Верш Валодзя Караткевіч на беразе Дняпра

Вецер хмары па небе ў сумёты зьбіраў,
І яны застывалі ў маўклівым спакоі.
Сумны хлопчык сядзеў на адхоне Дняпра,
А краіна драмала ў сьнягах за ракою.

“Бог пакінуў яе. Пэўна, зь дзесяць вякоў,
Як забыўся аб нашай няшчаснай радзіме,
Дзе ня тое што цмокаў – няма й ветракоў,
Ані Донаў Кіхотаў, каб біліся зь імі.

Ён пайшоў і пакінуў нас зь ёю саміх –
Дык на чорта малітвы да гэткага Бога?”
Раптам сьнег прыпыніўся і вецер заціх –
Бог схіліўся і сумна глядзеў на малога.

І пакуль феерверкі ляцелі ў гару
І клалося ў снапы пад сярпамі калосьсе,
Ён пайшоў – і адзін нарадзіў Беларусь,
І для першага разу някепска ўдалося.

(1 votes, average: 5,00 out of 5)

Ещё вершы:

Ты пайшоў – адразу пахаладнела Ты пайшоў – адразу пахаладнела. Ты пайшоў – і хутка пасыпаў сьнег. Я цябе на Сьвяты прасіла ў неба. А […]...

І віны як словы малітвы шаптаць Лясныя троллі Плавалі ў расоле, А сінія эльфы На алкашэльфе. Хоббіты таксама Побач дзе крама У соракаградуснай вадзе Ў стограмовай […]...

Вечаровая малітва І дождж, і сьнег, і сум адвечны мой. І кнігі бескарысныя, і песьні. І час ляціць над мёртваю травой, І […]...

Чыгуначным маладзіцам Чыгуначным маладзіцам. Каптурамі сьнег лажыцца На хаціны, на машыны, Белы сьнег – зімы жывіца, Якім ёй не наталіцца. Гэты сьнег […]...

Ля сцен блакітнай царквы Ля сцен блакітнай царквы, Стаю пахіліўшы чало. Ніяк не магу адказать, Сюды што мяне прывяло. У сэрдцы вар голы кіпіць, […]...

Сьнежань Прачнуўся сьнежань, сьнег і не спазніўся Мяне віхор халодны падхапіў, Душа ўздымаецца без успамінаў, Я вольная – гасанна на зямлі! […]...

На высокім беразе ракі Ля Немана, на беразе пясчаным, Незнарок, напэўна, тут абраным Стаяць звычайныя каталіцкія крыжы І летаюць вакол іх хуткія стрыжы. Адпачываюць […]...

Шукаю ў начы, не бачу нічога Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...

Шукаю ў начы Шукаю ў начы, не бачу нічога, Ні гора, ні шчасця, ні чорта, ні бога… Ні восеньскіх лісцяў, ні кветак вясны. […]...

А я радзіме верш ці нарадзіў А я радзіме верш ці нарадзіў, Які б за мной радзіма паўтарыла, Які б у спёку свежа халадзіў, А ў […]...

На беразе Сарамліва ў люстэрка ракі ты сама на сябе паглядзела… І каса паслухмяна з рукі Мілавіцай асыпала цела. Покуль сон не […]...

Апошни дзень интэрнэт-сёрфера Прыйшоў з працы і прыняў душ з’еў тры бутэрброда з каўбасой селядцом і сырам пачухаў яйца сеў на фатэль ўключыў […]...

Зімы недарэчная рэшта … Зімы недарэчная рэшта – Сьнег падае і растае. Ды ўсё ж ён нагадвае нешта, Пра штосьці забыць не дае. […]...

НА БЕРАЗЕ РЭЧКІ Ні стала тут няма – Недзе сесці сватам, Толькі рэчка да берагу Туліцца. “Я нікому, нікому Цябе не аддам”… Хвалі […]...

Скупое праменьне Белы сьнег Белы сьнег Белы сьнег І нябёсаў скупое праменьне… Халадзее надзея на вуснах маіх Да свабоды імкненьне. Імгненьне… Хутка… […]...

На беразе ракі На беразе ракі І плач, чытач, і смейся, бо краявід такі: адпачывае… смецце на беразе ракі. На лавачку прысела… бляшанка […]...

Немаўля На сьнезе знайшлі немаўля – У неба глядзіць і ня плача. Далонька сьціскае імя – Адзіную спадчыну. Марозу яго не […]...

Ноч, нібыта на сцішаным беразе Ноч, нібыта на сцішаным беразе, Пакідае пакой. Можа, гэта ад белага ветразя У душы неспакой. Можа, проста пастукала раніца I […]...

