Верш Як сустрэну прыгожага
Як сустрэну прыгожага, з хвалістым чубам,
Дык адразу успомніцца колішні, любы…
Толькі любым цяпер вось яго я назвала,
А тады не галубіла, не прызнавала.
І чаму, і чаму пазірала няміла?
Ці ж дзяўчо непакорных плячэй не любіла!
Ці ж яно, каб сагрэцца ў абдымках хлапчыны,
Не хадзіла, пазяблае, праз каляіны?
І кахала – не знала,
І любіла – дражніла…
Як сустрэну прыгожага, думаю – мілы…
Ещё вершы:
- Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага Шчэ жыў прадчуваннем прыгожага, Шчэ ружа-краса не цвіла, А сны юнака растрывожыла Паненка, што побач прайшла. Мінулі часы. Ды блізкімі […]...
- Бывайце здаровы Бывайце здаровы, Бацькавы парогі, Кудою хадзілі Мае белы ногі. Кудою хадзілі Да й хадзіці будуць, Каго я любіла, Да й […]...
- Табе… ні цёпла, ні халодна П. маці. Табе… ні цёпла, ні халодна Ля мураўных тых лагчын, Адкуль з усьмешкаю лагоднай, Глядзіш на нас ад далячы. […]...
- Не кахала Разумею. Усё перамелецца Як на млыне праз Неман мука I раптам шчасце само не сустрэнецца А жыццё працячэ як рака… […]...
- Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй Кволы дотык рукі да дрыготкіх плячэй, Позірк, зоркі ў начы, сарамлівасць вачэй. Невыразнасць душы у выразнасці слоў. Водар вуснаў тваіх […]...
- Філасофія мамы Мама мая на свеце Ўсю сваю веснавую пару Жыла не па-юліянскаму, Не па-грыгарыянскаму- Па народнаму вечнаму Сонечнаму календару. Да зорак […]...
- Мною забыта нямала Мною забыта нямала сваіх і пачутых слоў, а словы, што ты сказала, чуюцца зноў і зноў: “Як бы цябе я […]...
- Прыгоды маскалёў на Падзвінні Магістраль Полацак-Дрэтунь. Крычыць маскаль: Дай цыгарэту! А на шашы Віцебск-Гараны: Сып анашы, Чаму не п’Яны!? Ля каляіны На Бігосава Да […]...
- Начныя думы Ноч – вядзьмарка кошкі завываннем Сон прагоніць блізка да світання Сполах, смутак, жах, перасцярога… Вір пачуццяу розных; і знямога… Сціснуся […]...
- ЗОРНЫ МОСТ Полымя гарэла на ўскрайку лесу, Водбліскі мігцелі ў лісці бяроз. Дым сцяліўся долам. Утвараў завесу, Млечны шлях над рэчкай быў […]...
- Шпак спявае Штабелявалі хлопцы шпалы – Сасны смалістыя брусы, Тайзе паветра не хапала, Стагналі краскі без расы. І дрэвы бранзавелі потам, І […]...
- Каб дзіця не хварэла Каб дзіця не хварэла турбуецца маці, Нядужыцца болем мілога дзіцяці, Трапяткія пяшчоты яна яму ў’е, Прахалодай лістоты пёк хварэбный гане. […]...
- Добры дзень, дарагі Добры дзень, дарагі… Добры дзень, дарагая… Мы яшчэ не былі Блізка так каля краю. Я любіла Вас светла, Так высока […]...
- Косы Як сказаць вам аб прычыне, Ад чаго так сумна мне, – Дзве касы ў адной дзяўчыны, Што ручайкі, на спіне. […]...
- Бездапаможнасьць Чаму ня згасла сонца? Чаму не пераапранулася неба У чорныя хмары? Чаму ня змоўк сьмех? Чаму не перасталі гуляць дзеці […]...
- Каліна Я Табе пакінула сэрца у снягох між лясоў дрымучых, дзе ў палёх немагчыма сагрэцца: дзьме там вецер: халодны, пякучы… У […]...
- Стары Адзінокі чалавек… Ўжо на зыходзе гадоў. Ў пустую правёў свой век, Не імкнецца ісці дамоў. Чаму? А ніхто не чакае, […]...
- Заглянуў я ў вакно туманнае Заглянуў я ў вакно туманнае Да зiмы туманы часцей Запалiўшы лампадку цьмяную Пачынаю чакаць гасцей Мае госцi яшчэ не рушылi […]...
