Верш Бывай, дзяўчына
Дзяўчына заблукала
У чорным страшным лесе,
Шчасце там шукала,
А дома плачуць дзеці.
Яна шукала шчасце
Сярод дубоў ды соснаў,
Але знайшла пагібель,
Было ёй трыццаць вёснаў.
А дзе жа тая сцежка,
Што прывяла сюды?
Каб розум яна слухала,
То не было б бяды.
Бывай-бывай, дзяўчына, –
Развітваецца Сонца.
Бывай-бывай, дзяўчына, –
Нашэптвае вецер, –
Шчасце ўжо чакае
Цябе ў іншым свеце.
Дзяўчына заблукала
У чорным страшным лесе,
Шчасце там шукала,
А дома плачуць дзеці…
(2 votes, average: 4,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Бывай, бывай, каханая старонка Бывай, бывай, каханая старонка Я ў вышыню ўзлятаю жаўруком Адтуль пяю табе я звонка-звонка Каб добрым быў настрой у землякоў […]...
- Ах, што гэта за дзяўчына Можа, знаеце Мальвіну, Што так хораша пяе? Ах, што гэта за дзяўчына, Што спакою не дае. Устаю я ранкам сінім, […]...
- Не трэба мне казаць “бывай Не трэба мне казаць “бывай”, Бо сэрца больш не вытрывае болю. Ты лепш з жыццём мяне вітай, Жыццём, якое будзе […]...
- Казаць “бывай” не трэба Казаць”бывай” не трэба, памаўчым, Ля навальніцай зрэзанага дрэва… Сціскае сцюжа рамянём сваім, У сківіцах пульсуючыя нервы. Глядзі у вочы, там […]...
- У траецкі май сваёй “бывай!” Каб змяніў наш край на “прывітанне У нябёсах крЫвіцкай душы Боскія гуляюць мурашы. Перуновыя працуюць пчолы, Новыя будуюць храмы совы. У люстэрках нашага змагання, Мамы Беларусі, […]...
- Я скажу табе, восень, бывай! Я скажу табе, восень, бывай! Мне сягодня збірацца ў дарогу. І з малітвай па звычаю Богу На дарожку прысядзем, давай! […]...
- Дзяўчына ды сонца Адна прыгожая дзяўчына Глядзела доўга ў далячынь Сядзеўшы дома, паглядаючы з аконца Спытала тая дзеўка ў сонца: “Чаму я не […]...
- Дзяўчына Твой пакойчык, прытульны, спакойны і белы, пахне цёплай пяшчотай нетрывожаных дзён. Нібы жнівеньскі сад, духам яблыкаў спелых, пахам моцных антонавак […]...
- Дзяўчына пад дажджом Над лесам, над садам дзікім Дожджык забалбатаў, І успыхнулі раптам гвазьдзікі У нетрах абмытых траў. Цёплыя кроплі скачуць Па залацістай […]...
- Пяе дзяўчына над ракою Пяе дзяўчына над ракою, Над Прыпяццю-ракой пяе. Няма на сэрцы супакою – Яго і песня не дае… Лятуць, плывуць, знікаюць […]...
- БЫВАЙ 1.Любіце дам сваіх, мужчыны, Так моцна, як ніхто да вас! Дарыце кветкі без прычыны, Часцей супольна баўце час. 2.Пылінкі з […]...
- Дзяўчына з вачыма крыніцы Дзяўчынка з вачыма крыніцы – Чаруе, як верш, успамін, Як подых радзімай зямліцы, Адкуль я пачатак набыў. З вачамі, нібыта […]...
- Дзяўчына з вачыма туману Акутае, пранікне Сазнаньне пакарае. Пракраўшыся глыбей Вантробы выдзірае І тлумам голаў запаўняе Дзяўчына з туману. Дум блытаніна. Раяцца думкі ў […]...
- Вярба і дзяўчына Па матывах народных песень Захісталася ад ветру Кучаравая вярба. Пакахаў, ды не мяне ты. У сэрцы цяжкая журба. Ну якая […]...
- Людзі як дрэвы Не думаў ніколі, што дрэва хавае? Стаіць і маўчыць, нібыта чакае… А дрэва зусім як пакінуты сын, Што маці чакае […]...
- Успамін, за 283 дня Або праз 103 днi Хлопчык меньшы ўзяў у руку руку больш, мо і сястры. Той дзяўчынке надта сумна стала ў […]...
- Быццам у пекле Быццам у пекле вечар дагарае. Сонца зачадзіла чорным дымам. Чорт на скрыпцы грае, грае, грае, Цэліцца але ўсё міма, міма, […]...
- Ці гэта кара Ці гэта кара – столькі гора? Ці проста лёс так не ўбярог? Было ў яе сыноў пяцёра, Ды ўсіх узяў […]...
