Верш У чаканні зімы

Ещё вершы:

1. Бачу восень Восень убачыў пад бярозай Зляцелі лісця і пажоўклі. Я хадзіў па лесе, думаў Думкі толькі трохі змоклі… Пах грыбны вільготны, […]...
2. У чаканні сонца Мне так халодна у Гэтым горадзе сонца… У вочы ляціць лісце зімы, Я гляджу Праз сваё аконца, Дзе каханая мая […]...
3. Знемагаю ў чаканні ліста Знемагаю ў чаканні ліста. А ў І-нэце на скрыні паштовай Анічога – ні знака, ні слова – Беспрасвецце. Зеро. Пустата. […]...
4. Першы дзень зімы Прыбеглі Раніцай з хаты У снежкі гуляць Зайчаняты… Сядзела варона, Глядзела здзіўлёна: “Малым непаседам І снежка за цацку…” Ёй стукнула […]...
5. 26 красавіка У небе легкія аблокіі Яны плывуць у шлях далёкі, Услед за хвалямі ракі Сінюткай быццам васількі У спелым, цяжкім, жытнім […]...
6. Я хачу проста знікнуць Я хачу проста знікнуць Так як знікае дзень у шале запаленых зор Так як знікае мрок у досвітках сумленнага заўтра […]...
7. Вечарэе Вечарэе… Пацямнелі воды У вірах няспыннае ракі. Дзень, які знікае назаўсёды, Прыгарнуўся да тваёй шчакі. З поля, дзе стаіць сцяною […]...
8. Вось паветраны шарык знікае Вось паветраны шарык знікае У таемным блакіце нябёс. Усе прыкметы і знакі збіраеш У лёс. Чалавеча, на што тыя веды, […]...
9. Мне б пайсці Мне б пайсці, як снег, празрыста-лёгка за табой нябачнымі шляхамі, адшукаць свой лёс сярод аблокау і растаць нячутна, нечакана. Снег […]...
10. Надыход зімы Мяккі снег лятае пухам, І канца яму няма, І нясе сярдзітым духам, Дзікім сіверам зіма. Зачыняйце шчыльна хату, Каб не […]...
11. У канцы зімы Хоць і мялюсенькі сыпіцца снег Гурбы растуць і таўсцеюць Свой прыпыніла мяцеліца бег Быццам стамілася веіць Хочацца ёй адпачыць ад […]...
12. Кінутая сядзіба “Кінутая сядзіба” Стаіць хата а над ей Сумна ветры веюць Хмары ходзяць, дождж ідзе Тут ні жнуць ні сеюць І […]...
13. Сум па снезе Зноў смала замярзае на зрэзе, Пасівела зямля і, як бубен, гудзе, I па снезе сумуе, Сумуе па снезе: Пачынаецца снежань, […]...
14. Зносіць восень лісце Зносіць восень лісце ціхаплынна І спыняе гронкамі рабін. Зноў шляхі мае сышліся клінам, Зноў, куды ні кінь, – усюды клін. […]...
15. У чаканні вясны Зоры. Хоць яшчэ і зімовыя, Але свецяць так яскрава, Што ў душы нараджаецца мара, Прагнеш пейзажы каляровыя, Каб надышоў час, […]...
16. ТАМ, ДЗЕ НА РОСТАНЯХ Там, дзе на ростанях шуміць, Падросшы за стагоддзе бор. Дзе раніца бурштынам зіхаціць, Дым успамінам цягнецца да зор. Дзе песня […]...
17. Раніца вясною Ціха ў полі, ціха ў лесе, А ні шэпне вецярок, Толькі дзесь у паднябессі Льецца звонкі галасок. Як бы срэбраны […]...
18. Казаноўка Успомніў Вёсачку Казаноўку. Ліпень, лета стаіць на дварэ. Вось на досвітку бацька зноўку На рыбалку мяне бярэ. Там ля вёскі […]...
19. БАЛАДА ЮРКІ ЛІСТАПАДА (красавік 1897-5.06.1938) Улюбёны, прыгожы, як мары аб волі… Але волю табе не падораць за тое, Што ты любіш Айчыну і […]...