- Да хворай маці Глядзелі зорак Далёкіх вочы На сонны востраў Майго сяла А я – дарогай Начной, сірочай Праз лес, праз поле, Праз […]...
- Шчаслівая “Шчаслівая” – мне кажуць людзі ўслед. Я цалкам з імі згодна. Так. Шчаслівая. Але пранесці шчасця запавет Складана праз жыццё […]...
- Барадатым Падабаюцца мне барадатыя, Бо не сквапныя, не зацятыя, Не насатыя, не губатыя, А прыгожыя барадатыя! Вось знайду я сабе барадатага, […]...
- Адзін-нота Чаму так цяжка мне пісаць, Калі на сэрцы смутак? Чаму так хочацца ўцячы Ад гэтых дум і чутак? Чаму няма […]...
- На жыццё не гляджу праз шчыліну На жыццё, ня гляджу праз шчыліну, На жыццё, я не хмуру вачэй. Як працую – стамлюсь, адпачну на хвіліну І […]...
- Бліжэй да ран Бліжэй да ран, бліжэй да мук, бліжэй да спрацаваных рук. Бліжэй да схіленых плячэй, да заклапочаных вачэй… Тады для кожнага, […]...
- Я памятаю чарадзейны край Я памятаю чарадзейны край, Дзе вольны птах і дзікі кот нарвежскі Дапамагалі мне адшукваць сцежкі З людской гамэрні ў непазбыўны […]...
- Я ведаю, што ты мяне кахаеш Я ведаю, што ты мяне кахаеш, Я ведаю – ніколі не забыў, Я ведаю, бо кепска ты хаваеш, Якім foutriquet […]...
- Праз гады я ішла Праз гады я ішла І прыйшла да сягонняшняй хвілі. Як умела, жыла, Адмярала жыццёвыя мілі. Прыдарожных слупоў І калючых дратоў […]...
- Наведаў хатку, хоць і позна Наведаў хатку, хоць і позна – Няма славутае паэткі. Замест гарбаткі, слоў і кроснаў – Тут толькі кнігі, толькі кветкі. […]...
- СХЛУСІ Немагчыма, што ты мне схлусіў, Што забыўся на ўсё паміж намі. Закажы ў маю вёску таксі І вярні тую добрую […]...
- Былое адыйшло Былое адыйшло ў прыкметы, Яно, на лёгкіх крылах птах, Ужо спачыло на сёмым небе, Ужо на сямі, далей ляціць, вятрах. […]...
- У гэтым свеце У гэтым свеце, даволі брыдкім дзеля прыгожага памірання, я не зраблюся самазабойцай, не захлынуся агіднай тванню. Я буду ўпарта наперад […]...
- СПАЛЕНЫ МОСТ Напэўна нiколi цяпер не сустрэну Тое каханне, што гэтак чакаў. У гэтым павiнны жыцця перамены I плынь несуразных аднолькавых спраў. […]...
- Яна ведае мовы і моду Яна ведае мовы і моду, мае цверды жыцьцёвы план, і з усьмешкай ўкладае прыгоды ў наш сур’ёзны лірычны раман. Яна […]...
- Беларусканал Вясна, але даволі хмарна. У полі шыльдачка – Карма. Прыкмет жыцця амаль няма. Чарнее зеўраю пачварна Канал – нацятая струна. […]...
- Кропля Хадзіла ля кустоў сцяжынкай I не заўважыла, калі На іх разложыстых галінках Буйныя кроплі зацвілі. Адна, налітая, як вока. Вось-вось […]...
- Дом Дом Для нас – новы дзень І дзённая зорка першая І дзённая зорка. За лепшае падаецца драбнейшае, апошняя зорка ранку […]...
- Зацерушыла каляіны Зацерушыла каляіны, Пралеглі жоўтыя сляды. Узнесла восень павучыны, Як тоненькія правады. Я ведаю, што неўпрыкметку Прыйшла яна ў прытулак твой, […]...
- Цяжар бясконцы ставiць у вiну Цяжар бясконцы ставіць у віну… Чаму няшчасна ты мая Радзіма? Мне боль твая цяпер не ў навіну! Без слёз мне […]...
- Ляцець Я так люблю ляцець ўніз. У соты раз. Яшчэ. На біс. І колькі ні губляла рыс І позіркаў вачэй, актрыс? […]...
- Вераснёвая ноч Вераснёвая ноч, бель туману густога, Зарападавы звон у трывожнай цішы, Усё без лішніх прыўкрас, невыдумна і строга, Як у добрай […]...