Верш Кліч жыцця

Ещё вершы:

1. Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця Незабыўнае… Колькі розных малюнкаў, успамінаў жыцця. Колькі з імі пачуццяў прыходзіць. Кожны з нас пражывае тое нешта адно, Кожны з […]...
2. Сцежка жыцця Уж колькі раз мы будзем спадзявацца, Што прыйдзе новая пара жыцця, Але ніколі зноў не прыйдзецца застацца На быўшай сцежцы […]...
3. Імгненні жыцця Я твой згадзілася выконываць загад: Жыву, нібыта знікла мера І вымярэнні ўсе прыйшлі ў заняпяд, І новы лёс нарэшце адчыніў […]...
4. Лыч і кліч Рой і род… Раіцца і радзіцца. Мёд і рот… Збіраць і спажываць. Рой і мёд – ні крыку, ні амбіцый. […]...
5. Здаровы лад жыцця Каб быць здаровым, мусіш пастарацца. Найперш, не прывучайся многа спаць, Ад доўгага ляжання трэба устрымацца, І кожны дзень з усходам […]...
6. Пойдзем да жыцця Як цяжка ўзважваць у жыцці патрэбы. Жыць на зямлі, ды ўглядацца ў неба, І бачыць, што не неба, а зямля. […]...
7. Вертыкаль жыцця (Другая назва са слоў па вертыкалі) Чаканне здалося нялёгкаю доляй, Чаканне таго, што было ў жыцці. Чаканне людзей са зломленай воляй, Чаканне было, але трэба ісці. […]...
8. Як мама…(брату Уладзіміру) Як мама…(брату Уладзіміру) ******************************** Як добра мець такога брата, Які заўсёды зразумее. Ён мне за маму і за тату, Ён […]...
9. Ты ня кліч! Ты ня кліч, сам хачу. Пад Крамля перазвон Вось вазьму й прылячу Да цябе прама ў сон. Будзеш потым шукаць […]...
10. Даруй мне Даруй мне гэтую памылку, Я не пазнала позірк твой. Ён нейкі новы, мной забыты, Ўжо больш не сушыць маю кроў. […]...
11. Кліч Пагоні Клічуць продкі нас зноў у Пагоню – Край у чорным агні забыцця. І стынуць знямелыя ў сконе Бязродных нашчадкаў крыніцы […]...
12. Бег жыцця Нястрымана бягуць гады, Наша жыццё імкліва ўцякае. Яго нам ўсім патрэбна так пражыць, Каб потым нам шкада яго не стала. […]...
13. Ты – хваля майго жыцця Ты – хваля майго жыцця, Ты – дождж майго сэрца старога, Сляпая мая душа І частка цела храмога. Ты – […]...
14. Дрэва жыцця Добра, калі муж збудуе хату, Добра, калі ў ёй працягне род! Добра, калі ён пасадзіць дрэва, Добра, калі дрэва ўродзіць […]...
15. Закаркую вулкан страсцей Закаркую вулкан страсцей. Утаймую жаданняў шал. Скамянею. Так жыць прасцей – Ні за што не баліць душа. Успаміны сатру, як […]...
16. Да мяне завіталя надзея Да мяне завітала надзея З летуценняў дзявочых і мар, Млын пачуццяў усё меле і меле, І кладзецца ўсмешка на твар. […]...
17. Крыніца жыцця Калі добра любіш жыць, Паспрабуй мацней трымацца, Свайго жыцця крыніцы! Цяжка, аль… Добра прымаўка гучыць – Калі любіш ты катацца, […]...
18. Мёд Радзімы Калі я ў дзяцінстве Прастудай хварэў, Як мядзведзяня, Мёд я лыжкамі еў. Такога на свеце Не знойдзеш нідзе, – З […]...
19. Як мог бы зразумець цярпеньне Як мог бы зразумець цярпеньне, Калі не стаў бы ля крыжа Хаця б на момант на імгненьне Зірнуць у вочы […]...
20. Што багацейшая душою Што багацейшая душою Была з усіх зямных нявест Не ведала, пакуль са мною Як з самай віднаю з прынцэс Загаварыў […]...
