Верш Несуцешна

Ещё вершы:

1. Калі ў лоб вас пацалуе сатана Калі ў лоб вас пацалуе сатана… Закіпіць раптоўна хатняя вайна… Ці свірэпа пацалуе вас капытам… Усміхніцеся, ўсё пройдзе да відна. […]...
2. Урок граматыкі Калі можна забыцца на тое, што вы ўжо дарослыя, І ў яскравых вачах ты знаходзіш Эдэм – Гэта проста такі […]...
3. Засумавала Былосць засумавала па радзіме, Па той зямлі, Што першаю была. I плакала жніво слязьмі сухімі, Хацеў пазычыць дзень Журбе святла. […]...
4. Рэверсі Рэверсі …праўда – тое, чым лупяць па твары, нібыта анучай. праўда – рэклямны тавар, які надакучвае. Віталь Рыжкоў Меч, скіраваны […]...
5. Раманс аб агні Агонь не згасне покі полымя трымціць Альбо калі яго не загасіць гвалтоўна Не сплавіцца, пакуль дашчэнту не згарыць Не знікне, […]...
6. Памяці Корне́ліу Зеля Кодря́ну Паміж халерай бальшавіцкай Ды масонскаю чумой З жалезнай вераю дакійскай Ён выйшаў некалі на бой. Шыхтуюць гвардзейцы, асілкі Дунаю, Ірвецца […]...
7. Тутака ні літасьці, ні веры Тутака ні літасьці, ні веры, А жыцьцё – няўтульная турма, Сектар працы, камера кватэры, Калідор грамадскага ярма. Тут жывуць раптоўна […]...
8. РАКА ЖЫЦЬЦЯ Аповед часу воды й пяскі Паміж радкоў разгублена чытаюць. А ён, як дзень, сьпяшаецца на схіл І ў цішыні таемнае […]...
9. Маіх словаў нячутна болей Маіх словаў нячутна болей, Не шукайце ўночы сьвятла, Разьвітаўся, напэўна, я з мрояй, Ля мяне, ты, колісь была. Тваіх словаў […]...
10. Маё сэрца ад шчасця рвецца Маё сэрца ад шчасця рвецца, Маё сэрца любові поўна Да цябе, што мяне расціла, Беларусь, ты – мая Радзіма. Мала […]...
11. Аднойчы Аднойчы прыходзе стома. Ў які-небудзь ціхі вечар. Калі ўжо усё вядома (а зьведанае – пустэча). Ніякіх ня трэба словаў. Зусім […]...
12. Ты пакінь пацалунак свой мне, раставанне, каханне, сон, чараўніцтва Ты пакінь пацалунак свой мне і павер, што ніхто не скрадзе. Наш ланцуг – гэта тонкая ніць Нам адно аднаго […]...
13. Кажуць – памёр Кажуць – памёр. Нечакана… ў бальніцы. Ноччу. Амаль ужо суткі таму. З ныркамі нешта і сэрцам. Сястрыца Кропельніцу ледзь зрабіла […]...
14. Усюды здрада Усюды здрада, здрада і хлусня, Вакол гаркавы пах салодкай помсты. Ужо не выратоўвае браня, Апошні бой складаны і няпросты. Змагаюся […]...
15. Я–бег нябачнае хвіліны Я–бег нябачнае хвіліны, Бясконцых сьветаў адгалоскі. Кручу няспраўджаны гадзіньнік На растанях прароку-лёсу. Як сьнег на зломаных ігліцах Гуляе з хлюпаю-мазэпай, […]...
16. Хрэнавы мёд Няпраўда ўсё ж, што мова памірае, Як адмірае першае галлё. Няшмат па беларуску размаўляюць, Але вось разумеюць амаль усё. Чаму […]...
17. Як доўга я была ахвярай Як доўга я была ахвярай Твайго нямога хараства. Як доўга доўжыліся мары, Ды працвярэжвае жарства. Калі ж і ты недасканалы […]...
18. Дала мне маці гэту мову Дала мне маці гэту мову, Каб не нямым прыйшоў у свет, Дала мне маці гэту мову, Як спадчыну і запавет. […]...
19. Падымі на руках раптоўна Падымі на руках раптоўна, Прыгарні да самага сэрца, І ўслухайся: малітоўна Ля твайго маё сэрца б’ецца. І губамі сваімі на […]...
