Верш Рамонка і адуванчык

Ещё вершы:

1. Адуванчык Адуванчык, Дзьмухавец, Кучаравы маладзец. Стаў ён Пры дарожцы На даўжэзнай ножцы. Дзьмухнуў вецер – Адуванчык Стаў нібыта Абарванчык. Адуванчык, Дзьмухавец, […]...
2. НЕ ТУЖУ Не такія ўжо неадпаведнасці Мы з табой, Прашапчу тваё імя я на адлегласці, Любы мой, Не цяпер, то у чацвер […]...
3. Слухай ноч Слухай ноч, працятую аглушальнаю цішаю, слухай, як напінаецца ціш, выштурхоўвае нас з сябе, – туды, дзе прарастае з нябыту, нараджаецца, […]...
4. Ліцьвін Спытайце мяне:-“Дзе твая Радзіма?” Я вам адкажу:-“Ад Жамойці да Крыма!” З чым ты, спадар, у бой пойдзеш сьмела? Са Сьцягам […]...
5. Маме на васьмідзесяцігоддзе – Ты стала зямлёй, А твае гады Ідуць без цябе па зямлі. Ідуць гады, А твае сляды З зямлі халады […]...
6. Плакалі ветры ў дуброве параненай Плакалі ветры ў дуброве параненай, Плакалі ў лузе шаўковым. Помніш ты першае наша спатканне? Плакалі ветры ў дуброве. Вольна кацілася […]...
7. Ветры сцюжныя Ветры сцюжныя, ветры зольныя холаду знявагі, ганьбы, чэрствасці, не шуміце так злавесна- не студзіце такое трапяткое полымя маёй свечкі....
8. Пра долю А дзе ж тая добрая доля На гэта Вам не адкажу Сябе адчувая ў няволі У замежжы далёка жыву Калісці, […]...
9. ГАЛОЎНЫЯ ПРАЎДЫ ЖЫЦЦЯ – На чым стаіць усё? – На зямлі! На добра ўспаханай раллі, На камяністай, на лясной, На беднай, але на […]...
10. …Калі ты кажаш: “Халады Калі ты кажаш,- “халады У жніўні жоўтым запануюць, Лістотай першаю гады Ў вачах самотна завякуюць…” Я дакрануся ледзь, крыху, Сам, […]...
11. Драўляны народ Народнаму майстру Тарасюку Мікалаю Васільевічу Створана пасля прагляду аднайменнага фільма Пайшло сонца на ўсход, Слухай казку пра народ. Ён калісьці […]...
12. Калыханкі Спі-засні, сыночак, Мілы мой званочак, Чуеш, травы-дрэвы Шэпчуць: “Добрай ночы!” Сочаць неба вочы, Дасць Бог – не сурочаць, А табе, […]...
13. Селькор На прастор Беларусі квяцістай, На шырокі свабодны прастор Выплыў ты, сакаліна-арлісты Беларускіх загонаў селькор. Узгадавала цябе завіруха, Ускарміла шумлівае жыта, […]...
14. Яму Сполахам у вачах страх за маю душу. Госпадзі, як стрываць?! Што Табе адкажу? Споведзь-нібы ў вагонь! Побач-ягоны страх. Сэрца, сэрца […]...
15. З рукі ўзлятаюць Вадзіму З рукі ўзлятаюць пальцы, нібы птушкі. Твае – з маёй, ну а мае – з тваёй. Твае – у […]...
16. Ён з табой на адной планеце Ён з табой на адной планеце, І ў палацы, і ў пракуранай кухні. Ён табе сьвеціць, сьвеціць, сьвеціць, І патухне. […]...
17. Водар шакаладу і Eclаt Я прыйшоў, вым’учаны прастудаю, Перайшоў парог, нібы мяжу. Я прыйшоў з праблем надзённых грудаю, Не гані, я трошкі пасяджу. Слухай, […]...
18. Забыла я тваё імя Забыла я тваё імя, Не ведаю, калі згубіла, Імя якое засланіла Тваё імя, тваё імя… А помню, як у цішыні […]...
19. ШЧЫРАЕ ПРЫВіТАННЕ Зямля, счарнеўшыя бакі, Пакрыла зеленню вясновай. І над ракой амаль сталёвай Запелі звонка жаўрукі. і, пацягнуўшыся, ад сну, Пакрыўся кветкамі […]...