Дождж насцёбваў, біў у парасон Дождж насцёбваў, біў у парасон, Што падатліва ад ветру гнуўся, Засякаў на мокрае крысо і да слоты бруднае імкнуўся. Ты […]...

А першы сьнег А першы сьнег, Як першае каханьне… Прачнешся, А вакол – сьвятло. А ўчора – Гэтак не было. І гэтак – […]...

Трыялет “загінуў пакінуў ты нас Трыялет Загінуў пакінуў ты нас Душою сваёю прызнанай. У сэрцы, застаўся ты ў нас. Загінуў пакінуў ты нас. Няхай, хоць […]...

Хмяльны эдэм Быу вечар цемны, нейкі дым. Паверыу у бога я тады. Валокся у дошку пьяны, А тут Пятрусь у дугу з […]...

Снег пры сонцы А снег пайшоў, а снег пайшоў, I гэтак нечакана, З двух лёгкіх хмарак-спарышоў – Зусім неабяцана. Перасмыкнуўся ценем дзень, Ураз […]...

БАЛАДА ЕФРАСІННІ ПОЛАЦКАЙ (каля 1101-23 ці 25.05.1167) Ад Полацка да Іерусаліма, Нібы святы агонь, твая дарога. У сэрцы і за спінаю-Радзіма І прад […]...

Засцярога Даверлівыя вочы Бога На ўласны свет глядзяць з нябёс, Дзе сын яго калісьці ўзрос – Пайшоў з бацькоўскага парога; Дзе […]...

Шлях да Бога Куды ні едзь, ні кроч, А сэнс жыцця людскога – Шукаць і ўдзень, і ўноч Адзіны шлях – да Бога. […]...

Ён пайшоў Ён пайшоў і змяшаўся з чужымі ценямі, Зблытаў свае сляды з чужымі слядамі, Яго твар, быццам мохам, парос летуценнямі, і […]...

Я шкадую цябе, Зямля Я шкадую цябе, Зямля, Перасмяглая і крынічная. Экскаватарных гусеніц ляск – Вось мелодыя самая звычная. Нітка болю заўсёды тонкая, I […]...

Вожыкаў пінжак Вожык шыў сабе пінжак, Ды не лезе ён ніяк. Стаў лічыць свае іголкі, Ды не ведае ён столькі. Пайшоў вожык […]...

Куцьця Сьцяліўся туман па зямлі, Ясьнелі пад сьнегам рабіны, Я выйшаў на прызьбе паліць І вечар на плечы накінуў. Зьвінела на […]...

Санет аб капліцы У вёсцы Ардашы стаіць капліца- **У гонар Маці божай узвялі: Святая пажадала там з’явіцца, **Свой промень света дорачы Зямлі. Прайшло […]...

Жук i слiмак Пагожым летнім ранкам На лузе за сялом Сустрэўся жук аднойчы З рагатым слімаком. – Здарова! – жук вітае. – Куды, […]...

Апакаліпсічнай бітвы Рай я ненавіджу Дабярэцца неотложка Да майго таксама ложка, Будзе крама сумаваць, Маё мейсца пуставаць У чарзе ў аддзеле вінным За салодкім і […]...

Звярніся да Бога Калі ты страціўся, Знікла перад табой дарога І не ведаеш куды ісці – Звярніся да Бога! Калі табе балюча, Бачыш, […]...

Філёсаф і карова Палаяўся філёсаф са сваею дзеўкай, пайшоў напіўся з гора самробнаю гарэлкай. I ў спіртОвым духе, не правячы нагамі натрапіў на […]...

Шлях скрозь жыццё Ці магла калі-небудзь я толькі падумаць, Што сустрэну цябе, Што наогул ты тут, а не дзесці яшчэ. Ты жа можаш, […]...

Вежа са слановай косткі Нам не забыцца ў каляровых снах і летуценнямі не бавіць час: да белай вежы на сямі вятрах вяртацца будзем мы […]...

Паданне аб пакінутай варце Паданне аб пакінутай варце Што шэпчаш, вецер з глыбіні вякоў, што крыламі ўздымаў плашчы з крыжамі?.. На замак рушыць процьма […]...

На развітанне На развітанне тры толькі словы- “выбачай, памылілася я”, Ды падпісана сэрцам прымова. Паспяшалася. Распачата гульня. Але ўдзячная за тое, Што […]...

Першы сьнег Халоднай пабелай магільна залёг На зжатае поле, на скошаны лог. Лёг пухам на лусе, на жоўтых дісьцях, Абсеяў, абсыпаў прысады […]...