Верш Ачмурэлыя

Ещё вершы:

1. Напрасткі да неба Напрасткі да неба, Дзе лістота коўдрай Атуляе восень Залатой пяшчотнай. Напрасткі да зорак, Талераў зіхоткіх Для душы сасмяглай У лесе […]...
2. Маўчанне бывае рознае Маўчанне бывае рознае. Адны маўчаць таму, што вельмі асцярожныя, – баяцца розных табу. Маўчанне бывае рознае. Маўчаць занадта цвярозыя. Скептыкі […]...
3. У свеце рыцараў У свеце рыцараў Стаў нядаўна я, паверце, членам рыцарскага клуба. Стаў – і апынуўся ў свеце рыцараў ды дам-галубак. Тут […]...
4. Нявыказаннае Ты не скажаш, а гэта важна. Што ж…маўчы – зразумею без слоў… Адміраю…Як лісце бязважка Ападае на восень далоў… Ты […]...
5. Ціхая паэзія Люблю я ціхую паэзію, Дзе не крычаць і не шумяць. Удумліва, а не гарэзліва Душу умее высвятляць. Люблю я ціхую… […]...
6. Вядзе мяне вечар дахаты Вядзе мяне вечар дахаты, далей ад цябе і далей. Б’е ў шыбіны вецер кудлаты і свечка дрыжыць на стале. …Хаваюцца […]...
7. Кола жыцця Кола жыцця Так жыцце нас па свеце вядзе Пасля сноў прачынаецца дзень Ен аблашчыць пяшчотай сваей Засмяешся і скажаш – […]...
8. Дзяўчаты мыюць танк Дзяўчаты мыюць танк Ля Дома афіцэраў. Стаіць герой атак На пастаменце шэрым. Даўно закончан бой, I танк астыў ад злосці, […]...
9. Ода бярозаваму веніку Бярозавы венік, Бярозавы венік Зноў лечыць ад суму. Які яго геній Калісьці прыдумаў? Ці сейбіт старанны, Ці воін харобры, Быў […]...
10. Дзядзьку Рыгору Сышоў Паэт, сышла Эпоха, Ён – Геній і Сумленне – ён. Я помню той вянок з гароху, Не слаў нікому […]...
11. Цень белых крылаў Нібы ўчора яшчэ над жытамі плыла Лёгкім ветразем белым хусцінка – Гэта маці пад вечар ішла да сяла Напрасткі палявою […]...
12. Не маўчы! Мы жывем як у сьне- моўчкі ды павольна- штосьці сэрца хісьне- не маўчы ніколі! Мо, журба адпаўзе, а жыццем ня […]...
13. Беларуская доля Калісьці вялікае княства… З народам адзіным і мужным! Да варвараў трапіла ў рабства… Прабыўшы пад гнетам бяздушным! Стагоддзі, гады і […]...
14. Беларусь! У наступленне! Беларусь, ты доўга сніла Сон цяжкі крывавы свой. Час прыйшоў раскоўваць сілы І за волю йсці на бой. Годзе рабскага […]...
15. Плыві, наша песня, далёка! Плыві, наша песня, далёка, Па ўсіх акіянах плыві… Над светам палаюць высока Крэмлёўскія вежы Масквы. Як сімвал прыгожае долі, На […]...
16. Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Стаю і з пачуццём неўтаймаваным Гляджу на след блакітны за кармой, Як быццам я плыву не акіянам, А Бесяддзю – […]...
17. Сябры франтавыя Маўчаць кулямёты, I міны не выюць. Гарматы сваё адгулі. Хлапцы баявыя, Сябры франтавыя, Мы ўсе з перамогай прыйшлі. З баямі […]...
18. Берагу твой белы сон Берагу твой белы сон, і пяшчотна гладжу плечы, больш аддзячыць цябе нечым, я спустошаны даўно. Шчабятушка ты мая, ты стамлёная […]...
19. Беларусам звацца Адкрыю пашпарт, бачу-беларус, Ці так яно ў жыцьці на самой справе? Пячатка й надпісы, нібыта груз, Ляглі ўнутры падобна лаве. […]...
20. Куляюцца ў трунах Голоны Правадыр іракезаў Уттаке І патсуікет Піксарет Квебекскай каштуючы брагі Скурылі па пяць цыгарэт. Затанчылі ўсе абенакі, А побач смяюцца гуроны, […]...
