Верш Горад юнацтва
Сёння я праязджала
Праз мой горад юнацтва.
і хвіліна настала
Успамінам аддацца.
Нібы ў сне, нібы ў казцы
Летуценная, празрыстай
Адчуваць сябе дасць мне
Успамін гэты чысты.
Тут на велічнай горцы
Сонца я сустракала,
Тут жа першае горкае
Я каханне спаткала.
Неба тут было зорным
і хвалюючым, цэлым..
Нешта тут было чорным,
Але ж белае – белым.
Шчасце – дык на ўсю сілу,
Сум – да слёз і да вершаў
Усё здаецца мне мілым
Ў маім горадзе першым.
Ён сустрэў мяне дзіунай
Шчырай з вёскі дзяўчынкай,
Майскіх мараў мыў ліўнем,
Сум крыў снежнай аўчынкай.
Што ні дом – успаміны
Што ні вуліца – вобраз,
Нібы крык жураўліны,
У сэрцы памяці добрай.
Не было тут скептычных
і разважлівых думак,
Усё было рамантычным –
Мора мар і задумак,
Цэлы свет захапленняў
і пачуццяў бяздоннасць,
Сэнс жыцця, уяуленні
і сяброуства законы..
Зноў душа заспявала
Як тады, так, знянацку…
Сёння я праязджала
Праз мой горад юнацтва.
Ещё вершы:
- Успамiны юнацтва “Ты ізноў напісаў уначы на рацэ пра сваю адзіноту…” В. Шнiп Летні дзень дажывае апошнія пару гадзін, Хутка сонца спякотнае […]...
- Горад асенні, горад настылы Горад асенні, горад настылы, Льдзіна пасцелі выстудзіць жылы, Нібы ў магіле на самым дне, Холадна мне. Ці засынаю, ці паміраю? […]...
- Юнацтва – уюном сьлізгнула Юнацтва – уюном сьлізгнула: Не ўтрымаць! – І не трымаў… Час пазяхнуў нібы акула: І я яму… жыцьцё аддаў. Наканаванае […]...
- Мой родны горад Мой родны куток, мая крэпасць адвечна, Табой ганаруся, кахаю сардэчна. Цябе не забуду і не адракуся, Ты горад – сталіца […]...
- Тлее горад начнымі агнямі Тлее горад начнымі агнямі, Мы стаім на праспекце восеньскім. І, здаецца, каханне між намі, Але сэрца на волю просіцца. Зіхаціць […]...
- Юнацтва Хутчэй, хутчэй, гады, ляціце Без перапынкаў-перашкод! Мяне імгненна аднясіце Туды, дзе ветраў карагод. Няхай яны мяне ўзнімуць Да паднябеснай вышыні […]...
- Горад-карабель Горад-карабель Песня 2023 год супадае з 700-гадовым юбілеем горада Ліды. Рыхтуешся свой восьмы век ты, Ліда, сустракаць, у новы юбілей […]...
- Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў Я ў горад вярнуцца хачу, што згарэў, У той любімы, пракураны бэзамі горад, Дзе нязграбны цягнік не ў час пастрэў, […]...
- Я ўваходжу ў мой горад …Уяўляю сабе, Як ідзеш ты па вуліцы горада, Вецер зорак халодных Лунае і лашчыць твой твар. і за плаццем тваім, […]...
- І гляджу я на горад — бы мастак на натуру І гляджу я на горад — бы мастак на натуру. Мы равеснікі з ім. Архітэктура – то бок гмахі з […]...
- Мне горад пустынны заўсёды Мне горад пустынны заўсёды, Там гулка…і ўсё ж такі глуха. Пустэльня на сэрцы прыроды Гудзіць і трашчыць на вуха. Вядзе […]...
- Чужы горад А без цябе мне гэты горад стаў чужы, Усмешак тут чамусь не бачу болей, Замест кахання тут ідуць адны дажджы, […]...
- У горад! Хлебам не кармі У горад! Хлебам не кармі… (Дзе абжывуцца – там папросяць.) Слабеюць нашы карані, I кроны меней пладаносяць. Прыедзе брат і […]...
- Паездка ў горад Паездка ў горад Я сябе ўспамінаю дзяўчынкай малой, Упрасіла я маці з сабой мяне ўзяць. І бягу побач з ёю […]...
- Горад святочны ГОРАД СВЯТОЧНЫ Як хлопец сабрауся наваградак у сваты Есць кветкі на шапцы на выпуск убор Ты сення галантнасць сама зухаватасць […]...
- Успаміны аб далёкім леце Б’ецца у раце адлюстраванне Нахіленай з берага вярбы. Першае у маім жыцці спадканне. Я трасуся каласок нібы. Ты ж мяне […]...
- Той горад Вар’яцтву падобна вяртанне сюды, Я з горада гэтага збег малады. Тут след мой не знойдзеш – ніводны Я ў горадзе […]...
