Верш Незразумелыя
Незразумелыя іншымі, дзіўныя
Выразы, вобразы, рухі і спеў.
Вершы кранальныя, вочы нястрымныя…
Што было б далей, калі б ты паспеў?
І вось ты раптам ужо далёка.
І лёгка гутарыць няма с кім…
Зялёнай плямай кранешь за вока
І тое зрэдку… зрэдку зусім.
Ещё вершы:
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Твае святло Блішчыць у тваім ліхтарыку святло, І свеціш ты, зараза, мне ў вока. Ды я б прыняў, навошта мне яно? Але […]...
- Я пакуру з табою Я пакуру з табою, Брат. Ты мне даўно Глыбока верыш. Гады былыя Не сабраць. Не вернеш. Жыву – Сізіф. Уверх […]...
- Кветачкі-сняжынкі На паляне расцвілі Кветачкі-сняжынкі. Не паспеў і снег сысці – Ззяюць, бы іскрынкі! Вось пайду я сёння ў лес, Назбіраю […]...
- Да маладой чытачкі Дзесьці ты хаваешся ў закуцьці, У самоце сэрца галадае. У цябе зялёныя пачуцьці, Бо зусім, зусім ты маладая. Спачуваеш слаўнаму […]...
- Да нематы аглохла Да нематы аглохла Навокал анямела… І горла з смагі зсохла Ды сэрца зхаладзела. Ці бачыш ты бясконцы Да неба зорны […]...
- На(д)зіранне Над гмахам дзевяціпавярховым Неба аднавокае Блішчастай поўняй Глядзіцца наўкола А на восьмым паверсе Паненка ў Белай сукенцы Рухам далікатным Завесіла […]...
- Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...
- Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Ты думаў пра мяне, я ведаю, бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. I думка горача мне […]...
- Падымі угару сваё вока Падымі угару сваё вока, I ты будзеш ізноў як дзіця, I адыйдуць-адлынуць далёка Ад душы ўсе трывогі жыцця. Ёй не […]...
- Зраблю гарбату Зраблю гарбату З твайго букету, З чырвоных ружаў, Што зараз дужа Мне рэжуць вока Сваёю спёкай. Чырвонай плямай У пакоі […]...
- Ты думаў пра мяне Ты думаў пра мяне, я ведаю – бо ўночы Я не магла стуліць ні на хвіліну вочы. І думка горача […]...
- Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
- Трывожацца рукі і ўcё – не да рук Трывожацца рукі і ўcё – не да рук. і светла, і пуста, і лёгка, але – так няпэўна, так зыбка, […]...
- Якая цемрадзь навокал Якая цемрадзь навокал Вярэдзіць, свідруе вока. А мне яшчэ так далёка Да святла. Мой лёс-гэта лёс адзіны, Адзіны з маёй […]...
- Каб мне стаць Каб мне стаць калі сасною На гары высокай I зялёнай галавою Закранаць аблокі, Падлічаць на небе зоры, Гаманіць з вятрамі, […]...
- Завушніцы Завушніцы Вось табе і шаснаццаць, Імянінны пірог, Госці, смех, віншаванні, Пажаданні дарог. Самых роўных, шырокіх, Шчасця, долі ў жыцці, Каб […]...
- Тое, што выйшла з мяне Калі мяне заўтра раптам не будзе, То гэта не дрэнна, а наадварот… Толькі шкада, калі добрыя людзі Ніколі не зробяць […]...
- Хоць не закончаны раман Хоць не закончаны раман, Ды мне фінал вядомы,- Што без цябе Мяне няма Ніў прымаках, Ні дома. Ці ў свеце […]...
- Раптам нешта ў душу накоцiць Раптам нешта ў душу накоцiць – Што было, я пачну ўспамiнаць Бачу – дрэвы ў далёкiм годзе Па калена ў […]...
- Прамянечак Прамянечак Прамянечак сонца чысты Мне спусціўся на шчаку, Твар мой стаў аж залацісты, На яго кладу руку. Ад цяпла мне […]...
