Верш Мая радня

Ещё вершы:

1. Расхінецца мора Расхінецца мора, Палятуць аблокі. Скора, скора, скора Ляжам на прыпёкі. Наша беднасць разам, Зжэра нас, Як воўну, Бо авечча стада […]...
2. Ваеннае дзяцінства Пажарышч незлiчоныя сляды, Ў лясах снарады, гiльзы, порах, мiны, Дзiцячыя галодныя гады, Нялёгкiя ваенныя ўспамiны. Дзяцiнства нас пазбавiла вайна, Хаця […]...
3. Жыжа Жыжа Памяці 33 жыхароў в. Брады, спаленых фашыстамі ў 1944 годзе Жыжа пальчыкі кусае, Жыжа пальчыкі пячэ. Маці доньку павучае. […]...
4. Уладар невядомага Смага…смага, белы свет у смузе далёка сцежка, за спіной якісьці звер усё грызе, і людзьмі заклаў ён дзежкі. Вочы чырванню […]...
5. Мне горка ведаць сціплы наш народ Мне горка ведаць сціплы наш народ. Ты, Беларус, заўжды глядзіш у неба, Як толькі ўзнікне цяжар перашкод, І шэпчаш ціха: […]...
6. Чаму баліш ты маё сэрца Чаму баліш ты мае сэрца? сутрасаючы спакой, чаму баліш ты мае сэрца? расскажы мне, што з табой. Ці каханне цябе […]...
7. У незнаёмай бескаханай эры У незнаёмай бескаханай эры, дзе пустацветна ўсхмеляцца сады, – пусці ўспамін расчараваны ў дзверы не дай зацалаваць мае сляды. Няхай […]...
8. Заўтра нас ня будзе Я быў, а заўтра мяне ня будзе… Ты глядзела ў вочы, а гэта апошні раз… Ад болю рвуцца мае грудзі, […]...
9. Успамин лета Гэта лета прайшло назаўсёды, Гэта лета ў сэрцы маім. У небе хмары вядуць карагоды, Навяваючы мне ўспамін. Успамін пра былое […]...
10. Вераснёвы сум Пакуль не замялі зімовыя завеі мінулых летніх дзён апошнія сляды, сустрэнемся ізноў на восеньскай алеі, бо з будучыні мы не […]...
11. БАЛАДА ВІНЦЭНТА ГАДЛЕЎСКАГА (16.11.1888-24.12.1942) Мінску не спіцца – у ім акупанты-фашысты. Горад патрэбен ім ціхі, як мёртвы, і чысты Ад бальшавіцкай заразы, якая […]...
12. Знічка – зорка Спяць у хаце. Знічка – зорка Дагарае думкай горкай. Каганец сляпы капціць, Дождж за шыбаю шуміць. Ляцяць хмары над зямлёю […]...
13. У стынь-ваду У стынь-ваду апошняга спаткання закіну чорны брук начэй, перакладу мелодыю кахання на мову вуснаў, рук, вачэй. Як і заўжды, змаўчу […]...
14. Куст ажыны Ах ажыны, мае ажыны, Як кранууся шыпа рукой, Дык на памяці – твар дзяучыны, Што калісь я крануу душой Бы […]...
15. Забытыя Пакінутых вёсак забытыя рэчы Старэюць дачасна пад пылам гадоў, Чакаюць дарэмна гадамі сустрэчы Пад пошум самотных здзічэлых садоў. Пакінутых вёсак […]...
16. КУЦЦЯ Ціха ў хаце. З кута, з іконы Пазірае на нас Ісус. Акуратна паверх саломы Разаслала бабуля абрус. Чыста ў хаце. […]...
17. Горкія роздумы Сучасны свет даволі жорсткі, Ў ім жывуць не па сумленні. І гэты досвед вельмі горкі Нам спрычыняе засмучэнні. Няма тут […]...
18. Размова з адсутнымі Зноў спакою ўсю ноч Няма, Зноў надзея на сон Малая. Зноў, нібы чараўнік Ці маг, Я з адсутнымі Размаўляю. Размаўляю, […]...
