Верш Няма наймення

Прысвечаны К. Каліноўскаму. верш з нізкі “Краіна”

Няма наймення…
Я нямею.
Не ўмею
Выказаць у словах
Адчай сыходу,
Утрапенне,
Віну і грэх
Прад гэтай мовай.
Нас мала так.
Чырвонай кнігі
Не завядуць на нашы словы.
Глыток свабоды, як адлігі-
І зноў мароз.
І карнік новы.
Нас ведаюць.
Даюць нам жару,
Калі знаходзяць
Паіменна.
Хапаюць, судзяць.
Ад цяжару
Сыходзіць хтосьці,
Ды нязменна
Нясём, напяўшы ў коўш далоні
З палону бруду і мітрэнгі
Свой скарб
Праз чорныя калоны.
Усцяж крывавыя шарэнгі.
Няма наймення.
Не, не сніцца.
Не трызніцца
Такая ява.
Пляц.
Зброя.
Пратакол.
Вязніца.
І дагараць сляды крывава.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Пра май Коўш Мядзведзіцы вісіць над уваходам у родны дом. Нашы вішанькі схіліліся над плотам. За вуглом – дзве фігуры. Шэпча ноч […]...

Няма Заўважыў сёньня выпадкова: Ня мае сьнегу на палёх, Няма нічога ды нікога Ва ўсіх забытых гарадох. Ня мае сэнсу, няма […]...

Часу няма сказаць “люблю” Часу няма сказаць “люблю”, не тое, што пакахаць, а ў пісьмах бацькавых працякае страха – 25 ёй гадкоў на Іллю. […]...

Першы Я Чысты ліст, які трэба спісаць Пусты збан, які трэба напоўніць Мне ніколі вас не дагнаць Вам ніколі мяне не […]...

Няма жыцьця Няма жыцьця… Няма таго, што ўжо было раней. Застаўся шэры ліст, нічога болей, Згубіўся сэнс… Атручанай крыві я абяцаю не […]...

Першы дзень восені Жоўтае лісце лажыцца ў далоні. Восень сумуе. За ёю – зіма Кіне сняжынкі сівыя на скроні. Выйсця з палону ўзросту […]...

А спаткання няма Я кудысьці ўсё еду і еду. Я кудысьці лячу і плыву. На зямлі ж з усяго – Ані следу, Толькі […]...

Няма прыгажэй Высозныя сосны адвечнага бору – пад самае сонца, пад самыя зоры. Зубры ў гушчары пратапталі сцяжыны туды, дзе ніводнай няма […]...

Няма узросту у паэта Няма узросту у паэта, Не будзе часу ён лічыць, Бо у сярэдзіне сусвету У вечным роздуме стаіць. Яскравы сонечны праменьчык, […]...

Зброя жанчын – прыгажосьць Зброя жанчын – прыгажосьць, І яна мае гэтую зброю. Будзе праз усё жыцьцё Несьці свой скарб бяскаштоўны. Яе вочы блакітныя […]...

Няма ні месяца, ні сонца Няма ні месяца, ні сонца – Усё згубілася ў дажджы, Што лье марудна і бясконца, Куды ні глянь, ні пабяжы. […]...

Няма нешта плённае працы Няма нешта плённае працы. Стаміўся ад добных учынкаў, Дык можа ўзяць, набухацца, Ці зьняць прыгожу дзяўчынку… Адкінуць усе там развагі, […]...

Дарога У гэту ноч – без Бога, без радзімы, і бяз ззяння вечнага агню, Зноў адзін выходжу. А дарога скрозь смугу […]...

Ўжо і хаты бацькоўскай няма Ужо і хаты бацькоўскай няма… Красавiк зноў нарцысам зацвiў, Але кветкі пяшчотай не вабяць, Рэжа вочы гранітны курсіў І вяртае […]...

Ужо няма ні здрады …Ужо няма ні здрады, ні віны – А толькі боль і смутак назаўсёды. Чакае Вечнасць нашага прыходу, А мы ўсё […]...

Прыйдзе час, і яна міне Прыйдзе час, і яна міне, восень цяжкая на характар. Сэрца сум запалоніць раптам, і ў далоні твае – тварам так […]...

“Калі няма на свеце маёй мовы…” Калі няма на свеце маёй мовы, Майго народа і мяне самога, – Дык для каго будуеце, панове, Канцлагеры, катоўні і […]...