- Летняй ноччу Заплюшчу вочы – бачу градкі; Пішчыць назойлівы камар: Шукае месца для пасадкі – Вось-вось апусціцца на твар. Нічога не прашу […]...
- На далонях тваіх. Рэквіем аднаго дня 1. На далонях тваіх сакавіцкае сонца – пальцам-промнем казыча й неровова зіхціць. Ты слабы, ты нямоглы, і, пэўна ж, ня […]...
- Так далёка і блізка краіна мая Так далёка і блізка краіна мая – Крыж мой, лёс мой, мая пажыццёвая роспач. Дзе так лёгка схіліцца, забыцца, заброснець, […]...
- Справа Я аддаў ёй свае сэрца, Яна сказала – гэта брак Але не трэба кідаць справу Каханне не даецца так! Шляхі […]...
- Сварка Ты не ўгаварвай лепш мяне! Няма сягоння часу мне Глядзець, як лёд рака ўзрывае, А то вось раззлуюся я. Яшчэ […]...
- Ты перад мною, а я насупраць Ты перад мною, а я насупраць. Здіўляе твой позірк – ты бачыш несупраць. І вока ў вока, кахання прысутнасць. Між […]...
- Аркуш Распавесці да халеры Аркушу паперы, Ён мабыць самы шчыра сябар мой, Ён бачыў не адзін мой бой, запой, Каханне, летуценні, […]...
- Ты пахнеш Лунінцам Ты пахнеш Лунінцам, трускалкавым дываном… Вось-вось зачырванелася першая ягада, і трэба яе неяк дастаць, пакуль ня бачыць бабуля, бо нават […]...
- Наркаман У вачах празрысты, сіні лёд, бярэш іглу і вось узлёт, ляціш, туды, дзе сіні дым, памрэш калісьці маладым. Памрэш, а […]...
- У чабору спытай Шчэ да вечара доўга – далёка, Шустры конік збівае расу. Абсалютна спакойна і лёгка Я зялёную ношку нясу. Водар лесу […]...
- На пяшчанае Мора Дажджоў На пяшчанае Мора Дажджоў Я кірую сваю калясніцу, І калі б нават град пайшоў, Я шукаў бы тваю зарніцу. І […]...
- Калі зразумею, што здаўся Калі зразумею, што здаўся, У бітве за тваю прыгажосць, Толькі сябрам лепшым застаўся, Мяшаю, як у горле косць… Калі раптам […]...
- Мамін кактус ************************************** Калісьці выганяла мама з градаў: – Дачушка, ты стамілася, выходзь! Не слухалася маміных парадаў – Сама сабе накінула аброць… […]...
- Змоклыя ночы, халодныя дні Змоклыя ночы, халодныя дні. Горад нібы ў аблоках ляжыць. Хутка згасаюць у вочках агні. Я б табе заспявала, але голас […]...
- СМАКАВАЦЬ СМАКАВАЦЬ Не спяшай спазнаваць бо далей нецікава Сустракаць стане раньне і птушак спеў, Смакаваць новы дзень і духмяную каву, Не […]...
- Зорачкі Зорачкі ціха мігцяцца ў сусвеце. Хочацца зрэдку зірнуць ў вышыню, Кінуць пагляд з адзінокай планеты Ў светлую, ясную зорную мглу. […]...
- Не чакайце, што буду хваліцца Не чакайце, што буду хваліцца Перад іншымі мовай маёй. Хіба хваліцца з лесу крыніца, Што грымотней яна за прыбой? Той, […]...
- Жыві, калі ласка, каханне Жыві, калі ласка, каханне Як лёгка згубіць каханне Ў юначых ранімых сэрцах, І зробіцца ноччу ранне, Замуцяцца воч азерцы. І […]...
- Вось нам талдычаць спрадвек Вось нам талдычаць спрадвек Што наша краіна бяз сэнсу Што нам не падняцца ўвысь і никуды ад гора ня дзецца […]...