Верш Школьны аўтобус
Школьны аўтобус
Засланы ў школу шлях зімой,
як столік гаспадыняй, –
зімой да школы да самой
аўтобус нас падкіне.
Жывеш ці з сынам, ці з дачкой –
дамчыць усіх без “коскі”.
Бліжэй становяцца да школ
аддаленыя вёскі.
Ля школы – снежная гара.
Не пройдзе і сахаты.
Урокі скончаны – пара
аўтобусам дахаты.
Саням яго не замяніць.
Залазім, склаўшы кніжкі.
Дзіцячым голасам звініць
салон ад пераклічкі.
Спыняецца ля нашых хат
і раніцай, і ўвечар.
У ім завеям не шугаць.
У ім – нібы ля печак.
У школу не ідзём зімой
па першай каляіне –
зімой да школы да самой
аўтобус нас падкіне.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)
Ещё вершы:
- Твае рукі Твае рукі, твае рукі нада мною, – Нібы лебедзі над белаю зімою. Як ласкава яны кружаць I са мной па […]...
- ЗапламбОваны аўтобус – едзе красавік! А вясна не надыходзіць Бо яна баіцца вас, Што яе хутка разгоніць Войск унутраных спецназ. Мне халодна у цямніцы, Без […]...
- Ноч, аўтобус, Шабаны Ноч, аўтобус, Шабаны, Радам чыйсьці твар памяты. Дзень прасіжваў я штаны, Зараз еду ўжо дахаты. Шмат чаго паспеў зрабіць, Шмат […]...
- Рэйсавы аўтобус Далягляд жаўцее пожнямі. Дня сухмень. Павек тамленне. Звыклы шлях… Шафёр апошнія Слухае паведамленні. Што і як на нашым глобусе? Скуль, […]...
- Водгулле школьнага вальса Не зарастае школьная сцяжынка, І не сатрэцца з памяці вясна, Калі на вальс я запрасіў дзяўчынку – Наташку з трэцяй […]...
- Апошні званок Апошні званок Няўмольны рух жыцця і хуткаплынны. Вось і для вас прыйшоў расстання час. Хвалюючыя ціхія хвіліны Яшчэ ўспамінам вернуцца […]...
- На гарышчы На гарышчы. Як залезеш на гарышча, У сухім лісьце нойдзеш кніжкі, Стос дзіцячых, школьных сшыткаў, Вершаў стос незнакамітых, Акалункі і […]...
- А мне й дагэтуль кожнаю зімой А мне й дагэтуль кожнаю зімой Чуваць ахрыплы голас крыгалому. Бо ён не хоча даручыць нікому Вясціну, што настрой сагрэе […]...
- Школьная рапсодыя Чаму са школы ўсе бягуць? Пытанне гэта без адказу. Чаму у школу не ідуць, Ці два гады – і прэч […]...
- Чатыры выпускнікі Чатыры выпускнікі Які цудоўны незвычайны дзень, Святочны нават сонейка прамень. У хаце вэрхал, мітусня і смех Бо сумаваць нам сёння […]...
- Вакол цікавага – без краю Вакол цікавага – без краю – Прабегчы міма не спяшаюся: Убачыў – позірк затрымаю, Глядзіш – а верш ужо й […]...
- Рамонка і адуванчык Запыталася Рамонка Галаском Дзіцячым, Тонкім: – Адуванчык, Мой браточку, А дзе твае Валасочкі? – Адкажу Табе я, слухай – Сам […]...
- Беларускія бабкі Яны бяруць аўтобус прыступам, загартаваўшыся з вайны глядзець на транспарт не турыстамі і ўвагай не ўзвышаць чыны. Амаль у кожнай […]...
- Званок Да краёў перапоўнiцца смуткам душа – Аж бывае слязамi з вачэй пралiецца: Зноў мой школьны званок зазвiнiць мне ў вушах […]...
- Сьпелыя вішні Сьпелыя вішні у залатым сонечным соку вып’ю іх Поўнюся сьпелай музыкай лета разьвітаюся з тым, што сьпета Гэта лета лета […]...
- Сон пра бабулю Прысьнілася, што ты і я разам едзем у эфіопію. ты – на самалёце, а я – на аўтобусе. табе 79. […]...
- Такія вядуць зе размовы На плошчах каль новых жыдэй Шыковіч пісаў пра падпольле!.. – А мне гэто нашчо ужэ? Шо, Шамка ваш Якоф подорыть […]...
- Пытаньні Пытаньні. Чым можа ганарыцца здраднік? Чым можа пахваліцца кат? Што пад абгорткай мае “ватнік”? Хто злодзея электарат? Якога розуму “апоек”? […]...