- Вяртанне у родны горад Мяне непазнанага горад абдыме пяшчотай вуліц ласкавых, агнямі вячэрніх дамоў. Ветрам на вушка прашэпча: “Адкуль ты і хто ты?”. А […]...
- Прыйшла… І супыніла часу рух Прыйшла… І супыніла часу рух, I зноўку абудзіла боль таемны, Мне сэрца паланіла колам рук I роем мараў-сноў невераемных. I […]...
- Горад Гэты горад чужы, І чужыя тут людзі. Ён ня мае душы. Жах сьціскае мне грудзі Ад той думкі, што тут […]...
- Буяее кветам горад стольны Буяее кветам горад стольны, Хоць не Мадрыд і не Парыж. Не меней ПРАГнецца да волі, Перарасці свой глыж і крыж. […]...
- Я ў горад завітаў Я ў горад завітаў Дзяцінства сваяго Суседзяў ўсіх пазнаў Нібыта сваякоў На лавачку прысеў У вокны заглянуў I наш бульвар-праспект […]...
- Горад сляпых Ці могуць дарогу знайсці невідушчыя, Што бродзяць у цемрыве ісцін падманных? Навобмацак ходзяць, Грувасцяцца лбамі, І лезуць на сцены, таму […]...
- Над перакатнай рэчкаю Як глянь: бярозы свечкамі, Нязманлівым святлом – Над перакатнай рэчкаю, Над ціхім азяром. Юнацтва бессардэчнае Сплыло, нібы паром, Над перакатнай […]...
- Кінапамяць Вяртаннем з нябыту мараў, жаданняў Бы ветрам са Свіслачы быў ты жывы. У безлічы дзён, на паперах спатканняў Нібыта тапельца […]...
- Стары Горад Цэгла і бетонныя абшарпы, Выбітыя вокны пірамід, Што вісяць над стогадовым дахам, Быццам птушак паржавелы скіт. Вуліцы залітыя металам, І […]...
- Красуюць успаміны Красуюць успаміны У памяці маёй, Па тых хто спадчыну пакінуў, Аб цяжкай долі змагароў. Людзьмі спрадвек яны завуцца, А гэта […]...
- Вясна з маёй памяці выткала Памяці Ларысы Геніюш Вясна з маёй памяці выткала Успаміны былых гадоў. Нібы зараз…Зальвянка выплыла, Закружыла мінулае зноў. Ціхім пошумам дрэў […]...
- Памятаеш, як добра нам было? Памятаеш, як добра нам было? Шчасце нам здавалася бясконцым, Мы думалі, што створаны адзін для аднаго, Але, на жаль, у […]...
- Талісманы вернасці Талісманы вернасці… ***************************************** Той дызель, Асіповічы – Градзянка – Юнацтва майго й сталасці маршрут. І восені, і вёснаў калыханка, І […]...
- Камсамольскія сэрцы Камсамол, маладосць, Шлях юнацкі, узлётны, Скрозь дарогі твае, Ні канца ім, ні краю. Хіба сорак табе, А мне болей паўсотні? […]...
- СВЯТОЕ ЮНАЦТВА Цябе мае прызнанне не кране, Прайшло ўсё, не варушы, навошта. Але прыходзяць да мяне ў сне Дзён тых чарга, стаяць […]...
- Пакрысе ападае лістота *** Пакрысе ападае лістота, Пад нагамі – пажоўклае лета… Час ад часу прымроіцца мора Нібы з іншага, дзіўнага, свету… Час […]...
- БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
- У сэрцы веска невялічка “У сэрцы веска невялічка “ Дарог у нас было нямала Жыцце насіла і матала Былі чужыя гарады Ляцелі хуценька гады […]...
- Прабач мяне, мой сябар Прабач мяне, мой сябар! За ліст, што не дайшоў За слова, што так доўга спала У цемры думак нязлічоных мной. […]...
- Летуценні Летуценні – цені, цені вы майго юнацтва. Вы даўно ўжо адляцелі- засталося мільгаценне вось і ўсё багацства. Заблукалі ў аблоках […]...
- Было адчынена акно Было адчынена акно І бэзу пах напоўніў хату, І ўсміхаўся сціпла тата О, як было гэта даўно. І сябравала сонца […]...
- Я ВУЧУСЯ БЫЦЬ ШЧАСЛІВАЙ Адлюстроўваецца ў сэрцы Горыч памяці тужлівай, Быццам я чакаю смерці, Век не будучы шчаслівай. Быццам мне жыццё – як мука […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІСЛАВА СЫРАКОМЛІ (29.09.1823–15.09.1862) Там, дзе кветкі цвілі, сёння-пырнік, Сёння пырнік, а заўтра-крыжы. І тутэйшай зямлі сумны лірнік Думу думае-як тут жыць?- І […]...