21. Мой крыж Ніколі картаю нябітай Не звабяць Лондан і Парыж. Мне дома ўладнаю планідай Наканавана несці крыж. Ішоў заўсёды напрасткі, Ва ўсякі […]...
22. Яблык На ўвесь тралейбус яблыневы пах Паразляцеўся вераснёўскім ранкам, Як бліскавіца ў стомленых вачах У выпадкова злучаных каханкаў. I коцяць колы… […]...
23. ГIМН ПАЎСТАНЦАЎ 1863 ГОДА Даволі стамляцца ў прыгоне, Даволі марнець у журбе! Пад сонцам свабоднай Пагоні Падымем штандары свае. Дармо мы шапталі малітвы, Дармо […]...
24. Неруш Рыгору Барадуліну Расчаруюся ад шашы, І у лес напрасткі пакрочу. Адшукаюць адразу вочы Некранутыя спарышы. Неабдымнае — не абняць, Не […]...
25. Кароценькія, вушастыя Вось такі бывае хлам… Горай не бывае. Вушы я свае прадам, Хай народ лятае. Чабурашка на татамі, Правадзіў прыём вушамі, […]...
26. Мая жонка Не хачу я жонкі Не з сваёй старонкі, Як я – багацейшай, І як я – мудрэйшай. Я вазьму такую, […]...
27. Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі Лагодны вечар сыпле ў рэчку краскі, Абняў зарою быструю ваду, – Вада зару цалуе на хаду – І ўдаль бяжыць, […]...
28. Крытычны ўзрост Адолеў свой крытычны ўзрост, Бо зноў планіда спагадала. Пашый кашулю навырост Яшчэ адну, як колісь, мама! Дыхну духмяным паркалём, Маленства […]...
29. Балюча!.. Божа, як балюча! Балюча!.. Божа, як балюча!.. Душа – напятаю струной. Дзе б адшукаць бальзам гаючы Душы параненай маной?! Калючы. Позірк твой калючы.. […]...
30. КУРЭЦ I СМЕРЦЬ КУРЭЦ I СМЕРЦЬ (па матывах беларускiх казак) Даўным-даўно у краi родным Жыў залатых спраў майстар годны I рамяством сваiм той […]...
31. ПАЭТ Такога творчага натхнення не бачыў свет з часоў стварэння. Упаўшы ў поўную адключку ад рэчаіснасці зямной, паэт страчыў, схапіўшы ручку […]...
32. Не згінай мяне, я не сагнуся Не згінай мяне, я не сагнуся, Не баюся ні страхаў, ні зла. Нездарма я з зямлі беларускай Непахіснай сасною ўзрасла. […]...
33. Чыстая планета Раніцою ты прачніся, На планеце прыбярыся. Так, каб мора было сінім, Каб бялюсенькім быў іней, Каб спявалі птушкі звонка, Лес, […]...
34. Пабеглі ручайкі Пабеглі ручайкі… ******************************* Вясна шыбуе напрасткі – Паддаўся люты ёй нарэшце. Ужо пабеглі ручайкі, І вецер цёплы ў ладкі плешча. […]...
35. Стары млын He пытаюся, куды вядзе дарога, Калі ёсць, дык некуды вядзе… Пэўна, да млына таго старога, Што даўно не меле, а […]...
36. Хай разумнікі рагочуць Хай разумнікі рагочуць, дурні хай смяюцца, Мараў і жаданняў саромецца не трэба. Шанцы ды сюрпрызы не кожнаму даюцца, Зоркі падаюць […]...
37. Майму маленькаму Ты кранаеш мяне ножкамі, Быццам ціхенька ходзіш. Ты пяшчотна сваім ручкамі Па жывоціку маім водзіш. Я шчасліва ад руху кожнага, […]...
38. Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...
39. Байцам не сняцца пантэоны На абелісках – толькі даты, Імёнаў многіх не знайсці. I невядомыя салдаты Маўчаць у сціплым забыцці. Байцам не сняцца пантэоны, […]...
40. Успаміны Францыска Скарыны О, Піцер, мой прытулак! Тут жыў, тварыў і кнігі выдаваў. Ты мой карабль, падарунак Цябе без меры я кахаў. Я […]...