- Тата! Тата! Маці сёння – Тата! Тата! Маці сёння Два разы мяне пабіла! Першы раз – калі даў дзённік, А там двоек – “Божа […]...
- Абновы Весела глядзела наша хата, Поўная пяшчоты, дабраты: З Латвіі прыехалі на свята Два мае старэйшыя браты. Дужыя, мяне на рукі […]...
- Зіма адступае Зіма адступае, але не здаецца. Ды як ні лютуе яна, усё жыццярадасней тахкае сэрца: “До спаць, чалавеча! Вясна!” Хмялее вятрыска. […]...
- Я буду сьмяяцца апошнім Я буду сьмяяцца апошнім, Калі дагарыць сонца І зацьмянеюць зоркі, Я буду сьмяяцца апошнім, Калі белае стане чорным, Салодкае стане […]...
- Беларусам звацца Адкрыю пашпарт, бачу-беларус, Ці так яно ў жыцьці на самой справе? Пячатка й надпісы, нібыта груз, Ляглі ўнутры падобна лаве. […]...
- Дадому Гады?, нібы воды імклівай ракі, Адносяць нас ад берагоў, Дзіцячых жаданняў, ад блізкіх сваіх, Ад вёсак ды ад сваякоў. І […]...
- Прытча У горад ішоў падарожнік аднойчы, Убачыў сівенькага дзеда і збочыў. Пытае ў старога:”А не скажаш мне, дзеду, Ці ў горад […]...
- І зноўку колы, зноў цягнік І зноўку колы, зноў цягнік. І зноў кудысці бегчы. З’явіўся хлопчык той і знік І лёг на горад вечар. Ты […]...
- Кіроўца Рэфармацыі Кіроўца Рэфармацыі Памяці выдатнага дзеяча беларускай Рэфармацыі Сымона Буднага Для роздуму чытанне – страва вялікая, як шар гарбузны. Працягвае Скарыны […]...
- Жыві перамога Жыві перамога! Загойвай раны, Узвышайся ўрачыста сцягамі палкоў, Гары медалямі сівых ветэранаў- Яны у страі з тых далёкіх гадоў. Каб […]...
- Дзіцячая калядка Запеў 1 Карагод сняжынак сустракае свята. Елка-прыгажуня прыбрана багата. А на верхавіне прыгажуні колкай зіхаціць ліхтарык віфлеемскай зоркай. Прыпеў Сонца […]...
- Сталіца Мне падабаецца: мікрараён – Жалезны дух у канструктыўным целе, Дзіцячы пляц і школьны стадыён… Мне падабаюцца шурпатыя панелі. Люблю метро, […]...
- Гора ў Арменіі Гора ў Арменіі У хвіліну, калі аб стыхіі пачула, Адчаем, як токам, душу скаланула. На сэрцы–трывожна, пякуча, няўтульна, Бо гора […]...
- Залатыя калоссі пачуццяў сваіх Залатыя калоссі пачуццяў сваіх, Пажынаў я, у далёкім юнацстве, Прыгажосці шукаў на гэтай зямлі І кахання, як першага шчасця, Ды […]...
- Паехалі Маршрут турысцкі быў вядома Распрацаваны добра так, Што грошы, калі ўзяў хто з дому, Патраціць мусіш! Толькі так, А не […]...
- А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем А рэха, як мячык, дакоціцца снежнем З-за лугавінаў пакінутых дзён… Як водулле нашых нясмела-няспешных Забавак ў любошчы, мілосцяў як скон. […]...
- Шыпшына Ах, шыпшына мая калючая, Ты – як сімвал душы беларускае: З кветам ружова-белым – Тварам самой Зараніцы. З шыпамі асцючна-калючымі […]...
- Сіроцкія пакуты Ой ты, рэчанька… неглыбокая! Над табой жаўрук так звініць… А я дзеўчына адзінокая. На мяне ніхто не глядзіць. Не крывенькая, […]...
- ***Зноў душы продкаў …Зноў душы продкаў ля хацінаў чэзлых, што зараслі дзядоўнікам густым. Ніхто іх не пакліча на вячэру ні грэшным голасам і […]...
- Грамнічная свечка Цельца зусім растапілася, выліўся воск у падспод кандэлябры, голасам роспачы з кліраса полымя творыць сусвет непаглядным. На ацалелай кнатовінцы – […]...
- Сустрэўшы на сваіх шляхох Сустрэўшы на сваіх шляхох Напэўна цябе не пазнаю Наўмысна ці выпадкова – Ўжо не істотна Нумар твайго далькажыка Выкраслены з […]...
- Мне сніцца Мне сніцца: Замкнёны аўтобус вязе Мяне па страшэннай эры, I нельга слязе, майго смутку слязе, Зляцець на атручаны бераг. А […]...