Верш Нябеснай калыханкай засынае
Нябеснай калыханкай засынае
Спавольна сонца між духмяных руж,
І зьзяе зорка закаханых душ.
Вятрыска ў летнім садзе заціхае.
Стаіць у садзе старажытны дуб,
Паміж галінаў клетка залатая,
А ў клетцы плача птушачка начная,
Як згублены ў сумневах самагуб.
І гэта толькі ты, мая турма,
Бо жарсьць твая ўзяла мяне ў палон.
Як птушка на самоце сэрца бʼе.
Ты кветка дню, ты рэха салаўя,
Мая няволя – цуд мой, ды праклён,
Гучыць мой сумны голас для цябе.
Ещё вершы:
- Засынае ноч Засынае ноч. За акном вятры заплятаюць акно заінелым. Месяц белым віном апаіў яры, асыпае ўсё белым… белым… У пакойчыку ты […]...
- Палон Прыдзе дзень той, калі ты скажаш мне хопіць… Я не буду спрачацца і працягну далонь… Ты рашуча і цёпла сваёй […]...
- Мадонна з нябыту Мастаку А. Кузьмічу У нябеснай жанчыны блакітная кроў і з валокнаў сінечы сатканае сэрца. Яна любіць гуляць на руінах муроў […]...
- Душа, нібы птушка Душа, нібы птушка ў клетцы, Ірвецца яна на волю. У клетцы можна сагрэцца, Ды толькі лятаць – ніколі. Душа нібы […]...
- Кропка апоры Пажаданая свабода ні дала больш, ні ўзяла. Прамяняў палон на кола за кратамі збегшы ў я. І нікому не патрэбны, […]...
- Толькі ўспыхнуць у полі Толькі ўспыхнуць у полі Рабацінкі праталін – Б’ецца вырай у сэрца, Як агонь навясны: Салаўіная рэчка, Салаўіны світанак, Салаўіная памяць […]...
- He адпускай мяне, не адпускай He адпускай мяне, не адпускай. Я лёгкі ліст адной мінальнай восені. Як б’ецца на запясці жылка просіні! He адпускай мяне, […]...
- Ты пайшла Ты пайшла, ты чамусьці пайшла, і я стаў калодзежам без вады, стаў вясновым кустом без лісця, але болей за ўсё […]...
- Жыве Жыве пад кустамі зайчо, І птушка на дрэве жыве. Ля дома гуляе шчанё, А гусі плывуць па вадзе. На даху […]...
- Верш на “Н" Не збярог ад бяды і болю, На душы адзін неспакой. Ну і даў жа Божачка долю, Не жадаю нікому такой. […]...
- Апошняе жаданне Апранула народныя строі, Скрыпку ў рукі пяшчотна ўзяла, Каб пачулі й за Лысай гарою Пра цуд-кветку, што ўноч расцвіла. Купалінка […]...
- ПЕРАЛЁТНАЯ ПТУШКА З развітальным дажджом у свой вырай далёкі Ты ляціш, адлятаеш, мне махаеш крылом. І гучыць, не сціхае твой запознены клёкат […]...
- Не сыходзь Не сыходзь, будзь побач. Усё рушыцца? Ну i хай. Калi ласка, у апошнюю ноч Чалавецтва мне “Good bye” Не скажы, […]...
- Затухаюць касьцельныя сьвечкі Затухаюць касьцельныя сьвечкі. Час ісьці – я хачу быць з Табою. Там, за крок, непагасныя спрэчкі – Я ж к […]...
- Ларысе Геніюш Пасьля прачытаньня “Споведзі” Ларысы Геніюш Памяці заступніцы пакутнай, Маці ненароджаных сыноў, На вякі Радзімаю прыкутай За сваю адданую любоў!.. Не […]...
- За сямейным сталом Рэцэпт. -Твае грыбочкі – проста дзіва! – Муж жонку хваліць за абедам – Адкуль рэцэпт, хацеў бы ведаць? -Яго ўзяла […]...
- Геаргiнi у дзедавым садзе Геаргiнi у дзедавым садзе Ўжо даўно не растуць, не цвiтуць Ў гэтым шэрым, як цень, лiстападзе Так хацеў бы на […]...
- Жнівеньская ноч як звар’яцела Жнівеньская ноч як звар’яцела, Развязала чорныя мяхі. Сотні тысяч зорак пераспелых Сыплюцца на мокрыя імхі. Галаву і сэрца мне працяла […]...
