Верш Адно крыло – любоў

Ещё вершы:

1. Плач Анёл самотны падаў з неба над Беларуссю незаўважна… Адно крыло – бялей ад снегу. Другое – чорнае, бы сажа. Упаў […]...
2. Залівае кроў крыло слабое Залівае кроў крыло слабое, Як віно абрус у час застольны… Адпусьці мяне, але з сабою, Я хачу з табою чуцца […]...
3. Вера. Адзіства. Любоў Вера. Адзіства. Любоў. Так загучала ізноў… Вера ў адзінства Сусвету. Хто валадарыць пры гэтым? Хто там, у сэрцы на троне? […]...
4. Адно Адно. Зямлі ня зьведаў аніякай, Ня прыняў веры ніякой, Леса апроч, ля родных хат тых, Тых, з балацянак ручаёў. Ня […]...
5. Матуліна любоў Дзіця! Чаго табе няймецца? Чаму мяне хвалюеш зноў? Ты зразумей: заўжды ад сэрца Ідзе матуліна любоў. І калі, нават, трошкі […]...
6. Любоў прыходзіць На стромным беразе ракі Углядзеўся я ў бег аблокаў Яны ішлі ва ўсе бакі… Без ног, без слоў, без крокаў. […]...
7. Ёсць матчына любоў Ёсць матчына любоў, Яе не зблытай З ніякай, бо няма нідзе такой – Пяшчотнай, бескарыслівай, адкрытай. Шчаслівы ты, пакуль яна […]...
8. Мацней, крыло! Шпакі – Глядзіце! – Засяляюцца. Шпакоўні – Іх найлепшы дом, Дзе наваселлі пачынаюцца Спрадвечнай бойкай з вераб’ём. Стаіць шпачыны свіст […]...
9. Старэчая любоў “Старэчая любоў”… Нашто такія словы?! Пакуль кахаеш ты, гадзін не лічыць лёс! Калі дзеля любві на подзвігі гатовы, Хай не […]...
10. Кароткі дзень падняўся на крыло Кароткі дзень падняўся на крыло, Яго палёт святочны быў і чысты. Ад раніцы мяло, мяло, мяло… Кружыўся снег – празрысты […]...
11. Калісьці праз паселішча адно Калісьці праз паселішча адно Гасподзь у коле вучняў сціпла крочыў. Вакол сабраўся здзеклівы натоўп І ўзяўся зневажаць Ісуса ў вочы. […]...
12. СЛЯПАЯ БАБА – МОЦНАЯ ЛЮБОЎ Я думала, што ты найлепшы самы, Я верыла, што будзеш век са мной, Ды ўспомніла я мудрасць любай мамы: “Сляпая […]...
13. Ты аддаў любоў на распяцце …Ты аддаў любоў на распяцце – Перасудам чужым і здрадзе, Горкай долі, балючай страце, Прамяняўшы д у ш у – […]...
14. Любоў мая Вы без мяне ляцiце, самалёты. Вы без мяне iмчыце, цягнiкi. …Любоў мая, ты песня, i маркота, I спелы бор, i […]...
15. Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няўжо і праўда ўсё – усё адно? Няважна мова і размова?.. Гляджу напружана ў акно, Як быццам мне там нешта […]...
16. Любоў і каханне Санет Любоў і каханне, як дар найвышэйшы, Ці гэта манета, адплата Багам? І мы ўсё кудысь слушным статкам бягом Да […]...
17. Тут памірае любоў Забойства, забойства!! З крывёю і вогнішчам. І слёзы з вачэй Перад цмяным позіркам. Малога хлопчыка Абдувае полымем. Плач! Гора! Стогны! […]...
18. Любоў і годнасць, гордасць і давер Любоў і годнасць, гордасць і давер… Даруй мне, маладосць, жыцця прызнанне: – Я толькі навучылася цяпер Не вінаваціць ані ў […]...
19. А я прагну адно – адзіноты А я прагну адно – адзіноты ў пакоі пустым і настылым без словаў, нібы з кулямёта, без стомы і болю […]...
20. Мая любоў Адна любоў засталася ў сэрцы, Адна каханая ў маім жыцці. То Беларусь мая… не верыцца, Што без яе змагу плысьці. […]...
21. Адхаркаю любоў Я адхаркаю любоў… “У нас больш не будзе зноў”… Больна. З воплямі крыві І з усімі марамі… Рэч насамрэч не […]...
