Верш Папялушка
Магчыма праўда – нос у сажы.
Пра гэта ўжо дзясяты кажа.
А ты
паціху
мне на вушка
Ласкава шэпчаш:
“Папялушка”.
Дык ведай: больш за ўсё цаню
Пяшчотную тваю хлусню.
Ещё вершы:
- Вушка і мушка Забалела ў Тані вушка Ды не спіцца ёй ніяк. -Ты не плач, мая дачушка,- Маці кажа,- а прыляг. Твая мяккая […]...
- Я не баяўся, браце, сцюжы Я не баяўся, браце, сцюжы, Але ўцякаў ад мітусні, Калі зайшоў к табе, мой дружа, Паціху дзверы расчыніў. Мне, ведай, […]...
- Ноч нараджэння Ноч нараджэння. 22.15. Самота. Цішыня. Чаканне. Змрок. Прыйшлі начныя здані павітацца са мной. Іх ледзь заўважыў зрок. Яны прыйшлі павіншаваць […]...
- Жыццё – не тлен! Не думай так! *** Жыццё – не тлен! Не думай так! Адкінь благія думкі! Бо свайго лёсу ты мастак І ты ў сілах […]...
- Агонія лістападу Айчына. Іх мноства розных ёсьць айчын, Ім сьпевы розныя сьпяваюць, Вялікі сьвет кажа: ,,Маўчы, Тваю, ва мне, ці кожны знае?,, […]...
- Усе роўна будзе заўтра Памяркоўнасць – дзюжа добра. Талерантнасць – удвая. Але, кажучы па праўдзе – Праўда ў кожнага свая. Мая праўда – як […]...
- Сучасныя Мы зноў у поцемках шукаем усе адказы Ды ходзім у пошуках па тоненькай мяжы, Блытаўшыся, дзе праўда ў сказах, Спрабуем […]...
- Мініяцюры Калі салодка шэпчаш яму: “Годзе…”, А ён, каханы, поўны зверскіх сіл, Пяшчотна лашчыць, і цалуе, і ўваходзіць, О, каб, здаецца, […]...
- Дзве тундры закаханыя Дзве тундры закаханыя, Які душы прастор! Дарогі богам данныя, І промні ясных зор. Рукі две лебядзіныя, Ляглі на плечы мне […]...
- Я, магчыма, не ўмею кахаць *** Я, магчыма, не ўмею кахаць, каб да слёз, забыцця, да мурашак. Не магу пра пачуцці сказаць… Ды і ты… […]...
- Не забывай Дровы ў печы дагараюць, і няма чаго кідаць. Што магчыма тут параіць? Толькі рэшты захаваць. Перакрыць уверх заслонку ледзь не […]...
- А раптам, магчыма А раптам, магчыма… Між сёння і ўчора, між сёння і заўтра адвечнае нашае шэсце. Растанне – бы прорва… І зараз, […]...
- …ты говорил вместе и навсегда Слоў лішніх не гавары. Ты чуеш – голас мой знік нідзе Толькі нідзе, дзе без цябе, дзе не вярнуць. Ноч […]...
- Не хацела табе гаварыць Не хацела табе гаварыць, Напалохаць цябе не хацела, Лепш не ведай, як цяжка любіць Толькі сутнасць, не прагнучы цела. Толькі […]...
- Жанчыне кросны, кухня Жанчыне кросны, кухня, дзеткі, Яшчэ магчыма ў царкву хадзіць, І ёй не быць ніколі разумнейшай, І грошаў больш не зарабіць., […]...
- Канец лета Лецейка ты, лета, Гучна песня спета, Весела было! Бралі поўнай чарай Шчодрасць тваю, дары – Сонца і святло. Цешыла ты […]...
- Сустрэча з Фернандай Гэта кроў мая пырскае і зноўку свет упрыгожвае Гэта сонца ў колазвароце сваім ад яе палымнее Мацней водараць кветкі і […]...
- Чорна-белы верш ..тых, хто замахваўся на тыранаў ці аўтарытарных лідэраў, далёка ня ўсе – і справядліва – лічылі героямі, бо прапаганда зла […]...
- Сяброўцы Магчыма твар, магчыма стан дзявочы, **Магчыма погляд стомленых вачэй, А, мабыць, прыгажосць асенняй ночы **Адкрыта вабяць – да цябе хутчэй […]...