Няма ў сьвеце народа благога Няма ў сьвеце народа благога, Сколь вякоў ты на ім ня жыві, А ёсьць дрэннае слова такое; ,,Украдзь!,, ,,Адбяры!,, і,,Забі!,,. […]...

Вэрвольф Шэрыя крывіцкія нябёсы Ў восень аб’яднаюць лёсы І нашыя далоні Таксама. У сэрца і скроні Крама не цэліць, Цяпер можна […]...

Няма жадання Няма жадання спакушацца болей Тваёй усмешкай бесклапотных дзён, Шукаць шчаслівае ў суцэльным горы, Мая прымова, мой бясонцы боль. І не […]...

Мне літасці няма Мне літасці няма і даравання. Я сэрца загубіла на шляхах майго нязбытна-мройнага кахання, на ростанях пакуты і зняваг. Куды ж […]...

Тым, каго няма Няма ўжо тых, хто першымі ішлі наперад. Тых, хто народ уздымаў ад самых каранеў. Але ў сэрцы засталася вера, Што […]...

Супраціву няма скону 1. Супраціву няма скону. Вы забылі карані, не знайшоўшы нават крону таго дрэва, што на ім. Не трымайце гэта слова […]...

Беларусаў – няма! Беларусаў – няма! Вывучаем дарма мы няродную мову ў школе. Мы яе адмялі, з Божых рук не ўзялі – і […]...

ЦЯБЕ НЯМА Цябе няма… і ўжо не будзе… Ты назаўсёды адышла… Мне цісне цяжкі груз на грудзі. Нядаўна ж ты яшчэ была. […]...

Кветак больш няма Вы мяне прабачце – кветак больш няма, Скончыліся думкі, скончыліся жарты. За акенцам лета, ува мне – зіма. Больш увагі […]...

Нас няма Нас няма. Мы спачылі, сыйшлі ў небыцьцё, Гадаванцы сумніўнае славы. Адзінота і змрок. Толькі ветру выцьцё Набажэнствы па нас адпраўляе. […]...

Няма хады сярод балот Няма хады сярод балот, Толькі дрыгва, толькі багна, Аб чымсьці шапаціць чарот, Ды вольхі чорныя дрыжаць. Лясное, дзікае прывольле З […]...

Мясцiн мiлей няма на карце Мясцiн мiлей няма на карце Юнацтва светлых берагоў, Дзе зведаў я адкрыццяў шчасце, Ды не аддаў – святых даўгоў… Зноў […]...

Як цябе няма са мною побач Як цябе няма са мною побач, Белы свет халодны і пусты. I гукаю я тады на помач У адчаі: – […]...

У гэтым доме вокнаў больш няма У гэтым доме вокнаў больш няма, Дар нябёсаў – ўсё пакрылі гурбы. Зачыніла дзверы снежныя зіма, Волю прапявала гукам трубным. […]...

Поплаў Сярод высокай травы і красак вядзе мяне маці па поплаве Гэта смолкі, паказвае яна. А гэта зязюльчыны слёзкі. А вось […]...

Няма ў вачах натхнення Няма ў вачах натхненьня, І словы не вызываюць даверу. Недзе зьнікла ўзаемаразуменьне… Ў шчырасьць паводзін – ня веру. Каханьне – […]...

У свеце, дзе няма любові вечнай У свеце, дзе няма любові вечнай, мне не патрэбна вечнае жыццё. Які быў сэнс імчацца па сустрэчнай туды, дзе ўсіх […]...

Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...

Чакаю Чакаю тваіх тэлефонных навін, якія ў маё жыццё не прарвуцца. Ведаю: разам з табой не прачнуцца. Застанецца боль – аб […]...

Сышоў мастак у глыб карціны Сышоў мастак у глыб карціны, і тут няма яго, ў адчаі я бачу толькі процьму спінаў, і не адрозню – […]...

Мой скарб Як і кожны ў маёй старане, я багацце нязмернае маю. Ды не ў грошах, не ў золаце – не! У […]...

Пагоны На куртцы зорачкі відаць, Бывае дзве ці тры, Як у каго, Чапляюць іх, Каб званне паказаць Ну, а яна – […]...

Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Бацькаўшчына! Дзе жа Ты? Адгукніся крыху! Нораў свой ўсім пакажы! Дай народу дыху! Кроў гублялі, за Цябе! За сваю Айчыну! […]...