22. Дзень чарговы знік у нікуды Дзень чарговы знік у нікуды. Не спыніць, не дагнаць. Паляцеў ён напэўна туды, Нашы прадзеды дзе і дзяды. Там у […]...
23. Паданне пра адно каханне Высокай ноце. Стоена-здзіўленныя ўслухоўваліся яны ў незямныя гукі, які паступова авалодвалі прасторай. Ён пачынаў спяваць. Сціхаў ветрык і ласкава расцілаўся […]...
24. Зноў пра любоў Там, дзе канец усім дарогам, Чарнее ў вечнай цішыні парог, Як апынуся я за тым парогам, Дык мне назад не […]...
25. Смуга На вокнах дзіўныя узоры. Шкло падзяліла гэты свет на звышсьцюдзёнае надвор’е, і на пагодку з цыгарэт. У сенцы дзьверы та […]...
26. КАХАННЕ – НЕ ЛЮБОЎ Сладку ягоду рвали вместе… (з песні) Салодкіх ягад прыгаршчамі рваў, Карміў з зайздросным смехам напаследак. Няўжо ты, любы, ўсё мне […]...
27. КРЫЖЫ Крыжы на аўтастрадах, пераездах… Ты мне такое месца пакажы, Дзе б не раслі ад Оршы і да Брэста Уздоўж дарог […]...
28. ДА БЕЛАРУСІ ДА БЕЛАРУСІ Якою зелкай прываражыла, Якой замовай, любоў мая? Хай на прыветнай ці злой чужыне Адно табою жывая я. На […]...
29. Прытча “Люстэрка і шкло У бацькі неяк сын спытаў: – Чаму – у беднага бываю – Ен сам багацця не прыдбаў, Але хоць як […]...
30. Санет Імкнуць да неба пяць дубоў На ўзгорку між дамоў высокіх. Транслююць вышнюю любоў І з недраў пьюць зямныя сокі. Яны, […]...
31. Нас па галовах секлі зоркамі Нас па галовах секлі зоркі Чэргамі – У чэрвені, У вечаровым чэрвені… Смерць хадзіла Гаспадаром. Быў крык, Быў плач, Быў […]...
32. БАЛАДА ЛАРЫСЫ ЗАСІМОВІЧ (1967–1992) Згараюць дні пражытыя і ночы… Згараюць фарбы ў незямным агні… І неба ў хмарах, як у дыме плошча, Дзе […]...
33. БАЛАДА АЛЕСЯ ПІСЬМЯНКОВА (25.02.1957-26.04.2004) Ведайце: калі мяне не стане- Я ў сваю дывізію пайшоў. Аляксей ПЫСІН Мы ідзём праз спёку і снягі, Праз […]...
34. БАЛАДА МІКОЛЫ ЕРМАЛОВІЧА (29.04.1921-5.03.2000) Ён праз туман, нібыта праз стагоддзі, І праз стагоддзі, нібы праз туман, Ідзе няспешна, як па тонкім лёдзе, Па […]...
35. Ў дзень, калі мяне не стане Ў дзень, калі мяне не стане, Не сумуйце пад “амін”! Нізка вершаў пра каханне Застанецца на ўспамін. На ўспамін… Хай […]...
36. БАЛАДА УЛАДЗІМІРА ДУБОЎКІ (15.07.1900-20.03.1976) Дваццаць сем гадоў, як груганоў, Чорна прашумелі праз душу. Словы на паперы, нібы кроў, Бы трава вясной пасля дажджу […]...
37. Не жывы гэты свет, не жывы Не жывы гэты свет, не жывы… Як тапельца, апошнім уздыхам Прагна смокча атрутлівы дым і Прымае яго за малітву… Дагарае […]...
38. БАЛАДА ЭДВАРДА ВАЙНІЛОВІЧА (13.10.1847-16.06.1928) Не прышэлец з Усходу ні з Захаду ён, А з тутэйшага люду, які гонар мае, Над якім неба светлага […]...
39. Калыханка неба Заспявала неба калыханку Кроплямі празрыстага дажджу. На далонь-падушку! І да ранку Казку за павекамі гляджу! Прытупілася ўсведамленне – Дождж ва […]...
40. Яна выказала што хацела А. Г. Яна выказала што хацела. Што пачула, што набалела. Ён моўчкі смакаваў цішыню, Якая зрэдчас паланіла душу. Сэрцы званамі […]...