20. Чэ Гевара Здрада атрутай блішчыць у вачах… позірк апошні… і плюнуў у гэтыя вочы. Воляй і моцай выклікаў жах… а на двары […]...
21. Бывае часам нам самотна Бывае часам нам самотна… Вось так губляецца настрой. Крадцзецца ў думкі адзінота І навявае неспакой. І сэрца раптам ужо не […]...
22. Бездань Звыклы свет наш раптоўна змяніўся, Павуціннем расколіны сталі. Вечны сум на зямлі зарадзіўся, Загубілі старыя скрыжалі. Быццам мора раптоўна ўзнялося […]...
23. Калі памірае каханне Калі памірае каханне – маўчаць тэлефоны горна, нібыта чорныя птушкі, што застудзілі горла. Калі памірае каханне – прыходзіць бяссонніц змора. […]...
24. Выпадкі вайны (працяг) Вайна наогул не ад Бога Вайна-страшэнная бяда Вайна ў нікуды дарога Вайна як мёртвая вада Вайна – пагібель і раненні […]...
25. С’est la vіe Прайшоў наш час, санэты адгрымелі. Шкада, канешне, мары, пачуцьця. А колькі слоў сказаць мы не пасьпелі, Я зараз толькі прагну […]...
26. Пагарджаем мовай Што можа быць чароўней роднай мовы? Яна цудоўнай музыкай гучыць, Ды мы забылi з часам продкаў словы, Ад iх зусiм […]...
27. Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы Памятаеш, мы пісалі вершы на паперы? калі яшчэ не існавала сымбаля новай веры – планшэта, калі мы не губляліся ў […]...
28. Забываюся Забываюся родную мову, Нават думаю ўжо па-руску. І душа, што была шырокай, Усё больш становіцца вузкай. Забываюся родную мову І […]...
29. Я не твой, і ты не мая Мы з табой, сапраўды незнаёмы, Я не твой, і ты не мая, Паміж намі заўсёды зялёны, І бясконцая сэрцаў гульня. […]...
30. Пераклады Я хачу, каб мяне зберагла ты На маёй небясконцай шашы, І таму я пішу пераклады З мовы думак на мову […]...
31. Калі баішся праўдай апячы Калі баішся праўдай апячы, Дык не ілжы – адкрыецца мана. Лепш не кажы нічога – прамаўчы. Бо што маўчанне? Проста […]...
32. Байка Мода на мову? Гэта цікава Ціха Карова Казе сказала Тая стаяла ў сваім хляву І “па-кароўскі” усе “МУ” ды “Му” […]...
33. Каханне, грошы, славы сверб – мана Каханне, грошы, славы сверб – мана: Няўмольны час завабіць імі сэрца, Памучае, а потым насмяецца – He здраджвае Радзіма нам […]...
34. О мой выкляты божанькам край Нацыя, страціўшая сваю мову, не мае права на існаванне. З класікі О мой выкляты божанькам край, Я табе не спраўляю […]...
35. Я таксама магу быць паэтам Да, я таксама магу быць паэтам. Бо я пяшчотна сьпяваю каханьне. Пра войны магу пракрычаць я зь імпэтам, І наадварот, […]...
36. Дамафоны Асаткі, кажуць, зброя? Не, Не для мяне. Яна выключна медыятар паміж намі, Апатрапей каб я не паляцеў з гусямі Ў […]...
37. Мне вялiкi паэт Расii Мне вялiкi паэт Расii Свой аўтограф на шчасце даў Я ў вачах, як валошкi сiнiх Ўсё жыццё яго прачытаў У […]...
38. Прысуд Хто ведае, пра божы суд? Калі? І дзе? У чым ён будзе? А што калі яго прысуд Здяйсняецца праз Вас, […]...
39. Захавай маю мову, чарговы наш век Захавай маю мову, чарговы наш век, Захавай, як лясы, сенажаці, азёры, Як світанне ў расе, я сцяжынку ў траве, Як […]...
40. Забыты верш Хаваецца ён недзе ў шуфлядзе, Ці постам у мёртвым блогу. Бывае, што хаваецца бяз словаў, У твары былога каханка, У […]...