21. Глыток паветра…(дачушцы) Глыток паветра…(дачушцы) ********************************** Калючы, непаголены, упарты – Ну як магла такога пакахаць?! Казалі ўсе, што ён мяне не варты, Ды […]...
22. Такая прыгожая Такая прыгожая – губы фарбуеш світальнай зарой, прачынаючыся на плач немаўляці; шчокі румяніш ранішняй прахалодай, ідучы на покліч трамвайнага звону; […]...
23. Нібы апалая лістота Нібы апалая лістота Пачуццяў жоўтыя сляды… А побач цемрыва і слота Без той, каго ня бачыў ты… Без раставанняў і […]...
24. БАЛАДА ЯЎГЕНА ГЛЕБАВА (10.09.1929-13.01.2000) Мара пра мора музыкай вечнаю стала. Птушкі, як ноты, светла да сонца ўзляцелі Па-над курганнем, дзе Беларусь начавала, Па-над […]...
25. Не думала Не думала, а восень прыпыніла, І не гадала, ды зіма знарок знайшла. Чаму ж ты, сэрца, мне дзьвярэй не зачыніла, […]...
26. Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць; Жалезная сетка паўстала між намі мяжой… А вочы ўсё сочаць, маўкліва мяне дакараюць; […]...
27. Ваўчаня Расказалі дзяды ля балота Не паданне, не казку, а так… Ёсць на свеце такая істота, Што вачэй не адвесці ніяк. […]...
28. З людзьмі цікава З людзьмі цікава першы тыдзень, з людзьмі цікава ў першы раз, калі гамоніць сэрца шчыра, калі ляціць імгненна час. Калі […]...
29. Летам Выйду, сяду каля саду У зацішнай старане I дзівіцца буду цуду, Што цуднее ўкруг мяне. Як для света грае лета […]...
30. Каб праменна жылося Зарані ў маё сэрца надзею, Каб заўсёды яна мяне грэла – І ў шалёную злюку-завею, І калі сум спародзіць залева. […]...
31. Зоркі жыцця Палохаць павінна аднолькавасць думак, А нас яна вабіць. Не слухаць патрэбна, што іншыя кажуць, А мы проста так Прымаем да […]...
32. Далёкая зорка блукае на небе Далёкая зорка длукае на небе, Ўпала дзесць побач, ў начной цішы. Яе адшукаць я хачу для цебе, Каб светлай стала […]...
33. БАЛАДА ВАСІЛЯ САХАРЧУКА (10.07.1953-27.01.2003) Цябе няма, але ты ёсць – адсутны На час, які ўжо знаеш толькі ты. Цяпер ты пэўны: ісціна і […]...
34. ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ ЛЯСНАЯ ЯБЛЫНЯ Яблыня лясная шчыра на узлеску Вабіць на знаёмства непадробным блескам. Ў белае сукенцы, жмурацца аж вочы, Выглядае быццам […]...
35. І адшумеў ужо мой сад І адшумеў ужо мой сад, Ды й кліча зноў мяне радзіма, і веска з жменею зярнят, Ля плота ў чырвані […]...
36. Праклён, як сэнс жыцця майго Праклён, як сэнс жыцця майго. За што? Пытаю ў цябе. За што? За што мне гэта ўсё? А ты маўчыш. […]...
37. На вастрыні жыцця не паслізніся На вастрыні жыцця не паслізніся, Каб зберагчы натхнення дыямен, Да веснічак бацькоўскіх прытуліся, Упусці ў сэрца радасці фермен. Лязо жыцця […]...
38. Жыцця майго і смерці пераправы Жыцця майго і смерці пераправы, і Сталінград дагэтуль сняцца мне… Зваліўся я, падкошаны жалезам, абняў рукамі родную зямлю. Яна прапахла […]...
39. Раз’ехаліся – разышліся Раз’ехаліся – разышліся… Жывём на розных астравах. І кожны ўжо з уласных высяў, Як птах, забыўшыся на страх, Цераз пакуты […]...
40. ЗГРАЯ Як прыдзе ноч, я зноў зайграю на мяккіх струнах цішыні і, можа, ваўкалакаў зграя вачэй чырвоныя агні запаліць у лясной […]...