Верш Ваякі

Ещё вершы:

1. Куды падзеўся апетыт? Бядуе бабуля: Што стала з унукам? Ў задуме дзядуля Цярэбіць за вухам. Прапаў апетыт У Алеські малога, – Ад раніцы […]...
2. Сьвіркун П. унучку Міхасіку. Сьвіркун. Сьвіркун шэры так падобны Да пражэры саранчы, Толькі іншыя памеры Ды інакшы апетыт. Не лятае ён […]...
3. Байка пра свіны грып Аднойчы грып свіны па-свінску, Такое мне падклаў свіннё, Што насвінячыўся да віску, Каб мне свіняча не было. Але свінячая зараза […]...
4. Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай Супраць самае ночы, перад цёмнаю ночай паглядзі ў мае вочы, расчытай мае вочы. Дзень у цемрава збочыў, дзень у раніцу […]...
5. ***Тэмпература * * * Тэмпература… Высахлі вусны, выцвілі вочы, Вейкі бы ў мёдзе. Тэмпература. Скардзіцца сэрца, уздрыгвае цела: Цяжкі грып ходзіць. […]...
6. Балада пра камень Я камень падняў на раллі Абвуглены, чорны, Можа, быў ён калісь Гарачаю зоркай. I, можа, маліліся ёй – Пясчынцы сусвету, […]...
7. Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць Звярыныя вочы з-за кратаў за мной назіраюць; Жалезная сетка паўстала між намі мяжой… А вочы ўсё сочаць, маўкліва мяне дакараюць; […]...
8. Люблю прайсціся пад дажджом Люблю прайсціся пад дажджом, Асенняй лужай стаць на час… У сэрцы шчырым зберажом, Што так шануе нас. У дождж з […]...
9. Дзьве вясёлкі над Славеніяй Прайшла навальніца. І сам Пярун на перакур Схаваўся за Трыглаў-гарою. Спакойна-шчаслівыя й мы Уязджаем у горы Славеніі. І раптам над […]...
10. Восеньская дарога Жменьку пяску, прыдняпроўскага ветру Я прынясу ўтамлёна дамоў, Радасць сваю ў свавольным паветры Выкрыкну гучна на матчынай мове. Хай мая […]...
11. Маналог “Што такое сяброўства? – Запытаўся хлопец дзяўчыну. А ці ёсць яно сапраўдным? А ці бывае яно шчырым?..” Углядаючыся ў вочы, […]...
12. Калядная вячэра Хутка – вячэра. Дзень адплывае ружовы За небасхіл, дзе ў зацішку маўчання і стомы Новы абсяг паўстае, шчэ вачам невядомы, […]...
13. Вар’ят і вайна Паводле нямецкай народнай народнай казкі З травінкай любой размаўляў ён без слоў, Блукаючы ў джунглях аеру. Віталі вар’ята кіўкамі галоў Гарлачыкі ў белых самбрэра. А […]...
14. Апошнія хвіліны Каліноўскага Час апошні… Канваір вёў мяне на смертны пір. Лёд у вачах, і ў задуменні… Над зямлёй гулялі хмары, зацягнулі шчасця […]...
15. Дачка лясніка Ох i дачка ў ляснiка расцвiтае, Быццам купальская зорачка тая. Сонца i месяц заўжды за ёй сочаць, Каб не маглi […]...
16. БЕЗ ЦЯБЕ Х. А. Мне не жыць без цябе… Гэта стала так ясна, Як ратунку ў мальбе Не знаходзіць няшчасны. Галашэнне – […]...
17. Калі ў свеце ідзе вайна Калі ў свеце ідзе вайна, Вынішчае зямлю і неба, Спапяляе ўсё яна Сваім подыхам азвярэлым. Хіба хто з нас вайны […]...
18. За якой гарою За якой гарою, Дзе шукаць па свеце Маладыя мроі Маладога лета, Што цвілі, буялі Колісь так шматкветна, А пасля завялі […]...
19. Да вагітнай Ціха ідзеш ты, у нетрах дзіцёнка хадою калышаш, Цёмнай і цёплай яму служыш калыскай цяпер. ————- Дзіцё, што ў коласе […]...