20. Атрасіны А ты не бойся, любы сыне, зімы не бойся. Стаяць дрыготкія асіны, трапечуць лісьцем, Спраўляла восень атрасіны і вецер свішча. […]...
21. Клін Кахаю, смяюся, плачу- Запознены ў небе клін Кірунак узяў за удачай, І мроіцца, што ў ім Лячу я ў невядомасць, […]...
22. Апалогія Быццам адзінокі, Быццам я ў цьме… Крочу я да шчасця, Крочу я ў сне… Быццам снегам белым, Быццам сонца свет […]...
23. Купальская ноч ля возера Вось недзе за гэтым, а можа, за тым Ядлоўцавым знакам – імшара, Дзе папараць-кветка агнём залатым Закрэсліць зямныя ўсе чары. […]...
24. Галіны гнуцца пад цяжарам яблык Галіны гнуцца пад цяжарам яблык, і пах антонаўкі дурманіць галаву. А дзесьці там спявае сумна зяблік, схаваўшыся ў зялёную траву. […]...
25. Ваяры-алівАры А ў летку Можна зьесці ля дрэва Ранетку. Пазайздросцілі б жыды Адам і Ева. Не бяды. Тысячу грам, А затым […]...
26. Ручаёчак у лесе вірліва Ручаёчак у лесе вірліва Між каменняў улукаткі ходзіць І звініць сам сабе гаварліва, Быццам ім вадзянік карагодзіць. Як юнак апантаны, […]...
27. Бязглузьдзіца Губляем штосьці, Няма кагосьці. Жыцьцё тут побач, А лёс – напоўнач. Мінуюць тыдні, Зьнікнуць твары. І паміраюць нашы мары. Рэфрэн […]...
28. Ой, ляцелі гусі Паводле народнай песні Ой, ляцелі гусі Ой, да Беларусі. Дый не даляцелі- За Дунаем селі. Што ж вы, мае птахі, […]...
29. Нячутна сцішаная ноч Нячутна сцішаная ноч Шчаку далоняй зморанай пагладзіць I шэрым лакам пасмачку валос кране… Тваіх цудоўных, залатых валос! Мяне не будзе […]...
30. Дзень сканаў Дзень сканаў. Закіпае вада. У чаканні гарачага чаю Адзначаю: жыццё – не бяда, Покуль простыя радасці маю: Проста дыхаю – […]...
31. Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...
32. Малюнак зімы Малюнак зімы, бел. язык Сергей Бука Як шоук расцілаецца снег па зямлі, На шыбах узоры іскрацца, Мядзведзі у бярлогі свае […]...
33. Закружыла восень залатая Закружыла восень залатая сонечнай лістоты карагод. Цёплы поўдзень журавоў склікае: – Гэй, хутчэй, крылатыя, ў палёт! Вецер з поля холадам […]...
34. Калядная імпрэсія Не стае моцы подыхам адным спыніць сплін застылы млын сніць зніч які яго сагрэе але няма моцы зорцы даляцець не […]...
35. Мора зімы У белае мора зімы адплывае наш човен. І ў хвалях-сумётах зьнікаюць за намі сьляды. Хоць зораў ня бачна – ці […]...
36. Пад канец зімы Павязала цеплы шалік, У кішэнях рукі грэла; Джынсы шэрыя дрыжалі. Пад канец зімы хварэла. Адбівала льдзінкі-ноткі, Усё з акна на […]...
37. Не баліць Мая воля – ў няволі, І хацеў б я забыцца, Ды аб долі-нядолі Страшных мараў не сніць. Маё сэрца у […]...
38. Ткуцца сувоі нябёсаў Ткуцца сувоі нябёсаў, Жарам гараць рабіны. Рвецца душа у восень, быццам шукае спачыну. Клін жураўліны – апошні – птахамі сірацее… […]...
39. Дзень пакрысе дагарае Дзень пакрысе дагарае, Так, як і думкі мае. Вецер ціха галіны хістае, Дрэвам сумныя песні пяе. Месяц у небе вісіць […]...
40. Аб рэўнасці Як увосень знікае Маркотнае сонца за свет, То зямля сваё сонца Раўнуе да іншых планет. Сонца дзе прападае Так доўга? […]...