Верш Перадлетняя

Калі розум цягнецца ў лета
і віруе, нібы вулкан,
пачастуйце яго цыгарэтай
і адпраўце яго ў канкан.
дабівайце праклятую сцюжу
і памыйце ўжо вакно,
звар’яцела скокайце ў лужы…
не рабіце хіба адно –

Не пілуйце агонь,
не душыце спеў!
сёння конь як конь –
заўтра стане леў,
сёння як як як –
заўтра зубр у лясах…
няхай будзе так
у перадлетніх снах!

Быццам космас ствараюць ночы,
толькі рыпае ціха плот
і ў далечы свецяцца вочы –
па тым плоце вандруе кот.
больш ні руху, ні гуку вецер,
дзед нямоглы, не зможа даць…
і пачуць. і адчуць. і збэсціць
жаданне спаць.

Ещё вершы:

Дзяды Увайсці і пакланіцца… Ціха рыпае масніца – У бязважкасці. Адкрычала сэрцу сэрца. Бо няма канца, здаецца З гэткай якасцю. Што […]...

Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...

І ў далечы ад Айчыны І ў далечы ад Айчыны Ёсьць такія ж берагі, Дзе чароты і шыпшына, І з асокай паплавы… І ў далечы […]...

Чарнобыльская калыханка – Мама, мама, Там, у Зоне, Засталася лялька Галя… – Спаць, дачушка, Трэба сёння… Ёсць жа лялька ў нас Другая… […]...

Калі на Зямлі застанемся у двух Калі на Зямлі застанемся у двух, То лёгка насустрач убачым дарогу, А сёння у спісе мільярдаў двухногіх Ў сустрэчы адно […]...

Усё адкладваў на заўтра Усё адкладваў на заўтра: “Ат, заўтра сваё наганю!” Жыццё выпіваў залпам. Не верыў у цішыню. “Ат, заўтра сваё адкахаю. Заўтра […]...

Гукі звяроў – Што за дзіўны гул і гам На двары пачуўся? Што за гукі чую там – Сам не разбяруся. Нешта […]...

Ваша Ягамосць Ах, обмануть меня не трудно, Я сам обманываться рад. А. С. Пушкін Рэдкія стрэчы – лёс спракавечны: Позна сустрэліся ў […]...

Конь сябруе са сланом Конь iржэ, смяецца слон. Застучыць конь капытамi, Слонiк хлопае вушамi. Заiграе слон трубою, Конь кiвае галавою. Конiк весела гарцуе, А […]...

Белы конь На дарозе маёй конь, белы, Падабраўся да яго я, смела. Майго дзяцінства гэты конь, успамінаў, Такім цудоўным чынам, паўстаў прычынай. […]...

Шаўчына злосць Буланы Конь за дзень папрацаваў, Цяпер адпачываў і скуб траву увечары ля саду. А Шаўка, – не было з ёй […]...

Твае слёзы Ты казаў, што мужчыны не плачуць… А твае даражэйшыя вочы Былі сёння ў слязах, не йначай. Ці прасохнуць яны да […]...

Восень. Цемра Восень…цемра, хмары ночы. Раннем дождж сячэ з пляча. Грэюць сэрца твае вочы Толькі побач іх няма. За вакном не тое […]...

Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...

Калі гляджу я ў твае вочы Калі гляджу я ў твае вочы, То бачу ў іх амаль увесь свет. І дзень, і таямнічасць ночы, І ружы, […]...

Кіроўца Рэфармацыі Кіроўца Рэфармацыі Памяці выдатнага дзеяча беларускай Рэфармацыі Сымона Буднага Для роздуму чытанне – страва вялікая, як шар гарбузны. Працягвае Скарыны […]...

Мы згубілі свайго Песняра Памяці Уладзіміра Мулявіна Мы згубілі свайго Песняра Больш не возьме гітару ён ў рукі Толькі з кожнага сёння двара Яго […]...

Кропелька неба Васілёк – гэта кропелька неба Ў мітуслівым будзённым жыцці. Дай нам, Божа, нябеснага хлеба. Каб прыстойна іспыты прайсці. Над ускрайкам […]...

Каліна зімы Полымем зыркім душу апаліла. Полымем белым ўзняло з небыцця. …Ой жа зімой закіпае каліна, Гронка яе – як надзея жыцця. […]...

