўчора крышыў гусям. Можа вочы іх […]...
- За пяці хвілін Пакуль трымаўся незалежна ў часе і часу новы не прабіў адлік, пакуль з табой сустрэча не збылася, я мог спакойна […]...
- Я не люблю Я не люблю, калі гавораць за вочы. Я не люблю, калі кідаюць малых. Я не люблю, калі кахаюць за грошы. […]...
- Калі ўсміхаюцца зоркі Калі ўсміхаюцца зоркі, А сэрца трапешча ў грудзях, Бы птушка ў няволі гаротнай – Каханню пракладзены шлях. Калі ўсміхаюцца вочы, […]...