- Простае шчасце людское Простае шчасце людское, Так неабходна для нас. Каб за вокнамi сонца блiшчала, Ды белы бусел ляцеу каля нас. Гэтае шчасце, […]...
- Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці Я шукала цябе на разбураных вуліцах памяці, як апошні прамень, за які мне трымацца ў жыцці. У каменным дажджы маё […]...
- Над горадам Менскам “Весенняя прогулка” – Влад Ива пераклад на беларускую мову Марына Влада-Верасень Над горадам Мінскам лунала Вясна Ў садах, рассыпаючы кветак […]...
- Дзеці Розныя дзеці жывуць на планеце – белыя, жоўтыя, чорныя дзеці. Розныя дзеці – аднолькавы смех. Смех у хвіліны забаў і […]...
- Жураўлі (казка) Непадалёку ад дома, што стаяў на водшыбе, узвышаўся калодзезьны журавель. Ён выцягваў шыю, углядаўся ўдалячынь, дзе на поплаве былі бачны […]...
- У вераснёўскім лесе У вераснёўскім лесе Ветрык лісцём церусіў, Як летуценнем імпрэсій Музыка Дэбюсі. Ціха было і ўтульна… Ды раптам – той голас […]...
- Летні сон Цеплай ціхай ночкай, Па дарожцы, Неба зоркі рассыпала, Ды на свята прыглашала. Там, дзяўчына та гуляла, Русы косы распускала, Сваю […]...
- Дзень Народзін канібала Дзень Народзін канібала А вось ежы досыць мала! Плачуць, плачуць яго дзеткі: “У супе косці ды шкарпэткі! Тата, тата, хочам […]...
- Я пакінула сэрца на гэтай зямлі Я пакінула сэрца на гэтай зямлі, Што з дзяцінства Радзімай мне стала. Там, дзе ціха мне маці спявала”люлі”, Дзе пяшчотна […]...
- Воля Каштоўнасць, дадзеная Богам, Але яе ўсе мараць атрымаць І нават шэры месяц уволю У цемры хоча зоркі ўтыкаць. І птушкі, […]...
- Каляды У стылым небе засынае вецер, Стала ціха ў садзе і ля дома, І ўглядаюцца ў акенца дзеці, Зорку выглядаючы, вядома. […]...
- Спрэчка Спрэчка… ********************************** Гром уверсе грымнуў, ляснуў, На зямлю паліўся дождж. Ноч блукала маё шчасце І прамокла ўсё наскрозь… Не знайшло […]...
- Пайшло яно Пайшло яно – незваротнае, як час, як само жыццё. Глядзім услед, гаротныя: “Бывай, бывай, пачуццё!” Думалі, што ты вечнае, што […]...
- Нічога не прашу я ў неба Нічога не прашу я ў неба: Я ў гэтым свеце толькі госць. Мне, Божа, лішняга не трэба- Не адбірай таго, […]...
- ЖАНЧЫНА Ў ЧОРНЫМ У век вар’яцтва i насiлля (Не важна, колькi панне год!) Жанчына ў чорным – страшны сiмвал Сучаснай драмы i нягод. […]...
- Вяснушкі Вяснушкі Ванюшу-цэлых шэсць гадоў, І хутка ўжо за парту Таму ён гэтак ручніком Свой тварык трэ ўпарта. Твар ад старання […]...
- Дзяўчына п’е абсэнт Джунглі на шкле марозам малююцца, Чырвоныя дахі – браня чарапах. Утульна зблытаныя Пражскія вуліцы Выдыхаюць таямнічы аптэчны пах. Твае вусны […]...
- Зноў еду дадому Зноў еду дадому, Хоць знаю: сустрэчы Ніколі не будзе на гэтым шляху. Хацінка сівая ўздыхне па-старэчы І ветла запросіць мяне […]...
- Гісторыя з першым каханнем Шчасце былое ўяўляю Дзяўчынкаю па вясне. Загарэлая, кемная, злая, Дражніла яна мяне. Памятаю, год у шаснаццаць, Дурны ад кахання і […]...
- Апакаліпсіс Кіпеў акіян. Звар’яцелыя хвалі, як цацку, падкідвалі лайнер турысцкі… Да воблакаў з гулам густым узляталі салёныя пырскі. I квола трашчалі […]...
- Беларускія гарады Дзеці славы і дзеці бяды – Беларускія гарады. Менеск, Вітбеск, Полацк і Рша… Аблятае стагоддзяў іржа. Невядомасць знікае, як сон. […]...
- Тры сотні – Да ўсе нармальна, маці, скора буду. Згатуй што-небудзь. Зараз, пачакай… Усе, ма. Трэба йсці. Я скора буду. Ня першы […]...