ЗАКАХАНЫЯ Мы не апошнія — заўсёды першыя. Каханне нашае з усіх найлепшае Сярод мільярдаў, як мы, каханых. Ты мной абраная, я […]...

Адбяру Другая назва “Пад штандарам пагоні” Адбяруць не толькі веру…. Не паверыш. Больш бяруць. Адбяруць!!! Бо з недаверу, з глебы меньшыя […]...

ДЗЕ Ж ТЫЯ НОЧЫ? Траўка шаўковая Да вуснаў хінецца. Дзе ж той хлапчынка, Што зноў усміхнецца? Шчыра бярозка Зверху чаруе. Дзе ж тое сэрца, […]...

Воўк князя Гедыміна ВОЎК КНЯЗЯ ГЭДЫМІНА Я не ведаю імёнаў кветак, птушак і начальства. Я каменьчыкі збіраю і малюскаў – так, да кучы. […]...

Я к табе прылячу Я к табе прылячу Шызакрылаю птушкай, Каб хоць крышку суняць І суцешыць твой боль. Слёзы, беды твае Знае толькі падушка, […]...

Цалуе кат маю руку пачціва Цалуе кат маю руку пачціва. А дотык вуснаў – быццам дотык джала. Ён сёння служыць верна і цярпліва, Каб заўтра […]...

Дарогай салдата Дарогай вайсковай, Пуцінай цяжкою Прайшоў ён дахаты Скрозь полымя бою. Заныла ад болю Салдацкае сэрца – Не выпала доля З […]...

Суніцы Неба шарэе на золку, Толькі патрэбна у’ставаць, Каб дзень прыходячы толкам Вырабіць і спрацаваць. Сёння ідзём у суніцы! Сонца у’ […]...

Злуецца дождж Злуецца дождж, шалёны быццам псіх. Ён помсціць за мінулую спякоту. Ён разагнаў на вуліцах усіх: Людзей, жывёл, усялякую істоту. Злуецца […]...

Дрымотная мільгае ліставея Дубоў надрэчных выразное лісце Адлюстравала крохкая Вілія. Гул акіянскіх хваль сюды прынёс калісьці Я. Плылі насустрач з далечы нясмелай Хмурынак […]...

Ёй Толькі дзве ночы… І толькі гэтыя вочы Мяняюць усё, Да чаго розум так напружана крочыць… “Не збочыць…”, – чую голас […]...

Зорка… і зноўку – зорка Зорка… і зноўку – зорка… Шляха Млечнага крок… Крок нікуды… у морак… Ў бездань… Ў глыбокі змрок… Крок… і яшчэ […]...

Герою Трымайся, Герой, мы з табою, Не змогуць цябе асудзіць. Не ўдасца нікому ніколі Закон векавы адмяніць. Закон векавы, што гаворыць: […]...

Вольны птах І зноў рукі – крылы. На мяжы быцця і небыцця світае трывога святая. Болей не будзе абрыдлага болю. Я – […]...

Я люблю, калі ў доме ціха Я люблю, калі ў доме ціха, Калі свет нідзе не гарыць, І не чутна ніводнага ўздыха, І ўвесь горад даўно […]...

Месяц з паўночнаю зоркай напару Месяц з паўночнаю зоркай напару, Углядаюцца вечарам у сумныя вочы, У гэты момант гранічна яскрава, Уяўляю цудоўныя ўсе нашы ночы. […]...

Жаночае У цемру ночы, быццам у пустэчу, Глядзяць мае ўстрывожаныя вочы: Чакаю я, чакаю я сустрэчы, Сустрэчы з тым, хто мне […]...

Начны Шпацыр Вечаровай вулiцай крочу, а на тварах трывога i жах. Кожны ў думках свабоды хоча, нiбы ў клетку загнаны птах. I […]...

Памяць пра бацьку Калі ўзгадаю бацьку я – У памяці ўзнікае поле І конь, і свежая ралля, А навакол – вясны раздолле. Умеў […]...

Параза святла Святло як віно па венах струменіць І ты наўзбоч свету ці ён ля цябе? Аднекуль з далечы крывава праменіць Лядашчая […]...

Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся Я знаю, жыццё, з чаго ты складаешся: З раніцы, поўнай трывог і планаў, З дня, калі планам жыццё даецца, З […]...