20. Мінскія будні Захварэла на грып, ці табою, Ці, наогул, і то, і другое. Думкі скачуць, як блошкі ў сабакі – Не шкада […]...
21. Над Полацкам Незаўважна ляціць над Полацкам Невядомы аб’ект паветраны, Не бязьлюднай глухой ваколіцай, А над самым цэнтрам – ў бок Ветрына. І […]...
22. Дзед і Баба Ехаў Дзедка на кірмаш, 3 ім на возе – Баба. Конік з выгляду – дарма, Ды цягнуў ён слаба: Меў […]...
23. Здаецца мне Здаецца мне, што воля чалавекаў залежыць і ад тых, каго пусціў к сабе ён. ці хто сам туды забраўся, без […]...
24. У нас тут вешаюць і косюць! Косіць Ясь зноў канюшыну, Князь развешвае локшЫну, Косіць зноў ад войска малец, Персцень вешаюць на палец, Косюць зайцы трын-траву, У […]...
25. Даўгалецце Які мізэрны і убогі Той недалёкі чалавек, Што цягне да сваёй бярлогі Набыткі розныя ўвесь век. Сем дываноў, фарфор і […]...
26. Там, дзе хадзіў калісьці Ленін Прыгожа, Прага, ты Вясною, Уся ў садах, Што ў белай пене. А я ўсё думаю Пра тое, Як тут хадзіў […]...
27. Чакаем У кожнага мора свая глыбіня. У кожнага сэрца свая таямніца. Крыло і хмурынка – Нябёсам радня. Сьпякоце крыніца сьцюдзёная сьніцца. […]...
28. Пацеры да мовы Мазалёвая, з крываточынай, і не сынава, і не доччына, паўсядзённаю, усяўладнаю, як жыццё-быццё, безагляднаю, мова родная, Богу годная, уваскрэсні, прашу, […]...
29. Аддзячыць поле табе Аддзячыць поле табе, аддзячыць, Ракою звонкай сваіх зярнят; Яму вось толькі б адчуць і ўбачыць, Што ты не знекуль, а […]...
30. Прызямленне З нас кожны у дзяцінстве – летуценнік. І я ж калісь пад шэпат траў Лавіў рукой бліскучыя прамені – І […]...
31. Родны край Мая радзіма, родны край Адзін такі ты у белым свеце Ты для мяне як быццам рай! Тут радасна смяюцца дзеці […]...
32. Гара Славы Над Браціславай Народ па праву Гару назваў – Гарою Славы. Плывуць аблокі Над ёй высока, – Яна ж вышэй Саміх […]...
33. Няма спакою ўжо нікому Няма спакою ўжо нікому! У краме, транспарце, чарзе, Ў гасцях, на службе, нават дома Гучыць бясконцае “Ты дзе?”. “Ты дзе?” […]...
34. Бык і дом Па вуліцы вялікі Бык ішоў. Казалі, што з радні яму бізоны. Ідзе і раптам бачыць – дом чырвоны. А колер […]...
35. Восеньскае Душуся моўчкі колкім комам Занадта справядлівых фраз… Цень парасона над галовамі, Ўсё болей аддаляе нас. Маўчыш, бясстыжы, ганарлівы, Спакойна жмурачы […]...
36. “Нашай ніве” Віншую ад душы, панове, З трохлеццем вашае дзіця – Газету ў беларускай мове. Віншую ад душы, панове, Яе, і ў […]...
37. Міша-школьнік Час імчыцца – што папішаш: Міша – школьнік! Міша піша. І, дыханне затаіўшы, Ўсе схіліліся над Мішам. Аж сапе старанны […]...
38. Апошняе жаданне Апранула народныя строі, Скрыпку ў рукі пяшчотна ўзяла, Каб пачулі й за Лысай гарою Пра цуд-кветку, што ўноч расцвіла. Купалінка […]...
39. Пра шчасце Быць шчаслівым ў жыцці даволі проста: З сумленнем неабходна згодна жыць, Жыццевым шляхам няўхільна рушыць годна, Сваёй душы спакоем пастаянна […]...
40. Малой сястрычцы Пакуль, сястрычка, падрасцеш І шлях пратопчаш свой жыццёвы, – На памяць вывуч гэты верш, Які складаю шчырым словам Не зразумееш […]...