Верш Крыжаносец 2
Другія здольны адмаўляць,
І толькі… Больш нічога.
Яны ня здольны дадаваць,
Укласьці душу, душу бога.
У д’ябла шмат, зашмат чаго.
Няма галоўнага ад першых.
І ён знішчае, нават то,
Што рабаваў, не адалеўшы.
Забіць душу з яе крывёй,
З яе нагамі і рукамі,
З вачыма, сэрцам, галавой
Не здольны нават чорт з рагамі.
Але, мяркую, каб не ён
Было б і зьмію невядома,
Як проста скінуць пад адхон,
Калі ўразлівае знаёма.
Ещё вершы:
- Крыжаносец Калі мне кажуць пра Іуду, Як пра найгоршага з людзей, Сябе пытаю і Вас, людзі: Ці такі дрэнны той габрэй? […]...
- Нявеста Мне вельмі цяжка штосць дадаць такім прыгожым вершаванням паэтаў нашых, што ляжаць, і тым хто дыхае ў каханні. Я не […]...
- Філёсаф і карова Палаяўся філёсаф са сваею дзеўкай, пайшоў напіўся з гора самробнаю гарэлкай. I ў спіртОвым духе, не правячы нагамі натрапіў на […]...
- Помнік ласю Як вадаспад, пясок сыпучы Цурчыць струменем пад адхон… Ён выбег з лесу, стаў над кручай I так стаіць, усім відзён. […]...
- Фінальны бой Фінальны бой Напісана пад уражаннямі ад рыцарскага турніра “Меч Лідскага замка-2013” Рыцары строй развіналі. Біся на мячах! Пацей! У камандным […]...
- З гонару Над вялізнымі плянамі, (а значыцца плянамі ганарлівага) – Бог смяецца! МанІць пра “мАні” – манну ліць. Мне так шанцуе, не […]...
- Адзінота — сярод ружаў Адзінота – сярод ружаў, Сярод хмараў – забыццё; Заблукалы йдзеш у сцюжу, І кружляе вараннё. Шматгалоссе у самоце, Між усмешак […]...
- Рубель Вы – залежныя ад усіх, ад рубля, што зваліўся, а потым падняўся. І толькі яму верныя, якім бы п’яным ён […]...
- Oui Oui ( да, франц) Апавяданне пра сябе магчыма будзе не цікавым. Жыццё прайшло не як у сне. Не кожны дзень […]...
- Вучонае кацяня Будзільнік. Сняданне. Матуліны словы: – Уставай, калі ласка. Спазнішся ў школу. Дарога. Сустрэча: – Гэй! Сяброўка мая! Ідзем у школу. […]...
- Перабудова Я верш напішу Каб душу Як прараб Збудаваць. (Каб памёр сэрца раб Трэба твор напісаць, Нават лепей без “каб”, Забіваць!) […]...
- Зорыць восень пільна, ласкава Зорыць восень пільна, ласкава Мне ў акенца цэлы дзень, Моліцца, маністам бразгае, Ціха ходзіць па вадзе; Падмятае лісце строямі, Пад […]...
- Пераклад верша “Калі” Р. Кіплінга Калі ты не губляеш розум свой У коле пустадомкаў і вар’ятаў І застаешся ў ім самім сабой, На веру ў […]...
- Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...
- Галоўнае Галоўнае не тое, што вы бачыце, І нават што вы чуеце, Галоўнае не тое, што вы хочаце, І нават што […]...
- Ёсць прыпынак у кожнай мары Ёсць прыпынак у кожнай мары, Ёсць ратунак для кожнай сустрэчы, Нават, часам, калі недарэчы Закрываем рукамі твары. Закрываем рукамі душы […]...
- БАЛАДА УЛАДЗІМІРА БУДНІКА (28.04.1949– 8.08.2007) Сваю душу напоўніўшы вятрамі, А музыкай, нібы душою, Храм, Трымаць ты ўзяўся неба па-над намі Сваім крыжом, каб […]...
- Народ, Беларускi Народ! Народ, Беларускi Народ! Ты – цёмны, сляпы, быццам крот. Табою ўсягды пагарджалi, Цябе не пушчалi зь ярма I душу тваю […]...
- Даўно агні патухлі ў вокнах Даўно агні патухлі ў вокнах. Усёй мітусні наперакор спакойна месяц мёртвым вокам глядзіць на наш спакойны двор. Як будучыня, нейкая […]...