20. Дарога пазвала Дарога пазвала мяне ў родны кут, Цябе адаьрала: ты дзесьці там, я – тут. Чаго яшчэ чакаць ад гэтага жыцьця? […]...
21. Спячы яйка-сонца Спячы яйка-сонца ў печы гарачай, У кубак наліць лёгкі водар рамонка, Каменьчык лізнуць з асалодай дзіцячай, Нібы вінаграда зялёную гронку; […]...
22. Восеньскі букет Восеньскі букет Сумныя твае вочы. Ласкавыя твае рукі. Халодныя твае вусны. А словы, што ты мне кажаш, Напэўна, гучаць і […]...
23. Я для цябе нішто – цяпер я знаю Я для цябе нішто – цяпер я знаю. Ды ўсё ж я доляй не абыдзен, не: Ты не мая, ды […]...
24. Аер Узбалоткі, пабраныя раскай густой, Зноўку памяць абыдзе мая – збудзіць дні. I пачуе душа: смакавіты настой Прэла цэдзяць з балота […]...
25. Тым даўжэй – Дні без Мамы – Яны не твае, Іх табе напавер дае Шчодры Бог, Каб ты перад Мамай Малітваю шчыраю […]...
26. БАЛАДА МІХАСЯ ЧАРОТА (7.11.1896–29.10.1937) На турэмнай сцяне ты прысягу рыфмуеш, А прысяга твая не патрэбна нікому. Табе хочацца жыць і ты ў думках […]...
27. Каханай Улад Скамарох КАХАНАЙ Шукаў цябе я ўсё сваё жыццё… Была складаная, віхурная дарога. Каханне разарвала павуццё І адышла пакутная трывога. […]...
28. Невядомаму салдату Вакол цябе акопы, бліндажы. Вакол – зямлі скрываўленай сумёты. Малітву нехта шэпча:”Памажы!” Кляне другі:”Каб вы згарэлі з чортам!” Вакол цябе […]...
29. Твае вочы Твае вочы мяняюць колер, І мне колеры гэтыя любыя: Светла-жоўтыя мілыя сонейкі, І кашэчы зялёны прыжмур, І блакітна-зялёныя хвалі, Што […]...
30. Маё сэрца Ты – гаспадар мой. Я – слуга табе. Твае загады ведаю без слова. I ты ўзаемна гэтак служыш мне: Аддана, […]...
31. Я па табе не сумую Я зусім па табе не сумую, Незнаёмы, нязведанны край, А з палёгкаю нават дарую, Што не клічаш мяне ў свой […]...
32. Рамонак Рамонак У рамонка заўсёды сонейка свеціць, Саграе, вітае і песціць, А пялёсткі нібы праменьчыкі ззяюць, Ахінаюць пяшчотай, кахаюць… І такі […]...
33. Я хацела зрабіць табе ласку Я хацела зрабіць табе ласку І з сабою забраць цябе ў казку, Дзверы ў свет незвычайны адкрыць І табе гэты […]...
34. Вечар шостага жніўня Вечар шостага жніўня. Наш парог у трыццаты год. Дождж лятункам тужлівым Ападае на сад, агарод. Ацяжэлае лісце Да мяне – […]...
35. Да бацькi Бацьку пакiнуў розум ён стаў безжалосным зверам гатовы забiць да смерцi амаль за разбітыя дзверы паслухай кажу я бацька гэта […]...
36. Горная дарога Даліну, таполі, дувалы шызая хмара закрыла. Ударылі ў твар з перавалу ветру халодныя крылы. Вяршыні пакрыты снягамі. Машыны спавіты вятрамі. […]...
37. …Если хочешь идти – иди Калі хочаш ісьці – ідзі. Пакідаючы – не даруй. Не далёкі шлях не знайсьці, а падманнага не шкадуй. Колькі будзе […]...
38. Крызіс Заўтра стрэча з табою зноў будзе, Да цябе я зламаны прыду. Папрашу я цябе-не марудзіць: Прагані, бо ў цябе я […]...
39. Мне патрэбны твае вочы Мне патрэбны твае вочы, каб глядзець ў іх да ночы. Мне патрэбны твае вушы, каб сказаць, што я не хлушу. […]...
40. Ведаю – дзянёк настане Ведаю – дзянёк настане – Зададуць і мне пытанне: Як я жыў? Каму служыў? З кім вадзіўся? Чым займаўся? Па […]...