- Натхняй мяне Натхняй мяне – Я мастак у палоне, збіваюсь з дарогі… Не адчуваючы прыемнай далоні, Цёплы подых па шчоках, сардэчнага болю… […]...
- Адна самота Будзе толькі горшай бяз грошай, калі твая душа адна самота, а думкі з’яўляюцца цяжкай ношай а сэрца балюча сціскае атрута. […]...
- Горкім сном не прысніцца віна Горкім сном не прысніцца віна – Не мая, не твая, а чыя? Як не прыйдзе ніколі вясна, Не яго, не […]...
- Там, дзе спеюць туманы Там, дзе спеюць туманы. За далёкай вярстой, Ў садзе цёткі Ліксаны Густа б’е лістабой. Ў садзе цёткі Ліксаны Ветры спаць […]...
- Руская рулетка Кахаць цябе – вар’яцкая гульня – і жах, і жарсць – як руская рулетка. У сэрца стрэл – і я […]...
- Сэрцам да Сонца Птушка бачыць абшары ў палёце – Чалавек так не можа падняцца. Чалавеку толькі застаецца, Што на сэрца сваё спадзявацца. Ім […]...
- Што ж так доўга не пагожа Што ж так доўга не пагожа, Зябка ў гэтым садзе, Божа? І калі ўжо ў гэтым садзе Стракатушка-птушка сядзе З […]...
- БАЛАДА ПЯТРА МСЦІСЛАЎЦА (16 стагоддзе) Друкуеш кнігі, ну а іх баяцца Царкоўнікі, якім асвета – зло, А не жывое Божае святло, Якому быць […]...
- Чаго не убачыш вачыма Чаго не убачыш вачыма, Чаго не адчуеш душой, Таго уявіць не магчыма, Бо тое жыве над табой… Як птушка ў […]...
- Сон не ў руку Сон не ў руку Азмрочана свята. На сэрцы нуда. Сягоння сябе, як ніколі, шкада. Кахання твайго мне не трэба дарма, […]...
- Ты толькі мяне пакліч Ты толькі мяне пакліч! Ды што там!.. Шапні ціхенька. І шчасця ўсміхнецца зніч, І стане ўвесь свет маленькім. Адно толькі […]...
- Каханне памірала У палон ты сэрца захапіла, Каханне абудзіла ты. Душа хачу, каб мая жыла З тваёй душой, у тваёй душы. З […]...
- Мы розныя Забрала думкі восені турма, І шэпча пад нагамі лісце позняе, Што мы з табой сустрэліся дарма – Мы розныя. Мы […]...
- НеспаДЗЕЎКА (Лірычны маналог лірычнай гераіні) Я ў цябе – юбілейная, ты ў мяне – першы. Прамалінейная праўда ў вершы. …І была […]...
- Мара закаханага сэрца Не кранай струн чуллівых маёй ты душы, Калі ў сэрцы не маеш кахання, І пачуццяў ранімых не варушы, Калі цягі […]...
- Жанчына і старасць Я стану зоўсім непрыкметнай, Калі ў палон захопіць восень, Калі маршчынкамі адмеціць, Яны мяне састараць зоўсім. Я абкручуся цёмным шалем, […]...
- Начны птушыны плач Не плач, птушка, уначы, Давай лепей памаўчым. Паглядзiм на вырай зорны, Аксамiтны ён, не чорны. Не стагнi, на сэрцы млосна, […]...
- Каб была я чараўніцай Каб была я чараўніцай, Рыхтавала б слодыч, Перастаў бы ты мне сніцца, А стаміўся б побач. Па расе б з […]...
- Кругі Наканаваная мінута, Нікога ты не абышла. Над безданню ўзнялася крута Твая няўмольная скала, З якой і я зірнуць павінен, Пачуўшы […]...
- Нам не хапае прыгажосці Нам не хапае прыгажосці У чарадзе бягучых дзён. Здаецца, ёсць усё. Ды штосьці Бярэ нас смутак у палон, Туга ахутывае […]...
- Палет свінні Палет свінні Жарт Свіння за вескаю бруд рыла. Нарыла скарб – купіла крылы. І над зямлею колькі сілы, Бы непрытомная […]...
- Знічка Я пытаў у палях: “Дзе ты, дзе, мая знічка?” Адказаў Млечны Шлях: “З неба ўпала і знікла…” Я хадзіў у […]...