- Геаметрыя Бывае ў жыцці ўсяк, То прама, то наўскасяк. Іду, як перпендыкуляр, Мяшу нагамі зямны шар.. Перасякаю паралельныя сусветы, Над галавой […]...
- Па-за сэрцам – глыбокае неба Па-за сэрцам – глыбокае неба. За вачыма – фарватары зор. Хутка зведае чорная глеба, Дзе я жыў і чаму я […]...
- Два полі Было ў салдата два полі, поле, дзе кветкі ірваў, бегаў з сябрамі на волі, і поле, дзе ён ваяваў. Ціха […]...
- Казёл і Муха Аднойчы між Казлом і Мухай сіняй Размова гэткая ў хляве зайшла: “Заўжды, – сказала Муха, – я была I буду […]...
- Святары нам даводзяць Святары нам даводзяць, што ўлада ад Бога. Ды, мяркую, не трэба яго абражаць: Выбіраем і самі, бывае, такога – Ні […]...
- Разважанні ўслых Не аднойчы чуў пра тое, Што патрэбна быць цішэй, Думкі тоечы ад волі.- Будзе так жыццё даўжэй. Гэта мабыць так, […]...
- Ніколі, верыш мне? Ніколі Ніколі, верыш мне? Ніколі Не ведала такой увагі. Здавалася б, ужо даволі, А я, нібыта пасля смагі, Гадамі сэрцам неспатольнай, […]...
- Дзед і Баба Ехаў Дзедка на кірмаш, 3 ім на возе – Баба. Конік з выгляду – дарма, Ды цягнуў ён слаба: Меў […]...
- Край Там у светлых барах Некранутай ад веку раскошы– На прасторы зямной, Для мяне не іначай як рай, Ёсць куточак малы, […]...
- Дзень Перамогі Ужо хутка мы святкуем дзень – Вялікі дзень той Перамогі, Калі забруджаны былі дарогі І болю за плячыма цень. Перад […]...
- Наша каханне жыве ў маіх вершах Калі я выкладаю свой боль на паперу, Калі радасць малюю сваімі радкамі, Я распавядаю аб тым у што веру, Спяваю […]...
- Душу маю не перайначыць Душу маю не перайначыць, Не закаваць у путы! І калі лёс ёй усё ж прызначыць – Перанясе пакуты! Яна не […]...
- Холера ясна! “Холера ясна!” – Пан зайшоў да сябра даўняга, сівога. – Ты зарабіў сабе на дом, на ўсё, што трэба таму […]...
- Збіраю пажыткі і еду дамоў Збіраю пажыткі і еду дамоў. Вайна – забава не лепшая. Ці мне падалося, ці то было сном?.. “Прасніцесь, выходзім, канечная!” […]...
- Дзвіна Знаёмая сцяжынка рада ўбачыць, – Віляючы хвастом, мяне вядзе, – Дзе некалі заўзята я рыбачыў – Вудзільнам пасвіў воблакі ў […]...
- Не шкадуйце сябе ад нягод *** Ледзь трымаецца зброя надзей на спавітых пачуцьцямі снах. Колькі з сэрцам разьбітым людзей і з пустымі вачыма? О, жах! […]...
- Не біць артыста па твару Забаронена мацаць рукамі дзяўчыну, Якую сустрэў выпадкова ў цэнтры. Забаронена глядзець у вочы прахожым, Каб не падумалі, што ты вычварэнец. […]...
- Працавіты Пабудаваць жыццё – як атрымаць свабоду. Я буду майстраваць падмурак лепшых дзён. У працы я знайду спакой і асалоду, Знайду […]...
- Прок (ЯК ІДаЛ) Свабоды Быў беларус у гэтым свеце, які прарочыў на бяду, знаёмы шмат каму, і дзесці ў вершах ведам мужыку. Ён ведаў […]...
- Шостаку А Ну, як нашы справы, Адаме? Чаму ты пахмурны такі? Губляецца нешта з гадамі, cыходзяць ад нас мастакі. Таму ты маўклівы […]...
- Музей Адгарэла любоў – адзін счарнелы падмурак. Яго мулкія камяні не паносіш з сабою, таму маўклівымі вечарамі і стварыў я музей […]...