19. Калі ты знік Калі ты знік з вачэй так хутка, Калі паехаў так імкліва, То сэрца сціснулась ад смутку І свет увесь мне […]...
20. ХТО РАЗУМНЕЙШЫ? Аднойчы воўк спытаў зубра: -Нашто табе, сусед, два рогі? Я ем казуль, яшчэ труса, ну тых, каго ратуюць ногі. Ты […]...
21. Алесі Дзеці – гэта шчасця для тых, Хто жадае іх нараджэння, Мая дачушка, успамін маіх- Мільён, ад твайго з`яўлення. Твой першы […]...
22. Павуціна Лявон запаў на інтэрнэт, Душа даўно патрабавала. З жаночым полам tet-a-tet Яму не вельмі шанцавала. Там многа новага адкрыў, У […]...
23. Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых Сагрэты дыханнем лугоў я квяцiстых, Сагрэты усмешкай вачэй прамянiстых; Апошняй сустрэчай – i першым растаннем, Сагрэты слязою бярозкi свiтальнай, Сагрэты […]...
24. He журуся, што час адлятае He журуся, што час адлятае, Толькі хай праз мяне ён ляціць I ў прадонне душы ападае З яго тое, што […]...
25. Розыгрыш Розыгрыш Рашыў Лявон пажартаваць – Жонцы сказаў, што развядзецца. Больш ён не можа сумаваць, І жыць адной ёй давядзецца. Ён […]...
26. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
27. Сустрэчы з табою Сустрэчы з табою прыносяць выключна пакуты Майму здранцвеламу целу, згвалтаванай душы Што звыклі вагацца, калі вакол перакруты За здзекам ва […]...
28. У памяць запрасіла год далёкі У памяць запрасіла год далёкі, Той майскі дзень…(Я так вясну люблю!) Як погляд твой – блакітны і глыбокі – Заставіў […]...
29. Голас Радзімы ляціць над Зямлёй Голас Радзімы ляціць над зямлёй Голас знявечаных цяжкай тугой, Што так па кропельцы цягам гадоў Мы адцураліся мовы бацькоў. Як […]...
30. Чараты (Балада антаў. V стагоддзе) Як прадаўжаючы раты, Растуць з балота чараты. На чаратах і на губах Трывожнай небяспекі пах. Пачуўшы: “Ворагі ідуць!” – Нырнулі […]...
31. Рукі маці Іх цалавала зямля Сваімі пясчанымі вуснамі I каласамі; Неба спякотай, вятрамі, дажджамі Іх цалавала. Пража нямала З іх выпіла ў […]...
32. Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна ** Падыдзеш нябачна, ціхутка, нячутна… Далоні ў далоні пад поўні святлом. Мілосці аматаркі ночы распуснай Агорнуць пачуцці нязгасным цяплом. Дрыготкі […]...
33. У хвіліны роздуму У хвіліны роздуму Першы раз бачыць хата такое застолле, Я гасцям вельмі рада. Ім сёння раздолле. Хай яны весяляцца, пяюць, […]...
34. Сівер часу Такі шалёны вецер часу быў: Зрываў людзей з сяліб сваіх абжытых І з клункамі сабранага пажытку Іх, бедных, гнаў, скуголячы, […]...
35. Не ламайся! Не можа ў нас Нічога атрымацца, Таму, што ты Такою удалася: Спачатку вельмі любіш Паламацца, А паламаная – Нашто ты […]...
36. Вось я, вось ты Вось я, вось ты, І толькі ноч сівая паміж намі. Вось я, вось ты, Сярод людзей мы нібы здані. Вось […]...
37. РУЖЫ (РУЖЫ – квітней на радасць людзям) У віхуры праблем любім Вас і шануем. Вывучаем душу – па характары судзім. Светлавокая […]...
38. Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
39. Так цвяроза яшчэ ніколі Так цвяроза яшчэ ніколі не глядзела на свой я лёс. Гэтых думак, што у няволі, Не забыць, не хапае слёз. […]...
40. Ворагу Калi наступiць цемра З бядой i ланцугамi, А золата i срэбра Заззяе пад князямi. Падымуць у неба сцягi, Каб вырвацца […]...