- Аб. 3206 Я калышу тваю душу ты спаць не хочаш да св1тання маучу – 1 спадзяюся, яню я у гэту ноч закалышу […]...
- Чужая любая ЧУЖАЯ ЛЮБАЯ Вас не магчыма не кахаць, У надзеях верыць спадзявацца. Вас немагчыма не кахаць, Ды як магло такое стацца? […]...
- Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
- Паляванне Усім вядома – паляўнічы, Як і рыбак – ілгун шчэ той… Цікава: не баіцца дзічы, А сам – у жонкі […]...
- Нехта скажа Адзін скажа табе: “Весяліся, пакуль вясёла”. Другі скажа: “Ўмей трымаць сябе ў рукох”. Трэці скажа, Што жыцьцё – гэта вечная […]...
- Мая любоў Адна любоў засталася ў сэрцы, Адна каханая ў маім жыцці. То Беларусь мая… не верыцца, Што без яе змагу плысьці. […]...
- ПАДАРУНАК На зямлi, дзе б’ецца ў бераг iслач, Запрашае ў бор Бярэзiна – Ведаў шмат сцяжынак я сунiчных, Ведаў шмат людзей […]...
- Хлусы Адзеўшы з ранiцы трусы, Хлусяць у двары хлусы. Марыйка кажа: “У мяне Ёсць прапелер на спiне. Зараз я яго ўключу […]...
- Калі хвароба У цела нешта прарасло, І моцна лёгкія згубіла. Не ведаюць, адкуль прыйшло, Але здароўе падкупіла. І больш няма куды ляцець, […]...
- Да маладой чытачкі Дзесьці ты хаваешся ў закуцьці, У самоце сэрца галадае. У цябе зялёныя пачуцьці, Бо зусім, зусім ты маладая. Спачуваеш слаўнаму […]...
- Першы вясновы лівень Яго чакалi мы на кожным днi, I ўсё ж уразiў ён, як нечаканасць: Густы i цёплы, хлынуў з вышынi – […]...
- Паданне аб пакінутай варце Паданне аб пакінутай варце Што шэпчаш, вецер з глыбіні вякоў, што крыламі ўздымаў плашчы з крыжамі?.. На замак рушыць процьма […]...
- Пераклад санета 46 У. Шэкспіра Ў мяне зноў часткі цела ў барацьбе – Твой вобраз мілы дзеляць між сабой: Жадаюць вочы мець яго сабе, А […]...
- Каляровая стужка Ведай, мне будзе значна лягчэй, Бо цяпер я не ўбачу вачэй, Гэтых светлых і сініх тваіх. Бо ніколі не быць […]...
- Лісце Восень прайшла пералескамі, Па няголеным ржышчы ніў, Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў. Глянь на зямлю залатую, Пяшчотную, сумную, чыстую, Нехта […]...
- Бег да яе, думаў няспынна Бег да яе, думаў няспынна: Каб хоць свой гонар не згубiць, Бо будзе брыдка прад жанчынай, Што яна просiць – […]...
- Вы ўсе ў палоне Вы ўсе ў палоне, Вы ўсе – наскрозь! Паціху знікае ваша развага, Вы людзі – ” да что ты, брось”, […]...
- Марш мільёнаў “Марш Мільёнаў”. На Марш Мільёнаў – з чыстым сэрцам, Мы выдзем разам, грамадоў! Каб адваяваць сваю свабоду, Каб халуям і […]...
- У рэчкі мудрасці вучуся У рэчкі мудрасці вучуся і не страшуся глыбіні. Я адчуваю, што вярнуся у надыходзячыя дні. Паўстануць вобразы над плынню… Мне […]...
- Магчыма, калісьці Магчыма, калісьці… Магчыма, ніколі… Гасподзь, мне якую Ты Выкраіў долю? Люляла калыскі. Кахала. Цярпела. У вогнішчы помсты І здрады гарэла. […]...
- Шчасьлівый пустэльнік пустэчай сваёй Шчасьлівый пустэльнік сваёю пустэчай, Мізэрнай часьцінай дзівос чалавечых, Да сьвету, што долю шукае спрадвечна, Ён носу не кажа ад норы […]...